Οι απανταχού λάτρεις της μυθοπλασίας συμφωνούν πως οι κακοί σε μια ιστορία είναι η σκοτεινή πλευρά των ηρώων.
Όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε στο ότι οι καλύτεροι «κακοί» της μυθοπλασίας έχουν καλογραμμένα backstories που τους δίνουν πολυδιάστατα, ίσως ελαττωματικά, αλλά και εύλογα κίνητρα. Αυτό που τους κάνει πιο ανθρώπινους είναι πως μπορεί να ταυτιστεί, ακόμα και να συμπάσχει κανείς μαζί τους.
Δεν είναι περίεργο λοιπόν που αρκετοί villains έχουν δημιουργηθεί με βάση πραγματικούς ανθρώπους. Στην παρακάτω λίστα θα δούμε τις περιπτώσεις κακών όπου η τέχνη αντέγραψε τη ζωή.
Πηγή: Top Tenz
10. Ozymandias
Ο Ozymandias από τους Watchmen του Alan Moore (Adrian Veidt), είναι τεχνικά ένας «αντι-κακός» (ένας χαρακτήρας του οποίου «οι επιθυμητοί στόχοι είναι ως επί το πλείστον καλοί, αλλά τα μέσα κυμαίνονται από το κακό έως το ανεπιθύμητο»), στερείται υπερδυνάμεων. Βρίσκεται απλά σε τέλεια φόρμα τόσο στο σώμα, όσο και στο μυαλό. Ως εκ τούτου, ο χαρακτήρας του βασίστηκε σε καρδιοκατακτητές της εποχής του.
Έμπνευση αποτέλεσε ο Julio Iglesias και ο ηθοποιός Barry Foster, γνωστός ως ο έξυπνος ξανθός ντετέκτιβ Van der Valk.
Πηγή Φωτογραφίας: YouTube
9. Poison Ivy
Η Poison Ivy ήταν μεταξύ πολλών γυναικείων χαρακτήρων που δημιούργησε ο Robert Kanigher, ο οποίος έγραψε επίσης για τη Wonder Woman. Εν μέρει, εμπνεύστηκε από το «Rappaccini’s Daughter» του Nathaniel Hawthorne – μια σύντομη ιστορία στην οποία ένα κορίτσι γίνεται τοξικό από την επαφή με δηλητηριώδη φυτά. Έμπνευση αποτέλεσε επίσης και η Εύα στον Κήπο της Εδέμ, καθώς και τα visha kanya, δηλαδή οι δηλητηριώδεις κοπέλες της αρχαίας Ινδίας.
Ο καλλιτέχνης Σέλντον Μόλντοφ, ο οποίος δημιούργησε επίσης την Batgirl, της βάσισε το μοντέλο της στην Bettie Page. Και ενώ η εμφάνιση της Poison Ivy έχει εξελιχθεί, η εκδοχή της δεκαετίας του ’40 επανεμφανίστηκε το 2013 για το ειδώλιο της «DC Bombshells».
Πηγή Φωτογραφίας: YouTube
8. Kingpin
Οι παχύσαρκοι χαρακτήρες είναι σπάνιοι στα κόμικς, καθώς καταλαμβάνουν πάρα πολύ χώρο, όμως ο Stan Lee ήθελε έναν υπέρβαρο κακό. Συγκεκριμένα, δημιούργησε έναν με βάση τον ηθοποιό Sydney Greenstreet, γνωστό για τους ρόλους του ως «χοντρός» στις ταινίες The Maltese Falcon και Casablanca.
Αρχικά επρόκειτο να είναι Vulture, αλλά ο Steve Ditko το θεώρησε ηλίθιο. Αντ ‘αυτού, ήταν ο άρχοντας του εγκλήματος Kingpin που τράβηξε την τεράστια εμβέλεια του Greenstreet (The Amazing Spider-Man #50 (Ιούλιος 1967)).
Επίσης, όταν ο George Lucas ζήτησε από την ομάδα παραγωγής του κάτι «εξωγήινο και γκροτέσκο» για τον Jabba the Hutt, σκέφτηκαν το Sydney Greenstreet.
Πηγή Φωτογραφίας: YouTube
7. Zsasz
Δεν υπάρχει έλλειψη έμπνευσης από την πραγματική ζωή για τον μηδενιστή κατά συρροή δολοφόνο του Γκόθαμ: οι Son of Sam, Richard Chase, Israel Keyes ήταν δύσκολο να πιαστούν γιατί δολοφονούσαν ανθρώπους τυχαία.
Το όνομά του, ωστόσο, προέρχεται από κάποιον συγκεκριμένο: τον ψυχίατρο Thomas Szasz. Αν και δεν έχουν πολλά άλλα κοινά, και οι δύο έχασαν την πίστη τους σε κάτι στο οποίο πίστευαν. Ο Zsasz του Batman (Mister ή Victor Zsasz) έχασε την πίστη του στην αξία της ζωής, ενώ ο Dr Szasz άρχισε να αμφιβάλλει για ολόκληρο το επάγγελμά του. Πίστευε ότι ο ρόλος του ψυχιάτρου ήταν να αξιολογεί και να θεραπεύει νευρολογικές βλάβες, όχι να θεραπεύει «προβλήματα στη ζωή» ή τη λεγόμενη «ψυχική ασθένεια». Κατά την άποψή του, αυτό έκανε τα πράγματα χειρότερα.
Ο Batman ως franchise συμφωνεί. Το Arkham Asylum, ένα «κλειδωμένο ίδρυμα για ακούσιο περιορισμό» και τιμωρητική θεραπεία που στελεχώνεται από κακούς ψυχιάτρους. Στην πραγματικότητα, πολλοί από τους εχθρούς του Batman είναι ψυχίατροι – από τον Hugo Strange και τον Jonathan Crane/Scarecrow μέχρι την ασκούμενη Harleen Quinzel/Harley Quinn, οι οποίοι αντί να βοηθούν τους ασθενείς τους, συνειδητά τους τρελαίνουν.
Πηγή Φωτογραφίας: YouTube
6. Sinestro
Το 1961, το ίδιο δίδυμο που δημιούργησε τον Hal Jordan – ο Gil Kane και ο John Broome – δημιούργησαν τον αρχαίο εχθρό του, τον Sinestro. Θεωρείται η τέλεια νέμεσις, μια «σκοτεινή αντανάκλαση του Hal», ο οποίος έκλεψε το δαχτυλίδι ενός ετοιμοθάνατου Green Lantern για να μπει κρυφά στο Green Lantern Corps.
Βασισμένος στον David Niven (τον μόνο ηθοποιό που κέρδισε ποτέ Όσκαρ στην τελετή που ο ίδιος παρουσίασε), ο Sinestro μοιράζεται όχι μόνο το μουστάκι του αλλά και την «ευγενική του κομψότητα». Οι πιο σημαντικοί ρόλοι του Niven περιλαμβάνουν τον κακό στο The Pink Panther (1963) και τον James Bond στο Casino Royale (παρωδία του 1967).
Είναι τέτοια η γοητεία του Sinestro που η ερμηνεία του χαρακτήρα από τον Mark Strong στο Green Lantern (2011) σχεδόν έφτιαξε αυτό που κατά τα άλλα ήταν μια κακή ταινία. Ο Strong δεν ήταν πολύ φαν των κόμικς, αλλά ερωτεύτηκε τον Sinestro. Έχοντας ερευνήσει την ιστορία και τα κίνητρα του χαρακτήρα, διασφάλισε ότι η ερμηνεία του θα ήταν πιστή. Επίσης, γνωρίζοντας ότι ο χαρακτήρας ήταν εμπνευσμένος από τον Niven, βάσισε την ερμηνεία του στον ηθοποιό.
Πηγή Φωτογραφίας: YouTube
Διαβάστε περισσότερα εδώ
πηγη fortunegreece.com