του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Σε μια καυστική παρέμβαση που χτυπά την καρδιά της σαθρής πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα, ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς καταδίκασε δημοσίως τον τρόπο που η σημερινή κυβέρνηση χειρίστηκε την τραγωδία των Τεμπών.
Ως έμπειρος πολιτικός που οδήγησε τη χώρα στις πιο σκοτεινές της οικονομικές στιγμές, ο Σαμαράς δήλωσε ότι «δεν υπάρχει ηθικό έρεισμα» στην άρνηση να επιτραπεί στους γονείς που θρηνούν το δικαίωμα να εκταφιάσουν τις σορούς των παιδιών τους για να επιβεβαιώσουν αν τα λείψανα που τους παραδόθηκαν βιαστικά ανήκουν πράγματι στα παιδιά τους.
Αυτό δεν είναι απλώς μια διαδικαστική διαφωνία—είναι μια θεμελιώδης επίθεση στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενδεικτική μιας κυβέρνησης υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη που έχει χάσει κάθε ίχνος ηθικής αξιοπιστίας.
Ο πρώην Πρωθυπουργός, ως μια καταξιωμένη προσωπικότητα στην πολτική εσωτερικά αλλά και διεθνώς, αποτελεί ισχυρή φωνή που αποκαλύπτει το κενό πυρήνα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Τα λόγια του, που σίγουρα ενοχλούν και προκαλούν πανικό σε κάποιους, ταράζουν τα βαλτωμένα νερά της αποαξιωμένης πολιτικής σκηνής και η καταγγελία από την πλευρά του, αυτής της απανθρωπιάς, καταδεινύει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός.
Η τραγωδία των Τεμπών τον Φεβρουάριο του 2023, που στοίχισε τη ζωή 57 ανθρώπων σε μια αποτρέψιμη σιδηροδρομική σύγκρουση, έχει μετατραπεί από εθνική καταστροφή σε μια καταδικαστική κατηγορία για κυβερνητική εξαπάτηση.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατηγορείται για εκτεταμένη συγκάλυψη, συμπεριλαμβανομένων παραποιημένων ηχητικών αποδεικτικών στοιχείων για να μετατοπιστεί η ευθύνη σε ανθρώπινο λάθος, ενώ προστατεύονται οι συστημικές αποτυχίες στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων.
Σχεδόν δυόμισι χρόνια μετά, η άρνηση να επιτραπούν εκταφές αποπνέει απόγνωση για την απόκρυψη της αλήθειας. Οι γονείς, ήδη συντετριμμένοι από την απώλεια, αναγκάζονται να αναρωτιούνται αν τα λείψανα που θρήνησαν ανήκουν στα παιδιά τους—μια βάρβαρη αβεβαιότητα που επιβάλλεται από τη γραφειοκρατική αδιαλλαξία.
Αυτό δεν είναι διακυβέρνηση. Είναι μια φρικτή αποφυγή ευθυνών, που δίνει προτεραιότητα στην πολιτική επιβίωση έναντι της βασικής ανθρωπιάς. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μετατρέψει τη θλίψη σε πεδίο μάχης, διαβρώνοντας την εμπιστοσύνη του κοινού στους θεσμούς που προορίζονται να προστατεύουν, όχι να βασανίζουν, τους ευάλωτους.
Αλλά τα Τέμπη είναι μόνο η κορυφή ενός σκανδαλώδους παγόβουνου που έχει πλήξει οποιαδήποτε έννοια ηθικής ηγεσίας. Πάρτε το σκάνδαλο της ΟΠΕΚΕΠΕ, ένα θρασύτατο σχέδιο απάτης με επιδοτήσεις της ΕΕ για αγρότες που αποκάλυψε τη συνενοχή της κυβέρνησης στην υφαρπαγή εκατομμυρίων από τους φορολογούμενους. Αυτός ο οργανισμός, επιφορτισμένος με τη διανομή αγροτικών ενισχύσεων, έχει βυθιστεί στη διαφθορά, με ψεύτικους αγρότες και οργανωμένα κυκλώματα απάτης να καρπώνονται έως και 290 εκατομμύρια ευρώ σε επιδοτήσεις.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε την αποτυχία, αλλά η απάντησή του ήταν να διαλύσει τον οργανισμό ενώ εμποδίζει κοινοβουλευτικές έρευνες για τη συμμετοχή των υπουργών του.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τώρα προειδοποιήσεις της ΕΕ για απώλεια αγροτικών πληρωμών, με δισεκατομμύρια σε πρόστιμα να έχουν ήδη καταβληθεί για κακή χρήση επιδοτήσεων από την ίδρυση του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Αυτό δεν είναι απλή ανικανότητα. Είναι ένα συστημικό κύκλωμα που έχει σχεδιαστεί από την πολιτική ελίτ, αφήνοντας τους γνήσιους αγρότες στην απόγνωση ενώ οι ημέτεροι απολαμβάνουν. Η δήθεν ομάδα κρούσης του πρωθυπουργού και οι παραιτήσεις μερικών αξιωματούχων μυρίζουν περιορισμό ζημιών, όχι γνήσια μεταρρύθμιση—ακόμα μια απόδειξη ότι η ηθική διακυβέρνηση είναι μια ξένη έννοια για αυτό το καθεστώς.
Και ας μην ξεχνάμε το σκάνδαλο των υποκλοπών, μια ανατριχιαστική διάβρωση των δημοκρατικών κανόνων, υπογραμμίζοντας την αυταρχική τάση της κυβέρνησης. Παρά τις δικαστικές αποφάσεις που επιβάλλουν διαφάνεια για όσους παρακολουθήθηκαν, η κυβέρνηση έχει εμποδίσει, εξουδετερώνοντας ερευνητές και απορρίπτοντας τις επικρίσεις ως κομματικό θόρυβο.
Αυτό δεν είναι προστασία της εθνικής ασφάλειας. Είναι μια επίθεση τύπου Νίξον κατά της διαφωνίας, που διαλύει την ελευθερία του Τύπου και καλλιεργεί κλίμα φόβου. Δημοσιογράφοι που αποκάλυψαν το σκάνδαλο αντιμετώπισαν μηνύσεις για δυσφήμιση, ενώ η κυβέρνηση παραμένει γατζωμένη στην εξουσία με τη φιλελεύθερη μάσκα της να έχει κουρελιαστεί.
Αυτά δεν είναι μεμονωμένα λάθη αλλά ένα μοτίβο κατάχρησης: από τα κακοδιαχειρισμένα ναυάγια μεταναστών όπου η λογοδοσία εξανεμίζεται, μέχρι την μη εξουσιοδοτημένη κοινοποίηση δεδομένων πολιτών κατά την εποχή του Covid, η κυβέρνηση Μητσοτάκη λειτουργεί σαν να είναι οι κανόνες για τους άλλους.
Ηθική αξιοπιστία; Έχει χαθεί προ πολλού και έχει αντικατασταθεί από έναν κυνικό υπολογισμό διατήρησης της εξουσίας. Η φωνή του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά έχει βαρύτητα ακριβώς επειδή προέρχεται από τα σπλάχνα και την πραγματική Νέα Δημοκρατία.
Ο πρωθυπουργός και η επιτελική του ομάδα, τον διέγραψαν γιατί τόλμησε να επικρίνει την εξωτερική πολιτική, κι όμως, σήμερα όσο και να τους πονάει και να τους έχει κάνει να χάσουν τον ύπνο τους, ο πρώην Πρωθυπουργός, στέκεται ψηλά, ως μια ηθική πυξίδα σε μια καταιγίδα αθλιότητας. Η δήλωσή του για τα Τέμπη δεν αφορά μόνο μια τραγωδία. Είναι μια κραυγή κατά ενός καθεστώτος που έχει προδώσει την δημοκρατική ψυχή της Ελλάδας.
Το έθνος αξίζει κάτι καλύτερο από αυτή την παρέλαση σκανδάλων. Ο έχων και οι έχοντες την ευθύνη, πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες. Μέχρι τότε, τα λόγια του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, αντηχούν ως βαρύ κατηγορητήριο: αυτή η κυβέρνηση δεν έχει πλέον κανένα ηθικό έδαφος να σταθεί.
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
