106 χρόνια πριν, την κρύα νύχτα της 14ης προς 15ης Απριλίου, το πλοίο που είχε χαρακτηριστεί ως αβύθιστο, ο Τιτανικός, χάθηκε για πάντα στα κρύα νερά του βόρειου Ατλαντικού συμπαρασύροντας στο θάνατο περισσότερους από 1.500 ανθρώπους.
Τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη του παρθενικού του ταξιδιού από το Σαουθάμπτον με προορισμό τη Νέα Υόρκη, ο Τιτανικός, στις 23:40 της 14ης Απριλίου 1912 προσκρούει σε παγόβουνο και περίπου 2,5 ώρες αργότερα, στις 02:20, βυθίζεται στον παγωμένο Ατλαντικό.
Στο μεγαλύτερο υπερωκεάνιο της εποχής, επέβαιναν 2.224 ψυχές. 1.500 από αυτούς χάθηκαν για πάντα, καθιστώντας την τραγωδία μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές καταστροφές σε καιρό ειρήνης στην ιστορία.
Ο Τιτανικός είχε λάβει έξι προειδοποιήσεις για θαλάσσιο πάγο στις 14 Απριλίου, αλλά ταξίδευε σχεδόν με μέγιστη ταχύτητα όταν το πλήρωμά του εντόπισε το παγόβουνο. Αδυνατώντας να στρίψει έγκαιρα, το πλοίο προσέκρουσε στο παγόβουνο, το οποίο χτύπησε το πλοίο στα πλάγια, παραμορφώνοντας τη δεξιά πλευρά του (starboard).
Πέντε από τα δεκαέξι διαμερίσματα έμπασαν νερά. Ο Τιτανικός είχε σχεδιαστεί ώστε να μπορεί να παραμένει στην επιφάνεια με τέσσερα από τα μπροστινά διαμερίσματα του πλημμυρισμένα, αλλά όχι με περισσότερα. Ετσι, το πλήρωμά του σύντομα συνειδητοποίησε ότι το πλοίο θα βυθιζόταν.
Στο μέγεθος της τραγωδίας ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι το πλοίο ήταν εξοπλισμένο με πολύ λιγότερες σωστικές λέμβους από όσες θα αρκούσαν για όλους. Σαν να μην έφθανε αυτό οι υπάρχουσες λέμβοι δεν γέμισαν όλες με το μέγιστο αριθμό ανθρώπων που μπορούσαν να μεταφέρουν.
Διαβάστε την συνέχεια του ρεπορτάζ από το www.iefimerida.gr πατώντας εδώ
