Του Θανάση Κ.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός το ομολόγησε: «Ας είμαστε ειλικρινείς. Αποτύχαμε».
Δίκιο έχει! Αλλά αυτό δεν λύνει κανένα πρόβλημα.
Προκαλεί νέα ερωτηματικά.
* Πού αποτύχατε; Στον #ΟΠΕΚΕΠΕ μόνο;
— Δεν αποτύχατε και στα τρένα, όπου χάθηκαν ανθρώπινες ζωές επειδή δεν λειτουργούσαν στοιχειώδη συστήματα ασφαλείας;
— Δεν αποτύχατε και στην εξωτερική πολιτική, που την κάνατε σημαία, αλλά αφήσατε την Τουρκία να σαρώνει τις «κόκκινες γραμμές», ενώ απομακρύνατε τους συμμάχους μας;
–Δεν αποτύχατε και στο ενεργειακό κόστος, όπου οι πολίτες πληρώνουν τον πιο ακριβό λογαριασμό στην Ευρώπη;
— Δεν αποτύχατε και στην οικονομία, όταν ο πληθωρισμός στην Ελλάδα είναι σχεδόν διπλάσιος από τον μέσο όρο της ΕΕ και η σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη αντί να μικραίνει, μεγαλώνει;
Κι αυτό δεν το λένε οι “επικριτές σας”.
Το λένε πια τα στοιχεία της EΛΣΤΑΤ και ξένα δημοσιεύματα…
— Δεν αποτύχατε και στην ασφάλεια, στον έλεγχο της λαθροδιακίνησης, που έχει ξανα-ξεφύγει;
Μπορεί οι διάλογοι που αποκαλύφθηκαν από τη δικογραφία του ΟΠΕΚΕΠΕ να σοκάρουν, αλλά δεν αποτύχατε μόνον εκεί. Απλώς εκεί σας εγκαλεί η Ευρωπαία Εισαγγελέας και σας κρεμάνε στα μανταλάκια.
Για τις άλλες αποτυχίες σας δεν σας εγκαλεί κανένας εισαγγελέας.
Αλλά αποτυχίες είναι κι αυτές. Και πολύ σοβαρές μάλιστα…
Δεν είναι μόνο ότι δεν κατορθώσατε να ελέγξετε τις παθογένειες που βρήκατε.
Τις γιγαντώσατε! Τις πήγατε σε άλλη “πίστα”.
Αυτό δείχνουν τα στοιχεία.
Αυτό αποκαλύπτουν οι αμαρτωλές συνομιλίες που έρχονται στο φως.
Ναι, οι παθογένειες υπήρχαν πριν από εσάς. Αλλά εσείς όχι μόνο δεν τις ανακόψατε — τις αναθρέψατε, τις εκμεταλλευτήκατε, χτίσατε πάνω τους. Γι’ αυτό ΔΕΝ μπορείτε τώρα να τις διορθώσετε…
* Κι αφού απαντήσαμε στο «πού αποτύχατε», πάμε στο επόμενο ερώτημα: ποιοί αποτύχατε;
Το «επιτελικό κράτος» σας, με τους 63 υπουργούς και υφυπουργούς.
Το κράτος των… «αρίστων» — τρομάρα σας.
Κι αφού απέτυχε σχεδόν σε όλα – πάντως σε πολύ περισσότερα από τον ΟΠΕΚΕΠΕ – πώς θα βάλει το ίδιο αυτό κράτος “το μαχαίρι στο κόκκαλο”;
Το κράτος που πέντε χρόνια τώρα δεν άκουγε κανέναν, διόριζε, βόλευε, και από πάνω έστελνε… “τρολς” να ξεσκίζουν κάθε διαφωνούντα, τώρα αναγνωρίζει μόνο του ότι απέτυχε;
Απέτυχε, λέει, να διορθώσει τις παθογένειες. Μα δεν αποτύχατε να τις διορθώσετε. Τις ενστερνίστηκε! Τις τοκίσατε πολιτικά. Τις αυγατίσατε. Τις κάνατε πυλώνα της εξουσίας σας.
Ποιό “μαχαίρι” και πιο “κόκκαλο”.
Αυτές οι “παθογένειες” που τώρα αποκαλύπτονται ήταν το “κλαδί” πάνω στον οποίο στεκόσασταν…
Δεν αποτύχατε να λύσετε το πρόβλημα. Γίνατε μέρος του προβλήματος.
* Κι ύστερα, αφού είπαμε πού αποτύχατε και ποιοί αποτύχατε, μένει το τελευταίο και πιο κρίσιμο ερώτημα: γιατί αποτύχατε;
Γιατί υιοθετήσατε ακριβώς τις ίδιες λογικές που εξέθρεψαν αυτές τις παθογένειες. Τις ίδιες πρακτικές, τα ίδια φέουδα, τις ίδιες “παρέες”. Μόνο με καινούργια φτιασίδια και επικοινωνιακά φίλτρα.
— Φέρατε με περισσή σπουδή την «πράσινη μετάβαση» — την οποία τώρα οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι εγκαταλείπουν. Η κα Φον Ντερ Λάιεν, Πρόεδρος της Κομισιόν, κλυδωνίζεται σήμερα επειδή αναγκάζεται να αναδιπλωθεί από πράσινους στόχους που αποδείχθηκαν κοινωνικά τοξικοί και οικονομικά ολέθριοι!
Ο Ευάγγελος Μυτιληναίος το είπε καθαρά (για πολλοστή φορά, μάλιστα):
— «Η ενεργειακή μετάβαση έφερε φτώχεια και χάος».
Κι εσείς εδώ καμαρώνατε που πήγατε πρώτοι — που βάλατε την Ελλάδα μπροστάρη στην ενεργειακή φτώχεια και στο χάος.
Μπράβο σας, ρε! “Συγχαρητήρια”…
Αλλά παραδοχή αποτυχίας γι’ αυτό δεν ακούσαμε.
— Υιοθετήσατε πολιτική κατευνασμού έναντι της Τουρκίας. Σας προειδοποίησαν ότι θα αποθρασύνετε την τουρκική προκλητικότητα, θα χάσετε συμμάχους, θα έρθουν νέα τετελεσμένα.
Επαληθεύθηκαν πλήρως οι επικριτές σας! Σε όλα…
Μπράβο σας, ρε! “Συγχαρητήρια”…
Αλλά ομολογία αποτυχίας ούτε εδώ ακούσαμε.
— Και τέλος, πήρατε τις λογικές του παλιού ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, του Ποταμιού. Πήρατε και στελέχη τους, και τα βάλατε να περνάνε τις πολιτικές τους στο όνομα της παράταξης που κάποτε τους πολεμούσε.
Και μετά αναρωτιέστε γιατί δεν μπορέσατε να χτυπήσετε τις παθογένειες που γεννήθηκαν από αυτές τις λογικές.
Μα αφού τις υιοθετήσατε! Και τους φέρατε μέσα.
Κι υπόσχεστε σήμερα ότι θα «διορθώσετε» τα κακώς κείμενα — εσείς, οι ίδιοι που τα κάνατε χειρότερα;
Good luck…
Το πρόβλημά σας δεν είναι απλώς “πολιτικό” ούτε μόνο “ιδεολογικό”.
Είναι πια “υπαρξιακό”!
* Λέτε ότι είστε «Κεντροδεξιά». Αλλά δεν είστε πια!
Έχετε χάσει κάθε χαρακτηριστικό της παραδοσιακής Δεξιάς.
— Δεν είστε ούτε συντηρητικοί — γιατί οι συντηρητικοί σέβονται τις παραδοσιακές αξίες, κι εσείς τις χλευάσατε.
— Δεν είστε ούτε φιλελεύθεροι — γιατί οι φιλελεύθεροι προωθούν την ιδιωτική πρωτοβουλία, όχι τις μίζες από ψεύτικα βοσκοτόπια. Οι φιλελεύθεροι εγγυώνται σταθερούς και διαυγείς κανόνες παιγνιδιού, και προωθούν την ανταγωνιστικότητα! Δεν την υπονομεύουν παντοιοτρόπως…
— Δεν είστε ούτε Κεντρώοι. Γιατί το Κέντρο είχε πάντα ως πυλώνα τον πατριωτισμό — και εσείς αφήσατε υπουργό σας να κάνει hashtag το «κι ας με πουν μειοδότη»!
Κεντρώοι ήταν εκείνοι που στέκονταν ανάμεσα σε ακρότητες – που συμβιβάζουν τα άκρα.
Εσείς υιοθετήσατε τις πιο ακραίες εκδοχές: την περιβαλλοντική υστερία τύπου Γκρέτας, την κοινωνική ισοπέδωση τύπου Wokism.
Και μπλέξατε το οικογενειακό δίκιο με τη συζήτηση για το… πόσα είναι τα φύλα!
Ωραίοι… “κεντρώοι”!
Όσο κι αν λέτε ότι είστε «Κεντροδεξιά», το κόμμα σας έχει χάσει πια κάθε δεξιό, κάθε πατριωτικό και κάθε φιλελεύθερο χαρακτηριστικό.
Κι όταν στις ΗΠΑ το Δημοκρατικό Κόμμα πήγε αριστερότερα, εσείς σπεύσατε να ταυτιστείτε μαζί του! Καταγγείλατε όλους τους αντιπάλους της “Πολιτικής Ορθότητας” στην οποίες είχαν προσχωρήσει πλέον οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ και τα περισσότερα ευρωπαϊκά “κατεστημένα” κόμματα.
Καταγγείλατε τον Τραμπ, τη Μελόνι, τη Λεπέν, τον Βίλντερς, τους αντιπάλους του Τούσκ. Και τώρα;
Τώρα που οι «καταγγελλόμενοι» κερδίζουν παντού κι οι δικοί σας σύμμαχοι καταρρέουν, αποκαλύπτεται πόσο ακραία μετατοπιστήκατε εσείς.
Ουσιαστικά επιχειρήσατε να μεταλλάξετε το παραδοσιακό κεντροδεξιό κόμμα της Ελλάδας, τη ΝΔ!
Αφήσατε εκατομμύρια ψηφοφόρους ανεκπροσώπητους.
Κι αυτό —η ΜΗ εκπροσώπηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας, η αποστροφή των πολιτών προς την κάλπη— είναι σίγουρος δρόμος αποσταθεροποίησης.
Κι εμφανίζεστε εσείς ως… «πυλώνας σταθερότητας»;
Δεν είστε ούτε «κεντροδεξιοί», ούτε πυλώνας σταθερότητας.
Μεταλλάξατε το κόμμα σε απόψεις που το κόμμα αυτό πάντα πολέμησε και που τώρα διεθνώς ηττώνται!
Κι όπως δείχνει και η δικογραφία του ΟΠΕΚΕΠΕ, αποσταθεροποιείτε και την κοινωνία και το κράτος.
Στο παρελθόν υπήρξαν τρείς φορές όπου κατέρρευσε μαζί με την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα συνολικά, όταν συνέπεσαν: μια διεθνής αποτυχία και μια χρόνια εσωτερική οικονομική δυσπραγία:
• Η πτώση της κυβέρνησης του Γκυ Μωλέ στη Γαλλία μετά την κρίση του Σουέζ το 1956 και την κρίση της Αλγερίας του 1958. Τότε επανήλθε ο Κάρολος Ντεγκώλ…
• Η εκλογή του Ρόναλντ Ρέηγκαν στις ΗΠΑ το 1980, μετά την Ιρανική Επανάσταση, τη δεύτερη πετρελαϊκή κρίση και το φιάσκο της επιχείρησης διάσωσης των ομήρων της Τεχεράνης.
• Και πιο πρόσφατα, η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, μέσα από παγκόσμια απογοήτευση (για τον Πόλεμο στην Ουκρανία) και εσωτερική φθορά (από το wokism και τη γιγάντωση της λαθρομετανάστευσης).
Και στις τρεις περιπτώσεις, ήρθαν στην εξουσία παλαίμαχοι πολιτικοί που το καταρρέον σύστημα τους είχε λοιδορήσει, τους είχε περιθωριοποιήσει – και πολλές φορές τους μισούσε κιόλας. Συμπτωματικά, ήταν και οι τρείς «μεγάλοι» σε ηλικία.
— Τον Ντε Γκώλ τον κατηγορούσαν… “ξεμωραμένο”, “επικίνδυνο”, “εχθρό της Δημοκρατίας”, “οπαδό της Μοναρχίας”.
— Τον Ρέηγκαν, τον χλεύαζαν ως “αποτυχημένο ηθοποιό”, τον κατηγορούσαν ως “πολεμοκάπηλο” και κινδυνολογούσαν ότι θα φέρει πυρηνικό πόλεμο και όλεθρο με τη Ρωσία.
— Τον Τράμπ τον έλεγχο “εγκληματία”, “φασίστα”, “ναζί” – τα πάντα όλα κι άλλα πολλά…
Πολλοί τα έχουν ξεχάσει όλα αυτά. Κάποιοι απλώς δεν θέλουν να τα θυμούνται…
Το παρελθόν έχει διδάγματα — τρεις ιστορικές συγκυρίες όπου το σύστημα κατέρρευσε και τη σκυτάλη πήραν αυτοί που το ίδιο το σύστημα είχε λοιδορήσει.
Η σύμπτωση μιας εξωτερικής κρίσης και μιας εσωτερικής οικονομικής μιζέριας έφερε “αλλαγή τάσης” με ανθρώπους “παλιούς”, που θεμελίωσαν το ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ!
Την ανατροπή την πυροδότησαν αυτοί που απέτυχαν.
Τους αντιπάλους τους έφεραν στην εξουσία, οι ίδιοι που τους έβριζαν.
Οι παλιές παθογένειες ξεπεράστηκαν όχι από εκείνους που τις υπηρέτησαν, αλλά από εκείνους που το διαβρωμένο σύστημα απεχθανόταν περισσότερο.
Και όπως πάντα, όταν τα συστήματα καταρρέουν και οι κυβερνήσεις πέφτουν, η αρχή του τέλους ξεκινά με μιαν ομολογία — την πιο απλή και προφανή:
Αποτύχαμε!
Και ναι, όντως! Αποτύχατε…
