Του Μανόλη Καψή
Να αρχίσουμε με τα καλά νέα. Ο ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει με μονοψήφιο νούμερο στις εκλογές- όπως έδειξε και η τελευταία δημοσκόπηση της Metron- και ακόμα δεν είδαμε τίποτα. Υπάρχει πάντα και το 3%, κάπου ανάμεσα σε Βαρουφάκη και Ζωή Κωνταντοπούλου δηλαδή, που είναι και η φυσιολογική θέση για την ελαφρολαϊκή αριστερά του Παυλάρα και της Τζάκρη. Εδώ θα είμαστε ελπίζω να το απολαύσουμε. Για τον Κασσελάκη δεν ξέρω, κάπου ανάμεσα σε Παρίσι και Μαϊάμι μαθαίνω ότι κινείται, αλλά σύντομα θα μας επισκεφθεί εκ νέου.
Τα κακά (για τον ΣΥΡΙΖΑ) νέα είναι, ότι ο πρόεδρος ούτε δείχνει να προβληματίζεται, ούτε σκοπεύει και να σκάσει. Είναι cool πώς να το πώ. Νιόπαντρος είναι άλλωστε έχει δικαίωμα να το ρίξει και λίγο έξω. Γιορτές έρχονται. Ούτε σκοπεύει επίσης να αποδράσει. Νέα καθήκοντα, νέες ευθύνες. Τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές, όπου έβαλε στόχο λέει να κερδίσει και τον Μητσοτάκη και το λόττο. Γιατί όχι; Κι εγώ κάθε χρόνο βάζω νέους στόχους. Για την ακρίβεια τους στόχους της προηγούμενης χρονιάς που δεν κατάφερα (και πάλι) να πετύχω βάζω, αλλά ο πρόεδρος, είπαμε. Μαθαίνει γρήγορα γι΄αυτό και προοδεύει.
Στο μεταξύ όμως, στον “χώρο” ακούω γίνονται σκέψεις για την ανατροπή του. Ωραία ιδέα, αλλά από ποιους θα γίνει παρακαλώ η ανατροπή; Από αυτούς που έφυγαν για άλλες θάλασσες για άλλη γη και έκτοτε δεν έχουμε νέα τους και ανησυχώ; Τι κάνει ο Πάνος Σκουρλέτης; Ο Νίκος Φίλης είναι καλά; Χάθηκε από τα πρωινάδικα. Η Εφη συνήλθε από την υπερκόπωση; Και άντε και βρέθηκαν οι πρόθυμοι για την ανατροπή, μήπως κατηγορηθούν για πραξικόπημα;
Σιγά το θέμα, αποφάνθηκε ο Νίκος Μαραντζίδης και δεν έχει και άδικο. Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ ανέτρεψε την απόφαση σύσσωμου του ελληνικού λαού που είπε όχι στο δημοψήφισμα του 2015, “κολώνει” να ανατρέψει την απόφαση μερικών χιλιάδων ψηφοφόρων του, σε μια διαδικασία “που δεν ήταν δα ούτε πρότυπο σοβαρότητας ούτε αψεγάδιαστη”; Σωστό, φαίνεται ότι ο καθηγητής θήτευσε δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα.
A propos και ο Αλέξης έχει χαθεί αλλά δεν ανησυχώ. Όπως διάβασα στα ρεπορτάζ ετοιμάζει το γραφείο του, φτιάχνει και Think tank ή κάτι σε ινστιτούτο έρευνας τέλος πάντων, πετάχτηκε και αυτός λίγο Παρίσι που είναι και της μόδας και είμαι βέβαιος ότι όλο και κάποια φωτογραφία του θα δούμε προσεχώς από την επόμενη εξόρμησή του στην επαρχία. Αγκαλιά με τον μαγαζάτορα φυσικά, να έχουμε να γράφουμε εμείς οι κακεντρεχείς για το πόσο μας έχει λείψει ο Καραμανλής (που ανησυχεί πάντα για τα εθνικά θέματα βεβαίως βεβαίως).
Παρένθεση: Επειδή γνωρίζω ότι αμέσως ο νους σας μετά τον Κώστα Καραμανλή πάει στο άλλο πρόσωπο που μας λείπει τόσο πολύ από την κεντρική πολιτική σκηνή, δηλαδή στον Προκόπη Παυλόπουλο, σας ενημερώνω- γιατί το γεγονός πέρασε απαρατήρητο από τα συστημικά μέσα, για άγνωστους και ακατανόητους δι εμέ λόγους- ότι ο πρώην πρόεδρος έστειλε στην Ιερά Σύνοδο πόνημα, με τον τίτλο “Η θεσμική ‘’μαρτυρία’’ του Συντάγματος για την συμπόρευση Πολιτείας και Εκκλησίας στους Αγώνες του Έθνους”.
Πόνημα που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στις τάξεις της ιεροσύνης. Μάλιστα όπως ανακοινώθηκε επισήμως, η Ιερά Σύνοδος “εξέφρασε την ευαρέσκεια και τις ευχαριστίες Της”.
Λογικό, ξέρουν να εκτιμούν τα κειμήλια οι Μητροπολίτες, όχι σαν κάτι άλλους αλιβάνιστους. Κλείνει η παρένθεση.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης από την πλευρά του ετοιμάζει βαλίτσες για την Πόλη. Για να γιορτάσει εκεί τα Θεοφάνεια. Τι ανάγκη έχει αυτός; Ολοι δουλεύουν υπέρ του. Τώρα γιατί αυτός “δεν κερδάει” ενώ όλοι δουλεύουν για πάρτη του και το κόμμα μένει εκεί ακούνητο και στάσιμο σαν να έχει παγώσει ο χρόνος, είναι ένα ερώτημα προφανώς, αλλά απάντηση δεν έχω. Ισως γιατί εκτός από επεξεργασμένες θέσεις και πρόγραμμα, εκτός από νέα πρόσωπα χρειάζεται και λίγος ενθουσιασμός, λίγη έμπνευση και λίγη φαντασία λένε ορισμένοι. Είναι μια ερμηνεία αλλά υπομονή. Ραντεβού στις ευρωεκλογές.
Και ο Μητσοτάκης; Ο Μητσοτάκης το έχει ρίξει στο διάβασμα. Διαβάζει μανιωδώς Economist, ακόμα και τα obituaries στην τελευταία σελίδα διαβάζει. Λίγο το έχεις να σε βγάζει πιο επιτυχημένη οικονομία στον κόσμο και μετά καπάκι, το κράτος της χρονιάς; Και ποιος; Ο Economist! Εγραφε και κάτι περίεργα βέβαια το κείμενο για ένα σκάνδαλο υποκλοπών (αν το θυμάστε) που ρίχνει βαριά σκιά στο θέμα των δικαιωμάτων και ένα δυστύχημα στα Τέμπη (αυτό το θυμόμαστε και αν ακόμα εμείς κάποια στιγμή το ξεχάσουμε, υπάρχουν κάποιοι άλλοι που δεν θα το ξεχάσουν ποτέ…), δυστύχημα που αποκαλύπτει γράφει το περιοδικό, τη διαφθορά του κρατικού μηχανισμού, γράφει και κάτι άλλα για push backs στις θάλασσες που μας εκθέτουν (αυτό κι αν το δεν θυμάται κανείς ή το σωστό είναι ότι κανείς δεν θέλει να το θυμάται;), αλλά το συμπέρασμα είναι απολύτως θετικό, να λέμε την αλήθεια.
Ο Μητσοτάκης μοιάζει να έχει βρει έναν ρυθμό, διορθώνοντας τις εντυπώσεις από το εξαιρετικά ατυχές ξεκίνημα του καλοκαιριού. Μέχρι και αντιπολίτευση εφηύρε. Την ανέθεσε στον Σαμαρά. Μετά το φορολογικό και την επιστολική ψήφο, ήρθαν τα μη κρατικά πανεπιστήμια και περιμένουμε τα μέτρα για την οπαδική βία. Ναι εκείνα που είχαν εξαγγελθεί αλλά που ουδείς φρόντισε να παρακολουθήσει και να ελέγξει αν εφαρμόζονται. Τώρα δεν υπάρχει περιθώριο για νέα κούφια λόγια.
Ταμείο φυσικά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις ευρωεκλογές, όπου θα μετρήσουμε και τον πραγματικό πληθωρισμό, αυτόν που βιώνουν τα νοικοκυριά στο super market και όχι αυτόν που ανακοινώνει η ΕΛΣΤΑΤ. Το αποτέλεσμα πάντως- όχι του πληθωρισμού, των εκλογών- μοιάζει εξαιρετικά απίθανο να συμβαδίζει με την κοινή αίσθηση για την απόλυτη κυριαρχία του πρωθυπουργού στο πολιτικό σκηνικό. Γιατί είναι ακριβώς αυτή η απόλυτη κυριαρχία και η απουσία του “μπαμπούλα” του ΣΥΡΙΖΑ- που από σκιάχτρο εξελίσσεται σε κωμωδία- που επιτρέπει σε άλλα λουλούδια να ανθίσουν σε αυτές τις κάλπες. Μάλλον είναι ακριβώς αυτό που φοβάται ο πρωθυπουργός, όπως έδειξε και η πανικόβλητη αντίδραση Γεραπετρίτη στις αντιδράσεις για τη “σημαία” της δημιουργού Γεωργίας Λαλέ, στο προξενείο μας στη Νέα Υόρκη. Αλλά σε αυτό αξίζει να επανέλθουμε. Έως τότε Καλά Χριστούγεννα.
πηγη capital.gr
