Πλατεία, το αυτόνομο κράτος της πόλης. Και στη δική μας πόλη την Καλαμάτα τίποτε το πιο διαφορετικό. Πεντακάθαρη πλατεία, πεζοδρόμια τεράστια, δρομοι καθαροι, στρωμένοι, πολίτες ευτυχισμένοι, επισκέπτες ενθουσιασμένοι.. Πιο πέρα; Δρομοι βομβαρδισμενοι, σκαμενοι πριν από δεκαετίες, χορταριασμένα και βρώμικα πεζοδρόμια, και η διόρθωση της λακούβας με την γνωστή μέθοδο του τσουβαλιού ασφαλτο…και χτύπημα με το φτυαρι για να συμμορφωθεί…
Βεβαίως και η μία πολη ζηλευει την άλλη.. η Μεσσήνη δίπλα στην Καλαμάτα, 2 χρόνια σκάβεται ο δρόμος ο εθνικός που περνά ενδιαμεσα της , και πρέπει να σταματήσεις να δεις τι έκανε μπαμ, το λάστιχο ή το ψαλίδι του αυτοκινήτου σου , που θα το αφήσεις ενθύμιο στην επιθυμία του κατασκευαστή του δρόμου που και αυτός πηγαίνει “παμε και όπου βγει”..
Κατά τα άλλα έχουμε ενστάσεις και αρνήσεις για το δρόμο που χρειάζεται η Μεσσηνία από την Καλαμάτα μέχρι την Πύλο και τη Μεθώνη, ο ο οποίος μάλλον θα γίνει, όταν θα έχουν παλιωσει εντελως τα ξενοδοχεία του Costa Navarino και πλέον θα έχουν βαρεθεί και ζαλιστεί οι πελάτες του να πηγαινοέρχονται τις στροφές της Καζάρμας και της Στενωσιάς…
Η πλατεία να είναι καλά, εκεί συναντιούνται οι πολίτες ,εκεί ακούνε τους λόγους των υποψήφιων δημάρχων και πολιτικών. Βάλε τα καλά σου και τράβα στην πλατεία. Πάρε και το σκύλο σου και πήγαινε τον πιο κάτω από την πλατεία να αφοδεύσει. Πετα και κάνα σκουπίδι κανείς δεν ασχολείται…Η πλατεία να είναι καλά, να τραγουδάμε να περπατάμε να επιβραδεύουμε, τη μικρότητα μας που μας αρέσει να την έχουμε..
Θοδωρος Γαλανοπουλος
