Του Γιώργου Κράλογλου
Μπράβο μας για τις “επενδύσεις” ίσως και σε 150.000 ακίνητα το 2023. Απλά σημειώνουμε ότι το 2020 οι ίδιες “επενδύσεις” ήταν 75.000 (!!)Τίποτε άλλο…
Μπράβο μας που εξασφαλίσαμε στους αλλοδαπούς του πλανήτη 1.000 συμβόλαια πώλησης ελληνικών ακινήτων την ημέρα (!!).
Μπράβο μας που τα καταφέραμε. Να πώς γίνονται οι “επενδύσεις” από τη μια μέρα στην άλλη. Βάζεις όλους τους φορολογούμενους ιθαγενείς σου να πουλήσουν τα πάντα (για να έχουν έτοιμα να ξοδεύουν μαζί με τα κρατικά επιδόματα) και βγαίνεις να λες ότι η Ελλάδα είναι πρώτη και σε επενδύσεις…
Εάν στα ακίνητα αυτά είναι και η μισή βιομηχανία σου που δεν βρίσκει λόγο να επενδύσει στον τόπο σου και μεταφέρεται στη Ρουμανία και την Τσεχία, μικρό το κακό… Τι να την κάνουμε την ολιγαρχία στον τόπο…
Το θέμα είναι πού βλέπεις εσύ, ως κυβέρνηση, τις “επενδύσεις”. Και ποια είναι τα κέρδη της κοινωνίας σου από τις “επενδύσεις” που θέλεις να την κάνεις να πιστέψει ότι της εξασφάλισες…
Γιατί αυτοί που ξέρουν (ανάμεσά τους και όσοι εκπροσωπούν τη βιομηχανία, τον τουρισμό, την παραγωγή γενικά και τις εξαγωγές) όταν μιλάνε για επενδύσεις εννοούν τις άλλες. Όχι την εξαγορά των σπιτιών και των χωραφιών που κληρονομήσαμε…
Εκείνες που χρειαζόμαστε για αναβάθμιση παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας στην Ε.Ε. (αυτές που και εμείς σημειώνουμε -και δεν θα σταματήσουμε να το κάνουμε και ας γινόμαστε κουραστικοί).
Τις πάνω από 200 δισ. (από ιδιωτικά ντόπια ή και πολυεθνικά κεφάλαια) και όχι εκείνα που μας φέρνει η “χρυσή βίζα” με τους αλλοδαπούς συνταξιούχους της Ε.Ε και της Ασίας…
Αυτές τις πραγματικές επενδύσεις (που δεν έχουν να κάνουν μόνο με το ξεπούλημα της Ελλάδας…) πότε θα τις δούμε;
Τις περιμένουμε από το 2012(!!). Τότε σημειώθηκε και επισήμως το νούμερο αυτό ως ύψος επενδυτικών αναγκών της οικονομίας, που θα εξασφάλιζε και 100.000 θέσεις εργασίας με προοπτική και καριέρα.
Τότε ήταν που για πρώτη φορά τέθηκε και θέμα επαναπατρισμού των ξενιτεμένων μας, με κίνητρα απασχόλησης και παραμονής στον τόπο τους.
Με αυτές τις επενδύσεις τι θα γίνει; Μήπως είναι ώρα να το δούμε τώρα που τελειώνουν και τα έτοιμα;
Τι άλλη εξήγηση να δώσουμε στην επίσημη διαπίστωση της Τράπεζας της Ελλάδος για μείωση στις καταθέσεις όχι μόνο επιχειρήσεων αλλά και των νοικοκυριών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το ύψος καταθέσεων επιχειρήσεων και νοικοκυριών, προ 5μήνου, ήταν λιγότερο κατά 48,5 δισ. ευρώ, σε σύγκριση με το ύψος των καταθέσεων του 2009.
Και δεν είναι μόνο οι μειώσεις των καταθέσεων. Είναι και εκείνος ο “επαναπατρισμός” καταθέσεων των ελληνικών επιχειρήσεων και των νοικοκυριών από τις Τράπεζες του εξωτερικού που ούτε λέει να κάνει το θαύμα του και να γεμίσει τα δικά μας τραπεζικά ταμεία… Έξω από εδώ και μακριά… παραμένουν και αυτά τα έτοιμα.
Τι καθόμαστε και συζητάμε λοιπόν. Πουλάμε ή ξεπουλάμε (γίνεται και αυτό…) περιουσιακά στοιχεία κάνοντας την ελληνική αγορά των ακινήτων εξωπραγματική και μιλάμε για “επενδύσεις”;
Αλλάζει η Ελλάδα χέρια χωράφι – χωράφι, σπίτι – σπίτι και η αγορά ακινήτων περνάει σε δεύτερη φάση παζαριού, με τη μεταφορά και των ευκαιριών σε ακίνητα στα “παζάρια” του Ισραήλ, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας (μέσα και από “ευρωπαϊκές βιτρίνες”) και εμείς τα βλέπουμε “επενδύσεις”;
Και τα λεφτά, τα κέρδη… πού βρίσκονται, αφού οι καταθέσεις μας μειώνονται…; Συντηρούν μήπως τον μύθο των πλούσιων Ελλήνων της φτωχής Ελλάδας; Σύμφωνοι. Αλλά ως πότε; Μέχρι να σωθούν τα έτοιμα…;
ΠΗΓΗ capital.gr
