Του Θανάση Κ.
* Τελικά και ο Κώστας Καραμανλής βγήκε και στήριξε όλες τις θέσεις Σαμαρά!
Και στα θέματα του «δικαιωματισμού» (τον οποίο ο Κώστας Καραμανλής καταδίκασε κι αυτός απερίφραστα)
και στην αντιμετώπιση της Τουρκίας (για την οποία είπε πως οι ψευδαισθήσεις ότι μπορούμε να τα βρούμε μαζί της είναι «αδικαιολόγητες» και «ασυγχώτητες»)
και στο θέμα της «επίλυσης» του δημογραφικού μέσω της… αθρώας εισαγωγής παράνομων μεταναστών, που την αποδοκίμασε έντονα…
Ακόμα, οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί φαίνεται ότι συμπίπτουν στις ανησυχίες τους για το πού πάει η Ευρώπη. Και για τις διεθνείς “θύελλες” που έρχονται…
* Πρόκειται για τους δύο προηγούμενους Πρωθυπουργούς της ΝΔ, εκ των οποίων ο ένας κυβέρνησε για 5 χρόνια με τα υψηλότερα ποσοστά που έχει κυβερνήσει Πρωθυπουργός τα τελευταία 30 χρόνια,
ενώ ο άλλος εξελέγη αρχηγός με τον μεγαλύτερο αριθμό ψηφισάντων (πάνω από 800 χιλιάδες),
κυβέρνησε στις πιο δύσκολες στιγμές της χώρας κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο,
είναι ο μόνος εκλεγμένος Πρωθυπουργός που κατάφερε να μειώσει το χρέος της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες,
κράτησε την παράταξη ενωμένη και την παρέδωσε ισχυρή
(με 28% όταν έχασε, μετά από δυόμιση χρόνια μνημονιακής διακυβέρνησης – ενώ το ΠΑΣΟΚ, επίσης μετά από 2,5 χρόνια μνημονιακής διακυβέρνησης
…εξαερώθηκε εντελώς)!
* Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, δύο πολιτικοί ηγέτες, που έχουν διαφορετικές διαδρομές, συμπίπτουν σήμερα στην κριτική τους.
Και στις ανησυχίες τους και στις διαφωνίες τους και στις θέσεις τους και στις αγωνίες του για το πού πάνε τα πράγματα ευρύτερα για την Ευρώπη και τη Δύση.
Κι οι δύο μαζί αποτελούν ένα μοναδικό ηγετικό πόλο κύρους μέσα στην χώρα αλλά και με διεθνή απήχηση, την ώρα που η κατάσταση και στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό και σε πολλές δυτικές πρωτεύουσες θυμίζει “βρεφονηπιακό σταθμό”.
* Πράγματι, τα παρακμιακά φαινόμενα που βλέπουμε σήμερα μέσα στην ελληνική πολιτική σκηνή, υπάρχουν και σε πολλές άλλες δυτικές δημοκρατίες.
— Παντού οι δυτικές κυβερνήσεις ορκίζονται να βοηθήσουν την Ουκρανία, αλλά δεν δίνουν πια ουσιώδη πρακτική βοήθεια στους Ουκρανούς και οι Ρώσοι προελαύνουν παντού.
— Τα μέλη της Γερμανικής Κυβέρνησης δεν μιλιούνται μεταξύ τους,
— Στις ΗΠΑ η κυβέρνηση Μπάϊντεν ασχολείται περισσότερο με το πώς θα …παραπέμψει σε δίκη τον Ντόναλντ Τράμπ, παρά με το πώς θα αντιμετωπίσει τα κρίσιμα προβλήματα της χώρας, ιδιαίτερα το μεταναστευτικό…
Και κάθε φορά που «παραπέμπει» τον Τράμπ, μετά από λίγο… ανεβαίνουν τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις, εν όψει των εκλογών, ενώ το Ανώτατο Δικαστήριο έρχεται μετά και ακυρώνει πρακτικά τις “παραπομπές”…
— Στην Ολλανδία δεν έχουν κυβέρνηση τρείς μήνες μετά τις εκλογές (ούτε προβλέπεται να αποκτήσουν στο άμεσο μέλλον)
— Στις Βρυξέλλες μοιράζουν διοικητικές θέσεις της ΕΕ και δεν καταφέρνουν να συμφωνήσουν ούτε καν μεταξύ τους, ενώ ξέρουν ότι οι συσχετισμοί μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο θα ανατραπούν τον Ιούνιο…
— Κι εμείς εδώ τσακωνόμαστε για το αν υπήρξε ή δεν υπήρξε το περιβόητο sms της συζύγου του Πρωθυπουργού προς τον επιχειρηματία, τον οποίο είχε καταγγείλει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι «υπονομεύει την κυβέρνηση»!
Και τι έλεγε – υποτίθεται – αυτό το περιβόητο sms «φάντασμα»; Ότι πρέπει να τα βρει η κυβέρνηση με τον επιχειρηματία και επιφόρτιζε με αυτό το καθήκον, τους δύο υπουργούς που πήγαν να του ευχηθούν…
Χρόνια Πολλά επί τη ευκαιρία της ονομαστικής του εορτής…
Και στη συνέχεια υποχρέωσαν τους δύο υπουργούς σε παραίτηση!
Κι αν ακόμα ήταν πραγματικό αυτό το sms, γιατί, άραγε, είναι τόσο «μεμπτό»;
Εδώ πασχίζουν να τα βρουν με την Τουρκία που εξακολουθεί να μας απειλεί και να δημιουργεί τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας! Κι είναι πια τόσο «ανυπόφοφορο» και τέτοια «προδοσία» να τα βρούν με τον επιχειρηματία, εφημερίδα του οποίου δημοσίευσε ένα πρωτοσέλιδο κατά της κυβέρνησης, αλλά κατά κανόνα τη στηρίζει; Και μάλιστα περισσότερο από όσο έχει στηρίξει αυτή η ιστορική εφημερίδα κυβερνήσεις της ΝΔ στο παρελθόν;
Γιατί τάχα η παρώτρυνση «να τα βρούμε» με ένα ισχυρό επιχειρηματία είναι τόσο “μεμπτή”;
Και γιατί τάχα, τους ενόχλησε το «υπαρκτό» ή «ανύπαρκτο» sms της συζύγου του Πρωθυπουργού προς τον επιχειρηματία κι όχι η παρουσία της ίδιας της αδελφής του Πρωθυπουργού στο σπίτι του ίδιου επιχειρηματία, την ίδια μέρα, στην ονομαστική του εορτή;
* Εδώ προστίθεται μια νέα διάσταση στο τρελοκομείο που ζούμε:
Η ΑΦΑΣΙΑ του Τύπου!
— Το γεγονός ότι συμπίπτει ο Κώστας Καραμανλής με τον Αντώνη Σαμαρά στην κριτική τους για την κυβέρνηση Μητσοτάκη ουσιαστικά πέρασε ασχολίαστο από τον ελληνικό Τύπο!
Κι αντίθετα μονοπώλησε το ενδιαφέρον της “κατασκευασμένης επικαιρότητας”, των κομματικών αντιδικιών και των τηλεοπτικών παραθύρων στα “πρωϊνάδικα”, το πραγματικό ή ανύπαρκτο sms της συζύγου του Πρωθυπουργού.
— Το γεγονός ότι μικραίνει συγκυριακά η δημοσκοπική υπεροχή του Τράμπ στις ΗΠΑ προβάλλεται στα ελληνικά ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή αποσιωπάται ότι, παρ’ όλα αυτά, η υπεροχή του Τράμπ στις πέντε από τις έξη “κρίσιμες” Πολιτείες διευρύνεται, καθώς και οι προβλέψεις για την νίκη του στο Κολλέγιο των εκλεκτόρων που θα κρίνουν και την Προεδρία τον προσεχή Νοέμβριο.
(Αυτή τη στιγμή η δημοσκοπική διαφορά στη συνολική ψήφο είναι μόλις 1% υπέρ του Τράμπ, αλλά οι προβλέψεις για το Κολλέγιο των εκλεκτόρων είναι 312 για τον Τράμπ έναντι 226 για τον Μπάϊντεν. Όμως αυτό το τελευταίο δεν γράφεται στον ελληνικό Τύπο. Και πάντως δεν προβάλλεται, ούτε σχολιάζεται…)
— Το γεγονός ότι το Κόμμα του Ερντογάν έχασε τις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές στις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας προβάλλεται σχεδόν “πανηγυρικά” στον Ελληνικό Τύπο. Αλλά ξεχνάνε να μας πουν ότι και στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, πριν τέσσερα χρόνια είχε νικήσει η αντιπολίτευση στις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας. Αυτό, ωστόσο, δεν εμπόδισε το Κόμμα του Ερντογάν να κερδίσει τις Προεδρικές εκλογές στη συνέχεια.
Δεν μας λένε επίσης ότι η “‘ήττα” του Κόμματος του Ερντογάν οφείλεται στο γεγονός ότι κατέβηκε χωριστά το επίσης Ισλαμιστικό κόμμα Ερμπακάν (από το οποίο προέρχεται και ο Ερντογάν). Αλλά στις πολιτικές – προεδρικές εκλογές το “μέτωπο” των Ισλαμιστών παραμένει κυρίαρχο…
Παρέλειψαν να μας πουν επίσης, ότι η “κοσμική” αντιπολίτευση που νίκησε τον Ερντογάν στις αυτοδιοικητικές ΔΕΝ είναι λιγότερο εθνικιστική από την κυβέρνηση Ερντογάν. Μέσα στην αντιπολίτευση υπάρχουν και πιο “σκληρές” εθνικιστικές φωνές από τον Ερντογάν…
— Τέλος παράλειψαν να σχολιάσουν ότι όπως φαίνεται μέχρι στιγμής, τον “ηττημένο” στις εσωτερικές εκλογές Ερντογάν θα τον δεχθεί ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπάϊντεν στην Ουάσιγκτον τον Μάϊο. Αντίθετα για τον κ. Μητσοτάκη, που είναι “κυρίαρχος” στην Ελλάδα, δεν βρέθηκε ημερομηνία συνάντησης με τον Αμερικανό Πρόεδρο…
[Ίσως γιατί όταν “ξεπλένεις” την Τουρκία, με εντολή των Αμερικανών, γίνεσαι τελικά irrelevant στα μάτια των ίδιων Αμερικανών…]
* Και για να φύγουμε λίγο από την εσωτερική και διεθνή επικαιρότητα δύο ακόμα συμπτώματα αφασίας του Ελληνικού Τύπου:
— Μαθαίνουμε για τη δολοφονία έξω από Αστυνομικό τμήμα στο Αγίων Αναργύρων. Πήγε η νεαρή γυναίκα να καταγγείλει στην Αστυνομία τον σύντροφό τους που την κακοποιούσε, αλλά εκείνος την πρόλαβε εκεί και τη σκότωσε. Με πέντε μαχαιριές, στο στήθος και στην πλάτη!
Τραγικό το περιστατικό. Μας τον διεκτραγωδούν με τα πιο μελανά χρώματα. Κι έχουν δίκιο, εδώ που τα λέμε. Αν ακόμα και μπροστά στο αστυνομικό τμήμα δεν νοιώθει ασφαλής ένας πολίτης, τότε έχει ήδη διαλυθεί το κράτος…
Εκείνο που ΔΕΝ μας λένε, ωστόσο, είναι πως, αν οι αστυνομικοί που βρίσκονταν εκεί έβγαζαν το όπλο τους και σκότωναν τον επίδοξο δράστη, πριν εκείνος προλάβει να σκοτώσει το θύμα του, σήμερα θα “σταύρωναν” τον αστυνομικό! Οι ίδιοι που σήμερα καταγγέλλουν την “αδράνεια” της αστυνομίας!
Οι κανόνες εμπλοκής και τα “πρωτόκολλα αντίδρασης” της αστυνομίας δένουν τα χέρια των αστυνομικών έναντι αποφασισμένων βίαιων κακοποιών…
Αυτή είναι η αλήθεια που ΔΕΝ μας λένε!
— Κι ακόμα πριν λίγες μέρες, στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης προβλήθηκε το έργο Αvant Drag, όπου προβλήθηκε στο τέλος το σύνθημα Destroy Greece! Δηλαδή “Καταστρέψτε την Ελλάδα”.
Σε διοργάνωση που χρηματοδοτείται από τους Έλληνες φορολογουμένους…
Ουδείς ενοχλήθηκε! Κανείς δεν θεώρησε ότι το έργο αυτό παρακινεί σε πράξεις βίας. Και παραβιάζει τον “αντιρατσιστικό” νόμο! Γιατί η “Καταστροφή της Ελλάδας” αφού παρακινεί σε βία!
ΑΝ στα πλαίσια ενός αντίστοιχου φεστιβάλ “Τέχνης” προβαλλόταν το Σύνθημα Destroy LGBTQ+, δηλαδή “Καταστρέψτε τους ΛΟΑΤΚΙ”, τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Οι δράστες θα είχαν ήδη συλληφθεί, παραπεμφθεί και καταδικαστεί…
Προφανώς ο Τύπος μάλλον το αποσιώπησε και πάντως η Δικαιοσύνη ΔΕΝ ενοχλήθηκε ούτε αντέδρασε, ως όφειλε (μάλλον κοιμάται ύπνο βαθύ)…
Tώρα λοιπόν, ξέρετε: Δεν είναι μόνο το πολιτικό σύστημα επιπέδου …”βρεφονηπιακού σταθμού”. Είναι και ο Τύπος σε κατάσταση αφασίας.
Προφανώς ελεγχόμενος και καταφανώς λοβοτομημένος!
Η κοινωνία όμως θα αποδειχθεί πολύ λιγότερο “ελεγχόμενη” και καθόλου λοβοτομημένη!
Κι αυτό το τελευταίο δεν είναι “ελπίδα”. Είναι βεβαιότητα…
Κι όσοι αμφιβάλλουν θα το διαπιστώσουν σύντομα. Στις ευρωεκλογές που έρχονται. Και όχι μόνο, ασφαλώς…
