Ο ηγέτης μιας χώρας διακρίνεται από πολλά και διάφορα. Πρώτα από κύρος ,ηγετικές ικανότητες, εμπειρία σε θέματα που μπορούν να βοηθήσουν τον πολίτη, αλλά ακόμα και εμφάνιση ηγέτη ,να αποπνέει σεβασμό στο λαό, να δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σοβαρό άτομο που μπορούμε να στηριχτούμε πάνω του.
Τώρα τι να πεις με αυτούς που κυκλοφορούν γύρω μας και παίζονται οι τύχες του πλανήτη; Είναι δυνατόν μία χώρα μεγάλη σαν την Ουκρανία να έχει για ηγέτη, αυτόν τον Σάκη;; Τι ρόλο βαράει αυτό το «υποκριτικό ταλέντο» που βγαίνει με το κοντομάνικο;; αυτός μου θυμίζει κάτι γαμπρούς που βγαίνουν στην πλατεία με κοντομάνικα και βερμούδες για να δείχνουν το τατουάζ που πλήρωσαν με τα λεφτά της σύνταξης της γιαγιάς.
Ρε πού πάμε;; πού θα έλεγε και ο μεγάλος Αυλωνίτης…
Και φυσικά το προτεκτοράτο που λέγεται Ελλάδα, έλαβε διαταγή να του στείλει όπλα, αλλά και πόση ξεφτίλα; θα τον βάλει να μιλήσει διαδικτυακά και μέσα στην ελληνική βουλή παρακαλώ.. Δηλαδή τι να πεις τελικά και τι να συγκρίνεις;; Βλέπεις αυτόν τον Ζελενσκι, και λες πάλι καλά είμαστε εδώ στην Ελλάδα με αυτούς που διαθέτουμε για ηγέτες…
Θα μπορούσαμε και εμείς να έχουμε για πρωθυπουργό κανέναν Μάρκο Σεφερλή και έτσι η κωμωδία θα μπορούσε να προσφέρει κάτι περισσότερο από την αχρηστία και ανικανότητα, όλου αυτού του πολιτικού συνονθυλεύματος που κυκλοφορεί άνετα στην εξουσία.
Όμως δεν βαριέσαι, εδώ που φτάσαμε , φοβόμαστε μην τυχόν ο πλανητάρχης μας ξεχάσει …ποιοι είμαστε.. και μας βομβαρδίσει.
Τελικά , το θέατρο και η υποκριτική δικαιώνουν την ίδια την πολιτική ,ο καθένας παίζει ένα ρόλο, και οι πολίτες πρέπει να χειροκροτάνε την παράσταση ,και ας πέφτουν βόμβες στα κεφάλια τους..
Θόδωρος Γαλανόπουλος
