Υπάρχει μια σύντομη φράση, σχεδόν αστικός μύθος, που όλοι έχουμε πει κάποια στιγμή: «Τι γίνεται; Με άκουσε το κινητό και μου έβγαλε διαφήμιση γι’ αυτό που έψαχνα μόλις πριν;». Κι όμως, παρά τη γοητεία της ιδέας, το κινητό μας δεν χρειάζεται να ακούει. Δεν έχει λόγο, δεν έχει χρόνο και, κυρίως, δεν έχει άδεια να ενεργοποιεί μικρόφωνα μόνο και μόνο για να μας δείξει μια διαφήμιση για παιδικές πάνες, οδοντόκρεμες κατά της τερηδόνας ή φθηνά αεροπορικά εισιτήρια. Αυτό που πραγματικά κάνει είναι κάτι πολύ πιο απλό, αλλά και πολύ πιο… έξυπνο.
Ο πυρήνας της υπόθεσης είναι ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης που λέγεται Graph Neural Network, ή πιο σύντομα GNN. Αν θέλουμε να το φέρουμε κοντά σε καθημερινή εικόνα, θα λέγαμε ότι το GNN βλέπει τα δεδομένα μας όχι σαν μια στοίβα κείμενα, clicks, SMS και χάρτες, αλλά σαν έναν χάρτη ανθρώπινων σχέσεων. Μόνο που αντί για ανθρώπους, ο χάρτης έχει μικροσκοπικές κουκκίδες πληροφορίας. Και αντί για φιλίες, έχει συνδέσεις.
