Τα έχουμε ξαναπεί, οι αλήθειες δεν μας αρέσουν, μας στεναχωρούν όταν τις ακούμε. Πρώτον έχει καταλάβει η κυβέρνηση ότι έκανε τα καύσιμα είδος πολυτελείας; κάτι σαν τα κοσμήματα που ενέχουν έναν κίνδυνο κλοπής;
Μετά πρέπει να πούμε όμως τις πιο μεγάλες αλήθειες.. Το ότι ονόμασαν τους γύφτους ρομά, δεν τους αναβάθμισε καθόλου το τσαντίρι που μένουν, η την παράγκα.
Εκεί τους θέλει όμως η κάθε κυβέρνηση διαχειρίσιμους, να μπορεί με τα επιδόματα να καταφέρει να τους έχει πάντα πειθήνιους ψηφοφόρους. Αν αποκτήσουν δουλειά κανονική και σπίτια, και γίνουν φορολογούμενοι πολίτες και όχι επιδοτούμενοι, θα αποκτήσουν και άποψη, και αυτό δεν είναι καθόλου καλό, θα χαθούν ίσως τα ψηφαλάκια… 70 ευρώ το κεφάλι τους δίνανε για να βγει δήμαρχος σε ένα μεγάλο δήμο της Μεσσηνίας, (και με ένα τρόπο ιδιαίτερο να μη χαθεί ούτε ένας ψήφος για κάθε 70άρι).
Μπορεί και αυτοί να βολεύτηκαν , να αρνήθηκαν και την παιδεία, και την κοινωνικοποίηση, και να γλυκάθηκαν λίγο στην παρανομία, και κάποιοι και στα ναρκωτικά και στο εύκολο χρήμα.. όμως και η κοινωνία μας δεν είναι καθόλου εύκολη στις μειονότητες…
Τώρα που ήρθαν στην ανάγκη οι καλλιεργητές, πήραν ένα σωρό ρομά να μαζέψουν ελιές… Βέβαια από την άλλη φοβούνται ότι μπορούν να τους πάρουν τα ξύλα και να τα πουλήσουν. Η συμβίωση δεν είναι καθόλου εύκολη πάντα…
Οι κυβερνήσεις με την αλλοπρόσαλλη πολιτική τους ,άλλοτε θέλησαν να βοηθήσουν και να ενσωματώσουν, και άλλοτε τους παράτησαν στην τύχη τους.
Έτσι και η φτώχεια και η πείνα και η αμορφωσιά, δεν φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα.
Μία μειονότητα που τη θέλεις μόνο για ψήφους στις εκλογές, αλλά την παρατάς στην τύχη της, δίνοντας μόνο επιδόματα, και να πάνε να κόψουν το λαιμό τους, τι περιμένεις λοιπόν να παρουσιάσουν; μέσα στην ψυχασθένεια της εποχής που μας φέρατε να ζούμε;;
Τι; Πες μας τι;;;
Θόδωρος Γαλανόπουλος
