To Νetflix δικαιώνεται για την επένδυση δισεκατομμυρίων δολαρίων σε παραγωγές made in Korea, με το Squid Game να γίνεται το Νο1 της πλατφόρμας, παγκοσμίως και το D.P. να φτάνει στο Κοινοβούλιο και να αλλάζει νόμο.
Πριν το Squid Game γίνει μόδα -για την ακρίβεια, το πρώτο κορεάτικο Νο1 προϊόν του παγκοσμίου Netflix – ήταν αναρίθμητοι συνδρομητές της πλατφόρμας που δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί έβλεπαν μπροστά τους δεκάδες K-dramas. Δηλαδή, Κorean dramas, δηλαδή τηλεοπτικές σειρές της Κορέας. Την ίδια ώρα, υπήρχαν πολλοί που αποθέωναν τις κινηματογραφικές παραγωγές της χώρας, από την εποχή του Old Boy, έως την πρώτη ξενόγλωσση ταινία που βραβεύτηκε με το Academy Award καλύτερης ταινίας -στην ιστορία του χρυσού αγαλματιδίου- και ναι, είναι αυτή που σκέφτεστε.
Στη μετά Squid Game εποχή, οι παραδοσιακοί φαν δεν είχαν να σχολιάσουν κάτι. Τα είπε όλα η κούκλα του Green Light-Red Light που στην Ελλάδα το ξέρουμε ως “Αγαλματάκια ακούνητα”.
Προφανώς και το Netflix κάτι ήξερε όταν το 2015 άρχισε τις επενδύσεις στα K-dramas. Την πενταετία που ακολούθησε έδωσε περισσότερα από 700 εκατομμύρια δολάρια, για να εξασφαλίσει περισσότερα από 80 shows κορεατικής παραγωγής που πια παρακολουθούσαν όλοι οι Ασιάτες, ενώ η χάρη τους είχε φτάσει έως τη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη. Η πλατφόρμα ψώνιζε κυρίως παραγωγές του Studio Dragon, με το οποία έκανε τριετές συμβόλαιο -εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων- το 2019, για κοινές παραγωγές και αποκλειστική χρήση. Το 2020 ήταν η πρώτη χρονιά αυτού του deal που έδωσε στο Netflix το δικαίωμα να αγοράσει το 4.99% των μετοχών του Studio Dragon, που ειρήσθω εν παρόδω ανήκει στον κολοσσό CJ Entertainment and Media (CJ E&M) των 671.137.530 δολαρίων για έσοδα το 2020.
Στις 6 του περασμένου Γενάρη η συνεργασία προεκτάθηκε στη μίσθωση δυο εγκαταστάσεων παραγωγής τηλεοπτικών σειρών που βρίσκονται έξω από τη Σεούλ. Το Netflix εξήγησε πως ήταν επιτακτική η ανάγκη, λόγω της αυξημένης ζήτησης που είχαν τα συγκεκριμένα προϊόντα, από συνδρομητές σε όλον τον κόσμο “που θέλουν να παρακολουθούν πιο πρωτότυπες σειρές και ταινίες της Κορέας”. Και κάπως έτσι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Δηλαδή, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, οι Κορεάτες δημιουργοί δεν ήταν δέσμιοι του συντηρητικού κοινού της Ασίας (και δη της Κορέας) και μπορούσαν να παρουσιάζουν ό,τι ήθελαν, όπως ήταν. Όχι όπως θα ήταν στον ιδανικό κόσμο -που δεν υπάρχει.
Εκεί λοιπόν, που στα έως τότε σίριαλ οι πρωταγωνιστές αντάλλασσαν το πρώτο τους φιλί στο 10ο από τα 16 επεισόδια και περισσότερο παρέπεμπε όχι σε παθιασμένα ένωση συντρόφων -που ήθελαν ο ένας τον άλλον για μήνες, πριν ξεπεράσουν τη συστολή τους-, αλλά σε μετωπική των χειλιών με τοίχο. Στο τσακίρ κέφι του πόθου, εν τω μεταξύ αγκαλιάζονταν, με τους πιο τολμηρούς να αφήνουν την υπόνοια σεξουαλικής πράξης. Τώρα στις παραγωγές του Netflix παρουσιάζονται οι ιστορίες όπως θα μπορούσαν να είναι πραγματικά. Εδώ είναι χρήσιμο να διευκρινίσουμε πως αν αυτό γινόταν στη δημόσια τηλεόραση, το πιθανότερο είναι πως το σίριαλ θα κοβόταν, κατόπιν σχετικής απαίτησης κοινού.
Βλέπετε, οι τηλεθεατές κάνουν petition και ‘ρίχνουν’ τηλεφωνικά κέντρα με τις κλήσεις στις οποίες εκφράζουν την οργή τους για την όποια παραβίαση των χρηστών ηθών. Το mantra είναι πως “εμείς σας πληρώνουμε -με τους φόρους-, άρα εμείς θα σας πούμε τι θέλουμε να βλέπουμε”, το οποίο εκτείνεται μέχρι και στον τρόπο που θα ολοκληρωθεί το κάθε σίριαλ. Κάτι που δεν ισχύει για την ανεξάρτητη, ιδιωτική πλατφόρμα του Netflix. Που ναι μεν, την πληρώνεις, αλλά από επιλογή.
That was then and this is now
Πριν γίνει παγκόσμιο χιτ το Squid Game, είχε βρεθεί στο Νο1 της πλατφόρμας στην Κορέα το D.P., το οποίο είχε μπει και στο ΤΟΡ5 πολλών άλλων χωρών, σε όλον τον κόσμο. Τα αρχικά αφορούν τις λέξεις Deserter Pursuit και το θέμα της σειράς των έξι επεισοδίων είναι οι λιποτάκτες του στρατού. Πάμε τώρα, σε μια αναγκαία σημείωση: στην Κορέα όλοι οι άνδρες πρέπει να υπηρετούν το στρατό για 18 μήνες -πριν το Γενάρη του 2020 η θητεία ήταν διετής- από την ηλικία των 18 χρόνων έως αυτήν των 35. O Kim Bo-tong ήθελε να διηγηθεί τα όσα έζησε ως φαντάρος και μέλος της μονάδας D.P. Τα έκανε webtoon με τίτλο D.P Dog’s Day.
Ο Κim υπηρέτησε ως μέλος της στρατιωτικής αστυνομίας και η δουλειά του ήταν να εντοπίζει και να πιάνει λιποτάκτες. Να σημειωθεί πως στην στρατιωτική αστυνομία της Κορέας, μέχρι τώρα που μιλάμε, υπηρετούν στρατιώτες θητείας -όχι μόνιμα στελέχη, δηλαδή επαγγελματίες.
Οι συνθήκες που βιώνουν οι φαντάροι είναι βάσει του “επιβιώνει ο πιο δυνατός”, με τους πιο αδύναμους να γίνονται στόχος ακραίου bullying και να περνούν τρομακτικές εμπειρίες στα χέρια ανώτερων ή πιο παλιών φαντάρων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Άμυνας της χώρας, το 2019 είχαν αποδράσει 78. Το 2020 έγιναν 55. Οι εντός στρατού αυτοκτονίες έγιναν στο ίδιο διάστημα από 27 σε 15. Βοήθησε το γεγονός ότι από το 2019 επετράπη η χρήση κινητών τηλεφώνων στους στρατώνες -μετά τις 19.00. Υπήρξε ωστόσο, και ένα άλλο γεγονός που έπαιξε τεράστιο ρόλο:
Το 2018 το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας αποφάσισε πως το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης είναι έγκυρος λόγος για να εγκαταλείψει κάποιος την στρατιωτική του θητεία.
Μπορείτε να φανταστείτε τι είχε γίνει για να προκύψει αυτό το δεδικασμένο -το αδιάσειστο των στοιχείων. Όσα έμειναν τότε στη φαντασία μπήκαν φέτος σε πλαίσιο, με τα πολλαπλά σκάνδαλα σεξουαλικής κακοποίησης που καταγγέλθηκαν να αναγκάζουν τους νομοθέτες να περάσουν νόμο, σύμφωνα με τον οποίο η σεξουαλική κακοποίηση και το βίαιο έγκλημα στον στρατό, θα δικάζεται στο εξής σε πολιτικά δικαστήρια.
Το D.P. έφτασε στο Κοινοβούλιο που ανακοίνωσε αλλαγές. Δεν είναι αυτές που φαντάζεστε
Οι κακοποιήσεις και το ακραίο bullying ήταν στην καθημερινότητα εκατομμυρίων φαντάρων από τότε που υπάρχει στρατός στη χώρα. Και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που διαβάστε πιο πάνω, δεν δημοσιοποιούνταν τα αίσχη. Έμεναν κρυμμένα, καθώς χαλούσαν την καλή έξωθεν μαρτυρία της Κορέας. Το D.P. έθεσε τους κυβερνώντες προ των ευθυνών τους, μέσω της παγκόσμιας κατακραυγής για τις πρακτικές που ακολουθούνται και έγιναν γνωστές μέσω της τηλεοπτικής σειράς.
Ο σκηνοθέτης Han Jun-hee, ο οποίος συνυπέγραψε το τηλεοπτικό σενάριο με τον Kim Βο-tong εξήγησε πως “θέλαμε να παρουσιάσουμε με ανθρωπιά το σύστημα που αναγκάζει αγόρια να γίνουν λιποτάκτες, από την οπτική του θύματος και από εκείνη του θύτη, όπως και το ψυχικό κόστος στο οποίο υπόκεινται όσοι αναγκάζονται να τους κυνηγήσουν”. Πολλοί εν τω μεταξύ, που έχουν ζήσει την εμπειρία τόνιζαν ότι τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, από ό,τι τα έδειξε η σειρά.
Αυτό που ακολούθησε ήταν η έκτακτη σύσκεψη του Κοινοβουλίου, στις 8 του Σεπτέμβρη, στην οποία τέθηκε το θέμα της κατάργησης του τμήματος “Deserter Pursuit” στην στρατιωτική αστυνομία. Για την ακρίβεια, ο Υπουργός Αμύνης πρότεινε να μη συγκροτείται στο εξής, από φαντάρους (ή πιο ορθά στρατιώτες θητείας), αλλά από μόνιμους. Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπερψήφισαν και η αλλαγή θα γίνει από τον Ιούλιο του 2022. Ο εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Αμύνης Boo Seung-chan διευκρίνισε ότι αυτή ήταν μια αλλαγή που ήταν στα πλάνα να γίνει, προ της προβολής του D.P. και για την ακρίβεια από το 2018. Δεν είπε ποτέ γιατί δεν έγινε πριν το D.P. Όπως δεν είπε ποια μέτρα συζητούν να εφαρμόσουν οι νομοθέτες, προκειμένου να αποτρέψουν φαινόμενα βίας και σεξουαλικής κακοποίησης στα στρατόπεδα.
