Στάσιμη παραμένει η ανακύκλωση πλαστικών τόσο στη Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα λόγω της υπολειτουργίας των ελεγκτικών μηχανισμών, του υψηλού ενεργειακού κόστους, της περιορισμένης προόδου στη συλλογή και της εισαγωγής υλικών από τρίτες χώρες. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία που διέπεται από την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», μέσω της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού (EPR) δεν εφαρμόζεται από όλους τους υπόχρεους δυναμιτίζοντας τη χρηματοδότηση και τα κίνητρα για ανακύκλωση.
Στην Ελλάδα, η εφαρμογή του μέτρου υλοποιείται μέσω των Συλλογικών Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ), υπό την εποπτεία του ΕΟΑΝ. Ωστόσο, η εισφοροδιαφυγή εκτιμάται στο 50%. Πολλοί υπόχρεοι παραγωγοί δεν εγγράφονται στο Εθνικό Μητρώο Παραγωγών (ΕΜΠΑ) και δεν καταβάλλουν τις εισφορές που τους αναλογούν, στερώντας πολύτιμους πόρους από το σύστημα.
Στην πρόσφατη μελέτη “HDPE & PP Market in Europe” (Απρίλιος 2025) του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Βιομηχανιών Ανακύκλωσης (Plastics Recyclers Europe – PRE) επισημαίνεται η στασιμότητα που σημειώνει η ανακύκλωση πλαστικών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, η συνολική δυναμικότητα ανακύκλωσης για πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας και πολυπροπυλένιο στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. και τρεις επιπλέον χώρες παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητη το 2023 σε σχέση με το προηγούμενο έτος, στους 3,5 εκατομμύρια τόνους. Αντίστοιχη είναι η εικόνα και για το ευρέως χρησιμοποιούμενο PET, που συναντάται σε πλήθος συσκευασιών τροφίμων, όπου το τελευταίο διάστημα καταγράφεται ακόμη και μείωση της εγκατεστημένης δυναμικότητας για την παραγωγή ανακυκλωμένου υλικού. Εκτός από την απουσία ελεγκτικών μηχανισμών και υποδομών/πρωτοβουλιών συλλογής, ανασταλτικό παράγοντα αποτελούν και οι εισαγωγές από τρίτες χώρες.
