Γράφει ο Επίτροπος
Η υπόθεση αντιπλημμυρικό της Καλαμάτας θα πρέπει να γραφεί κάπου στα κατάστιχα. Για τα συμπεράσματα που μας έδωσε.
Κάπου για να θυμόμαστε το πόσο η πολιτική-εκλογική σκοπιμότητα μπορεί να επηρεάσει την πορεία ενός επιτακτικά αναγκαίου έργου. Αλλά στο τέλος την… γύμνια (τους) να αποκαλύπτεται και τις απαντήσεις να είναι καταπέλτης.
Το πως κάποιοι αντιλαμβάνονται ορισμένοι την κλιματική κρίση, όταν όλα γύρω μας… πνίγονται, να δηλώνουν πως… σχεδόν δεν υφίσταται.
Τα κλάματα για τα… δέντρα, όταν ξερίζωναν ολόκληρες παρόχθιες περιοχές στον Πάμισο. Οι μαύρες… πλερέζες ετοιμάζονται ξανά.
Διαβάζω την έκθεση των εμπειρογνωμόνων Ολλανδών για τη Θεσσαλία που ανέλαβαν να διερευνήσουν τις αιτίες της καταστροφής. Και βλέπω τον τίτλο πρωτοσέλιδο στην Καθημερινή «Ξεχάστε τα φράγματα».
«Βρε ουρτ», λένε οι δικοί μας ειδήμονες, επιστήμονες, αναλυτές ιστοριοδίφες, πολιτικοί της… πλάκας, περιβαλλοντολόγοι της… ελπίδας, μελετητές της… τσέπης, «θέλουμε φράγματα, θέλουμε φράγματα» ακούγεται στην ατμόσφαιρα και τα πλήθη εκστασιάζονται για να αντικρίσουν στα επόμενα… 100 χρόνια το νέο «Φιλιατρινό» στον Ταΰγετο ή καμιά τριαριά αλλού.
Η άποψη είναι ξεκάθαρη «δώστε χώρο στα ποτάμια, ξεχάστε τα φράγματα», αλλά οι ειδικοί του… Pummaro, κάτι θα ξέρουν.
Τι άλλωστε είναι οι πνιγμένοι στα ποτάμια και τους χειμάρρους Ολλανδοί μπροστά στους τοπικούς «ξερόλες»;
Υ.Γ. Χθες καθόμουν με μια παρέα εξ Αθηνών και τρεχαλούσε στην πόλη για να παρκάρει κανά μισάωρο. Και στην κουβέντα για το κυκλοφοριακό, τσουπ, λένε… «γιατί αφού έχετε τόσο πρόβλημα με το πάρκινγκ, αυτό που θα ξεσκεπάσετε στο Νέδοντα και μετά θα το σκεπάσετε ξανά -δηλαδή από την γέφυρα του Επιμελητηρίου μέχρι τη γέφυρα του παλιού ΚΤΕΛ- δεν το κάνετε πάρκινγκ να λύσετε το πρόβλημα;».
