Το ωραιότερο κάστρο της Ελλάδας είναι χτισμένο μέσα στη θάλασσα

Το κάστρο της Μεθώνης δεσπόζει επιβλητικό στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Πελοποννήσου.

Είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές καστροπολιτείες στον ελληνικό χώρο, με έκταση περίπου 93 στρέμματα, ενώ στην άκρη, στην απόληξη προς τη θάλασσα βρίσκεται το Μπούρτζι, όπου μπορεί κανείς να φτάσει από πλακόστρωτο διάδρομο μέσω της Πύλης της Θάλασσας.

Το κάστρο της Μεθώνης χτίστηκε το 1209 από τους Ενετούς σε έναν βράχο που εισχωρεί στην θάλασσα και χωρίζεται από την ξηρά με τεχνητή τάφρο. Από τα εντυπωσιακότερα τμήματα του κάστρου είναι η γέφυρα που το συνδέει με τη στεριά και η διακοσμημένη με ανάγλυφα πύλη του.

Η πέτρινη γέφυρα από δεκατέσσερα τόξα, χτίστηκε πάνω από την τάφρο από τους τεχνικούς της Expedition scientifique de Μοree, που συνόδευε τον στρατηγό Μαιζόν, το 1828. Αριστερά και δεξιά της εισόδου διατηρούνται οι δυο μεγάλοι προμαχώνες, ενώ στη δυτική άκρη βρίσκεται ο προμαχώνας Bembo, που χτίστηκε στη διάρκεια του 15ου αιώνα.

Η βόρεια πλευρά του Κάστρου της Μεθώνης είχε πάρει την τελική της διαμόρφωση στις αρχές του 18ου αιώνα και αυτήν διατηρεί μέχρι σήμερα. Το ύψος του τείχους σ’ αυτή την πλευρά φθάνει τα 11 μέτρα περίπου.

Ο θολοσκέπαστος δρόμος που ξεκινά από την πύλη εισόδου, οδηγεί από μια δεύτερη πύλη και μετά μια Τρίτη, στο εσωτερικό του κάστρου.

Στο εσωτερικό του Κάστρου της Μεθώνης σώζονται ερείπια από τα σπίτια στα οποία κατοικούσαν την περίοδο της ακμής οι βενετσιάνοι άρχοντες, ο πλακόστρωτος δρόμος που οδηγούσε στην Πύλη της Θάλασσας, τα ερείπια ενός τουρκικού λουτρού, της βυζαντινής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας, κοντά στην οποία βρέθηκε μία πλάκα με λατινικά γράμματα (που χρονολογείται στα 1714), τμήματα δωρικών κιόνων και ένας μονολιθικός κίονας από γρανίτη όπου υποτίθεται ότι ήταν στημένο είτε το φτερωτό λιοντάρι της Βενετίας είτε η προτομή του Μοροζίνι, ενός Δόγη της Βενετίας – γι´ αυτό και ονομάζεται «στήλη του Μοροζίνι».

Η μεγάλη ακμή του Κάστρου της Μεθώνης τοποθετείται την περίοδο της Α’ Ενετοκρατίας, δηλαδή κατά τον 13ο-15ο αιώνα, ενώ η οριστική παρακμή του επήλθε μετά το 1828, όταν πλέον ο πληθυσμός του μεταφέρθηκε εκτός των τειχών.

Για να μπει κανείς σήμερα στο κάστρο θα πρέπει να περπατήσει πάνω στην εντυπωσιακή πέτρινη γέφυρα με τα 14 τόξα και να θαυμάσει τα εντυπωσιακά αξιοθέατα που σώζωνται μέχρι σήμερα, όπως ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, τα τουρκικά λουτρά που χρονολογούνται στον 19ο αιώνα, η οικία του Ιμπραήμ και το Μπούρτζι που κτίστηκε το 1500 από τους Τούρκους.