ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η επιβίωση των καφενείων και παντοπωλείων των χωριών και η θέσπιση μεταφορικού ισοδύναμου ως τελευταίο ανάχωμα απέναντι στην ερημοποίηση των δυσπρόσιτων ορεινών οικισμών της χώρας μας
Με επίκαιρη ερώτησή μου προς τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών θέτω το ζήτημα της επιβίωσης των καφενείων και παντοπωλείων των δυσπρόσιτων χωριών της πατρίδας μας, καθώς αποτελούν σήμερα τον πυρήνα των τοπικών κοινοτήτων και το τελευταίο ανάχωμα πριν από την πλήρη ερημοποίησή τους.
Η μείωση της τεκμαρτής φορολόγησης των επιχειρήσεων και των ελευθέρων επαγγελματιών, που ψήφισε η Κυβέρνηση την προηγούμενη εβδομάδα, ουσιαστικά δεν προσφέρει καμία ελάφρυνση σε αυτές τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Επιπλέον, το μέτρο δεν είναι ορθά στοχευμένο, καθώς αγνοεί την πραγματική προσβασιμότητα των οικισμών, όπως αυτή καθορίζεται από τη χιλιομετρική απόσταση από τα αστικά κέντρα και το υψόμετρό τους, τη στιγμή που οι κάτοικοί τους αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις με σημαντικό μεταφορικό κόστος.
Γι’ αυτό ζητώ από τον Υπουργό στοχευμένα:
• τη λήψη μέτρων μείωσης της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών για τις μικρές επιχειρήσεις, και ειδικά για τα εναπομείναντα καφενεία και παντοπωλεία στους απομακρυσμένους οικισμούς της χώρας.
• να θεσπιστεί μεταφορικό ισοδύναμο για τους μόνιμους κατοίκους και τις επιχειρήσεις που παραμένουν στις πλέον δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές της πατρίδας μας, στα πρότυπα του μεταφορικού ισοδύναμου για τις θαλάσσιες μεταφορές, αλλά και βάσει σχετικών διεθνών παραδειγμάτων.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησής μου:
Προς: Τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών
«Χωρίς το καφενείο και το παντοπωλείο, το χωριό μας έχει τελειώσει». Η φράση αυτή ακούγεται σε χιλιάδες χωριά σε όλη τη χώρα και αποτελεί ήδη μια οδυνηρή πραγματικότητα για εκατοντάδες δυσπρόσιτους οικισμούς σε ορεινές περιοχές της πατρίδας μας.
Το μέτρο για τη μείωση της τεκμαρτής φορολόγησης των επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών, που θέσπισε η Κυβέρνηση την περασμένη εβδομάδα, για οικισμούς εκτός Αττικής, είναι εξαιρετικά καθυστερημένο αλλά και περιορισμένο, καθώς το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας το έχει αποτιμήσει σε μόλις 10 εκατ. ευρώ, παρότι αφορά περίπου 12.800 δημοτικές κοινότητες και οικισμούς της χώρας, στους οποίους διαμένουν μόνιμα σχεδόν 2,2 εκατ. συμπολίτες μας — δηλαδή το 22% του πληθυσμού — σύμφωνα με την Απογραφή Πληθυσμού της ΕΛΣΤΑΤ του 2022.
Επιπλέον, το μέτρο δεν είναι ορθά στοχευμένο, καθώς αγνοεί την πραγματική προσβασιμότητα των οικισμών, όπως αυτή καθορίζεται από τη χιλιομετρική απόσταση από τα αστικά κέντρα και το υψόμετρό τους, τη στιγμή που οι κάτοικοί τους αναγκάζονται να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις με σημαντικό μεταφορικό κόστος.
Στην πραγματικότητα, το μέτρο δεν προσφέρει καμία ελάφρυνση για χιλιάδες καφενεία και παντοπωλεία πολύ μικρών οικισμών, με λίγες εκατοντάδες ή και δεκάδες κατοίκους, τα οποία αποτελούν σήμερα τον πυρήνα των τοπικών κοινοτήτων και το τελευταίο ανάχωμα πριν από την πλήρη ερημοποίηση.
Επειδή η επιβίωση των δυσπρόσιτων κοινοτήτων και οικισμών αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες δημογραφικές προκλήσεις της πατρίδας μας, και επειδή ειδικά τα εναπομείναντα καφενεία και παντοπωλεία των τοπικών οικισμών αποτελούν κρίσιμο πυρήνα για τη διατήρηση των μόνιμων κατοίκων τους, ερωτάται ο κ. Υπουργός:
- Σκοπεύει να υιοθετήσει στοχευμένα μέτρα μείωσης της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών για τις μικρές επιχειρήσεις, και ειδικά για τα εναπομείναντα καφενεία και παντοπωλεία στους απομακρυσμένους οικισμούς της χώρας, βάσει κριτηρίων προσβασιμότητας;
- Σκοπεύει να εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους ώστε να θεσπιστεί μεταφορικό ισοδύναμο για τους μόνιμους κατοίκους και τις επιχειρήσεις που παραμένουν στις πλέον δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές της πατρίδας μας, στα πρότυπα του μεταφορικού ισοδύναμου για τις θαλάσσιες μεταφορές, αλλά και βάσει σχετικών διεθνών παραδειγμάτων;
