Του Θανάση Κ.
— Πριν λίγους μήνες, είχαμε την τραγωδία στα Τέμπη.
— Πριν λίγες εβδομάδες, είχαμε την πυρκαγιά – και τις εκρήξεις πυρομαχικών – στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου.
–Τώρα, είχαμε τη φονική επιδρομή των Κροατών χούλιγκανς στο γήπεδο της ΑΕΚ, όπου ένας νέος άνθρωπος έχασε τη ζωή του.
Βέβαια πάντα υπάρχουν αναπάντεχες τραγωδίες. Μόνο που όλα τα παραπάνω ήταν τραγωδίες που “κανονικά” ΔΕΝ θα έπρεπε να είχαν γίνει ποτέ!
Κανονικά θα έπρεπε να είχαν αποτραπεί ή να είχαν προληφθεί.
Κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το… “επιτελικό κράτος”!
— Δεν έφταιξε η…”κακιά η ώρα” που θρηνήσαμε 60 θύματα στα Τέμπη. Έφταιξε – πέραν όλων των άλλων – το γεγονός ότι κανείς δεν σταμάτησε ποτέ τους ασυνείδητους που λεηλατούν τις γραμμές του τραίνου από καλώδια, ηλεκτρονικά συστήματα, μεταλλικά μέρη και κάμερες ασφαλείας από τις σιδηροδρομικές γραμμές – με αποτέλεσμα τα τραίνα να είναι συχνά “τυφλά”.
— Δεν έφταιξε η…”κλιματική κρίση” που κάηκε η αποθήκη πυρομαχικών στην Νέα Αγχίαλο! Έφταιξε, πέραν όλων των άλλων, το γεγονός ότι προφανώς δεν είχε γίνει αποψίλωση γύρω από το στρατόπεδο και μέσα στο στρατόπεδο, ενώ υπήρχε και πλημμελής φύλαξη (εντός κι εκτός) σε τόσο υψηλής σημασίας στρατιωτική μονάδα.
— Δεν έφταιξαν μόνο οι “κακοί χούλιγκανς” για το προχθεσινό φονικό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Έφταιξε ότι ενώ οι αρμόδιες αρχές γνώριζαν για την έλευσή τους και είχαν ειδοποιηθεί αρμοδίως για το “ποιόν” τους, κανείς δεν προσπάθησε να τους σταματήσει, ούτε στα σύνορα πριν μπουν στη χώρα (ενώ η UEFA είχε απαγορεύσει μετακίνηση φιλάθλων αυτής της ομάδας), ούτε μέσα στη χώρα, ούτε στο σημείο άφιξής τους μέχρι που έγινε το φονικό. Με την Αστυνομία δίπλα…
Γενικά όπου υπάρχει “υστέρηση” αστυνόμευσης – δηλαδή σχεδόν παντού! – ΔΕΝ φταίει μόνον η Αστυνομία. Εδώ σε μας φταίει κυρίως το γεγονός ότι ουσιαστικά έχουμε καταργήσει την Αστυνομία, δηλαδή την αποθαρρύνουμε να επεμβαίνει, κι όταν επεμβαίνει, βρίσκει συνήθως το μπελά της!
Η Αστυνομία δεν κυνηγάει μόνο “Γιάννη-Αγιάννηδες”, δηλαδή φτωχούς και κλέβουν μια φρατζόλα ψωμί για να ταϊσουν μια “Τιτίκα”, όπως έκανε ο θρυλικός ήρωας του Βίκτορος Ουγκώ. Ούτε κυνηγάει μόνο ταπεινούς “κλεφτοκοτάδες”.
Η Αστυνομία είναι υποχρεωμένη να τα βάζει με βίαιους εγκληματίες, με το οργανωμένο έγκλημα, με ποικίλες μαφίες και με σκοτεινά κυκλώματα του υποκόσμου…
Αυτοί είναι συνήθως βαριά οπλισμένοι και έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους για να σκοτώσουν και να ξεφύγουν.
Η Αστυνομία είναι επίσης υποχρεωμένη να αντιμετωπίζει διάφορες ομάδες ταραχοποιών – κουκουλοφόρων ή μη – που συχνά ξεσπάνε την “οργή” τους καταστρέφοντας περιουσίες και απειλώντας ζωές, ενώ, όχι σπάνια, συνδέονται με εγκληματικά κυκλώματα.
Είναι ιδιαίτερα βίαιοι κι αν η Αστυνομία θελήσει πραγματικά να τους αντιμετωπίσει και να τους εξουδετερώσει ως απειλή, είναι υποχρεωμένη να χρησιμοποιήσει κι εκείνη βία. Αλλιώς οι αστυνομικοί γίνονται σάκοι του μποξ.
Τέλος, οι πιο αδίστακτες εγκληματικές συμμορίες, πολύ συχνά έχουν “υψηλή προστασία”! Και οι αστυνομικοί γνωρίζουν, πως σε περίπτωση που εμπλακούν μαζί τους, αν καταφέρουν να τους εξουδετερώσουν, θα βρουν το μπελά τους! Κι αν δεν καταφέρουν να τους εξουδετερώσουν, τότε θα τους κλαίει η μανούλα τους, η χήρα τους και τα παιδιά τους. Και επιλέγουν να “ΜΗΝ ανακατεύονται”…
* Πώς αντιμετώπισαν το πρόβλημα αυτό άλλες δημοκρατικές κοινωνίες;
— Πρώτον, με μέσα Μη θανατηφόρας αστυνόμευσης (non lethal policing). Δηλαδή με “όπλα” που επιτρέπουν να εξουδετερωθεί ένας επικίνδυνος κακοποιός ή μια βίαia ομάδα ταραχοποιών, χωρίς να κινδυνεύσει η ζωή τους.
— Δεύτερον, με “κανόνες εμπλοκής” που επιτρέπουν στους αστυνομικούς να ασκήσουν νόμιμη βία όπου είναι αναπόφευκτο, χωρίς να κινδυνεύουν πρώτα οι ίδιοι.
— Τρίτον, με αποτελεσματικό και λειτουργικό δικονομικό σύστημα! Που αφορά στο πώς στοιχειοθετούνται κατηγορίες, πώς γίνονται οι προσαγωγές και πώς επιβάλλονται από τα δικαστήρια αυστηρές ποινές άμεσα – χωρίς “δικλείδες” που επιτρέπουν σε καλοπληρωμένες στρατιές δικηγόρων να τους απαλλάσσουν μετά ή να τους ρίχνουν στα – πολύ – “μαλακά”…
— Τέταρτον, με τεχνολογικές μεθόδους παρακολούθησης ευαίσθητων περιοχών (από πλευράς δημόσιας ασφάλειας), δηλαδή κάμερες, drones κλπ, ώστε η αστυνομία να γνωρίζει εγκαίρως πού υπάρχουν “ύποπτες κινήσεις” και να παρεμβαίνει εγκαίρως πριν γίνει το κακό, ή να φτάνει αμέσως, πριν κλιμακωθούν τα επεισόδια…
Όλα αυτά δεν αποτρέπουν πλήρως το έγκλημα. Αλλά το περιορίζουν και προσπαθούν να το ελέγξουν. Κι όταν δεν επαρκούν, αναβαθμίζονται και βελτιώνονται συνεχώς.
Σε μας εδώ, απλώς δεν υπάρχουν!
Κι όπου υπάρχουν “στα χαρτιά”, απλώς δεν λειτουργούν…
Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
* Τα μέσα “μη θανατηφόρας αστυνόμευσης” είναι ίσως το πιο βασικό. Από καταβρεχτήρες νερού (water canons), με πολλαπλές κλίμακες πίεσης, που μπορούν να “ηρεμήσουν” και να ακινητοποιήσουν και τους πιο θερμόαιμους χουλιγκάνους, μέχρι πλαστικές σφαίρες, tazers (για εσωτερικούς χώρους κυρίως) κλπ.
Η Ελλάδα πρέπει να είναι η ΜΟΝΗ αστυνομία στον κόσμο που ΔΕΝ έχει ουσιαστικά καθόλου τέτοια μέσα. Όλες οι άλλες τα έχουν προμηθευτεί από πολλά χρόνια. Και τα χρησιμοποιούν ευρέως – και επιτυχώς! Σε μας εδώ, αυτό επιχειρήθηκε μερικές φορές, αλλά τελικά δεν προχώρησε ποτέ.
Αποτέλεσμα: η “αστυνόμευση” που ασκείται (από τα ΜΑΤ κυρίως) είναι “παθητική” (αμυντικού τύπου). Φτιάχνουν ένα “οδόφραγμα” με “κλούβες” και πίσω του οχυρώνονται για να μην αφήσουν διαδηλωτές να καταλάβουν δημόσια κτίρια. Μέχρις εκεί.
Απέναντι τους οι κουκουλοφόροι μπορούν να καίνε μαγαζιά, να χτυπάνε πολίτες να χτυπιούνται και μεταξύ τους, αλλά οι αστυνομικές δυνάμεις “επιβολής της Τάξης” συνηθέστατα παραμένουν απαθείς. Γιατί αν ορμήσουν να τους συλλάβουν, είναι πολύ πιθανό να εμπλακούν σε βίαιες συγκρούσεις από τις οποίες κάποιος μπορεί να χάσει τη ζωή του.
Η πεισματική άρνηση της Πολιτείας να προμηθεύσει την Αστυνομία με μέσα ΜΗ θανατηφόρας αστυνόμευσης, ουσιαστικά έχει καταργήσει την “ενεργητική αστυνόμευση”.
* Οι κανόνες εμπλοκής είναι επίσης πολύ σημαντικοί: Το ξέρετε ότι οι αστυνομικοί μας πρώτα πρέπει να… πυροβοληθούν οι ίδιοι από τους κακοποιούς – ή να απειληθεί άμεσα η ζωή τους – ύστερα πρέπει να ειδοποιήσουν την Διοίκησή τους, και μόνον μετά από όλα αυτά και εφ’ όσον πάρουν τη σχετική άδεια, να χρησιμοποιήσουν το όπλο τους; Αν ζουν ως τότε, φυσικά…
Αυτή η “διαδικασία” επιβάλλει στους αστυνομικούς να ΜΗΝ επεμβαίνουν! Γιατί ξέρουν ότι, αν απέναντί τους έχουν κάποιον οπλισμένο κακοποιό, οι πιθανότητες να επιζήσουν οι ίδιοι δεν είναι πολύ μεγάλες…
Σε καμία άλλη χώρα δεν υπάρχουν τέτοιοι “κανόνες εμπλοκής”! Παντού η αστυνομία διαθέτει και μέσα ΜΗ θανατηφόρας επιβολής, αλλά αν χρειαστεί επιτρέπει στο προσωπικό της να χρησιμοποιεί και πυροβόλα όπλα. Με αυστηρές διαδικασίες ασφαλώς. Συχνά με εισαγγελική παρακολούθηση. Τώρα πια και με φορητές κάμερες στη στολή κάθε αστυνομικού που εμπλέκεται, ώστε να καταγράφεται πλήρως τι συνέβη. Και φυσικά πάντα όταν κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους.
Εδώ αυτά είναι “αδιανόητα πράγματα”.
Εμείς εδώ έχουμε, ουσιαστικά, κανόνες ΜΗ εμπλοκής!
* Οι Δικονομικοί κανόνες, επίσης είναι πολύ σημαντικοί:. Όταν οι αστυνομικοί καταφέρουν να συλλάβουν ένα ύποπτο, συνήθως τον βλέπουν να βγαίνει ελεύθερος την άλλη μέρα! Όχι σπάνια βρίσκουν και τον μπελά τους, αν κατά τη διάρκεια της “εμπλοκής” χρησιμοποίησαν βία. Η “Δικονομία” μας προστατεύει, πολύ συχνά, όχι τους νομοταγείς πολίτες, όχι τους αθώους, αλλά τους κακούργους!
Αυτό το πρόβλημα, εδώ που τα λέμε, υπάρχει παντού:
— Αν χαλαρώσεις πολύ τους κανόνες σύλληψης-προσαγωγής-καταδίκης, τελικά δεν τιμωρείται κανείς!
— Αν, αντίθετα, σφίξεις πολύ τα λουριά, κινδυνεύεις να δημιουργήσεις θύματα “αστυνομικής αυθαιρεσίας”. Υπάρχει και αυτός ο κίνδυνος ασφαλώς.
Αλλά παντού αλλού, αναζητείται μια ισορροπία ανάμεσα στους δύο αυτούς κινδύνους. Παντού αλλού την ψάχνουν και τη βρίσκουν. Και κάνουν συνεχείς προσαρμογές. Εμείς εδώ έχουμε χαλαρώσει τα πάντα.
Οι μόνοι που ωφελούνται από τέτοια “χαλαρή δικονομία” – πέρα από τους ίδιους τους κακοποιούς – είναι οι δικηγόροι τους.
Διότι όσο πιο χαλαρή είναι η δικονομία κι όσο περισσότερα “παραθυράκια” έχει για να απαλλάξει τον ύποπτο, τόσο περισσότερη και πιο ακριβοπληρωμένη δουλειά έχουν οι “επαγγελματίες” του είδους.
* Τέλος τα μέτρα ηλεκτρονικής παρακολούθησης-πρόληψης, παίζουν κι αυτά κρίσιμο ρόλο. Δεν μπορεί να υπάρχουν αστυνομικοί παντού. Μπορούν όμως να υπάρχουν κάμερες ασφαλείας και drones.
Μην αρχίσουμε τώρα τα περί “αστυνομικού κράτους” και “Μεγάλου Αδελφού που παρακολουθεί τους πάντες”, και άλλες τέτοιες αηδίες…
Εδώ μιλάμε για ό,τι ακριβώς λειτουργεί ήδη σε όλες τις σύγχρονες ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ! Με αυστηρές προϋποθέσεις που διασφαλίζουν ότι παρακολουθούνται οι εγκληματίες, όχι οι νομοταγείς πολίτες. Τόσο απλά.
Εδώ αυτά είτε δεν υπάρχουν, είτε υπάρχουν μόνο τυπικά, δηλαδή υπολειτουργούν. Γι’ αυτό και δεν αποδίδουν.
Η χώρα ουσιαστικά ΔΕΝ έχει αστυνόμευση! Γιατί δεν έχει ούτε τα μέσα, ούτε τους κανόνες ούτε τις διαδικασίες – ούτε για πρόληψη ούτε για αποτελεσματική καταστολή – δηλαδή η Πολιτεία δεν έχει ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ και διαχρονικά τη ΘΕΛΗΣΗ, να επιβάλλει την τάξη!
¨– Η γνωστή “κοινωνική ομάδα που λεηλατούσε τις σιδηροδρομικές γραμμές και εξακολουθεί να λεηλατεί ό,τι βρει και να διακινεί παράνομα τα πάντα: από ναρκωτικά μέχρι όπλα, εξακολουθεί και το κάνει.
Ποιος να πάει να τους επιβάλλει την τάξη;
Και πώς;
— Τα Εξάρχεια (και άλλες περιοχές πλέον) εξακολουθούν να είναι κέντρα παρανομίας. Δεν “καθάρισαν”. Απλώς περιορίστηκαν. Προσωρινά. Αυτό όντως συνέβη. Αλλά ανά πάση στιγμή μπορούν να αναφλεγούν και πάλι. Και κάποιοι, αυτό ακριβώς ετοιμάζουν…
— Τα δάση εξακολουθούν να είναι στο έλεος των εμπρηστών (ημεδαπών ή αλλοδαπών). Κανείς δεν τα παρακολουθεί.
— Οι 250 χούλιγκανς της Ντυναμό Ζάγκρεμπ ταξίδεψαν 1500 χιλιόμετρα, πέρασαν τέσσερις χώρες οδικώς, είχαν εμφανή τα οπαδικά εμβλήματά τους, το διαδίκτυο βοούσε από τα μηνύματα μίσους και βίας που επρόκειτο να εξαπολύσουν, ξένες χώρες είχαν ειδοποιήσει τις ελληνικές αρχές (ακόμα και οι αρχές της Κροατίας), κι εμείς τους αφήσαμε να μπουν στη χώρα, να ταξιδέψουν ανεμπόδιστοι άλλα 600 χιλιόμετρα ΜΕΣΑ στο ελληνικό έδαφος κι όταν έφτασαν στην Αθήνα τους… χάσαμε! Μέχρι που τους “ξαναβρήκαμε”, αφότου είχε γίνει το φονικό.
— Ποιός θα τους σταμάταγε;
Η Αστυνομία που εμείς μόνοι μας έχουμε…καταργήσει;
— Και πώς θα σταμάταγε βίαιους εγκληματίες;
Χρησιμοποιώντας βία, όταν ουσιαστικά της το έχουμε απαγορεύσει;
— Κι αν είχε πράγματι χρησιμοποιήσει βία για να τους σταματήσει, κι αντί να θρηνήσουμε ένα νεκρό νεαρό, δικό μας, στη Νέα Φιλαδέλφεια, είχαμε 25 τραυματίες χουλιγκάνους, πόσοι θα δίναμε “δίκιο” στους αστυνομικούς;
Πόσοι θα λέγαμε “Καλά έκαναν”;
Και πόσοι αντίθετα, θα έσπευδαν να κατηγορήσουν την “αστυνομική βία” που “εκθέτει τη χώρα διεθνώς”, ζητώντας να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι… “μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι” που έδειραν τους χουλιγκάνους;
Τελικά όποιος δεν καταλαβαίνει ότι δεν έχουμε Αστυνόμευση και ούτε θα αποκτήσουμε, αν δεν το αποφασίσουμε κάποτε, πετά στα σύννεφα.
Από τα οποία “πέφτει” κάθε τόσο.
Κι ύστερα ξανα- σκαρφαλώνει στα σύννεφα και ζει στην κοσμάρα του…
ΥΓ.Τα κυκλώματα του υποκόσμου και του οργανωμένου εγκλήματος, έχουν πλέον και διεθνείς διασυνδέσεις. Πέρα από διεθνείς συνδέσμους χουλιγκάνων, οι “διασυνδέσεις” αυτές εμπλέκουν ενίοτε και “μυστικές υπηρεσίες” διαφόρων χωρών. Κάποιες φορές “ΜΗ φιλικών”…
Η εκτεταμένη ΜΗ αστυνόμευση στο εσωτερικό της χώρας, ΔΕΝ δημιουργεί κενό μόνο στη Δημόσια Ασφάλεια. Δημιουργεί δυνητικά κενό και στην ΕΘΝΙΚΗ Ασφάλεια! Κι αυτό το γνωρίζουν οι πάντες. Αλλά δεν κάνουν τίποτα.
Κι όσοι είναι “αρμόδιοι”, υποτίθεται, ΚΑΙ για τη Δημόσια Ασφάλεια ΚΑΙ για την Εθνική Ασφάλεια ΔΕΝ δικαιούνται να “πέφτουν” κάθε τόσο από τα σύννεφα. Κυρίως ΔΕΝ δικαιούνται να ΖΟΥΝ στα σύννεφα…
