Άκρως επιεικώς ως λίγος μπορεί να σημειωθεί μέχρι και ο χαρακτηρισμός «πολιτικά υποκριτής» για τον Πέτρο Τατούλη, μετά το έγγραφο «βόμβα» που αποκαλύπτουμε σήμερα.
Ο… δημοκράτης και… ανθρωπιστής κ. Τατούλης σε ένα κατάπτυστο για την πολιτική κι όχι μόνο ιστορία του τόπου μας κείμενο, φθάνει στο σημείο σχεδόν να… εκλιπαρεί – άκουσον άκουσον – τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Δικαιοσύνης για την αποφυλάκιση των χουντικών. Αυτά, κυρίες και κύριοι, συνέβησαν το 1990! Και αποτελούν ένα σαφές δείγμα το ποιο είναι το πολιτικό προσωπικό του τόπου μας και πως πορεύεται όλα αυτά τα χρόνια και με τι απόψεις…
Η ευαίσθητη… ψυχή του Τατούλη, λοιπόν, ξεδιπλώνεται με φράσεις στην καθαρεύουσα όπως «επικειμένης της κατ’ εξοχήν εορτής της Αγάπης», που αναρωτιέται για το που πήγε η «Ελληνική ανθρωπιά και λεβεντιά», που φθάνει στο σημείο να θέτει το συγκεκριμένο ζήτημα με την μορφή ερωτήματος που έχει Εθνική(!!!), Ανθρωπιστική (!!!) και Χριστιανική(!!!) διάσταση, που ως άλλος πολιτικός «απόστολος» αναζητά «που η αγάπη ως “πλήρωμα Νόμου”, ενώ σπεύδει να κρίνει πως υπάρχει και θέμα «Εθνικής Ομοψυχίας».
Μάλιστα, προκειμένου να του κάνει… τη χάρη (σε αυτόν και τους υπόλοιπους υπογράφοντες) ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος, τον… ψέγουν με ερωτήματα… πόνου και ανθρωπιάς!!!
Είναι δε τόσο εμφανής η… ευαισθησία, η… δημοκρατικότητα και ο… ανθρωπισμός που ξεχειλίζουν όταν η αναφορά της ερώτησης που υπογράφει ο κ. Τατούλης φθάνει στο σημείο – σαν σήμερα πριν από 30 χρόνια – να αποκαλεί τους χουντικούς «Αξιωματικούς, πρωταιτίους της δικτατορίας» και να ζητά την αποφυλάκισή τους γιατί «σήπονται στις φυλακές Κορυδαλλού».
Μετά από όλα αυτά, μόνο αίσθημα «πολιτικής κατάντιας» φέρνει η εικόνα του κυρίου Τατούλη που στην τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου ως άλλος… ηθικός και άμεμπτος κριτής των πάντων εξέφραζε την αντίθεσή του στην συνέχιση της συμμετοχής του συμβούλου της «Ελληνικής Αυγής» Δ. Τζεμπετζή στο Περιφερειακό Συμβούλιου, κουνώντας και το δάχτυλο. Ποιός; Εκείνος ο… δημοκράτης και ανθρωπιστής που ζητούσε την αποφυλάκιση των χουντικών!!!
“Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές…”
Υ.Γ. Όσα για εσάς κυρίες και κύριοι μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου μετά από αυτό, περιμένει κανείς, θα ζητήσετε εξηγήσεις από τον… δημοκράτη και… ευαίσθητο για την αποφυλάκιση των χουντικών κύριο Τατούλη, που βγήκατε μάλιστα και προωθήσατε κοινό ψήφισμα ή στο πλαίσιο, πλέον, των κοινών… ψηφισμάτων, συμφωνείτε με τις απόψεις του κι εκείνη την εποχή; Βγείτε να τα πείτε στους πολίτες!
ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ
Για τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως και Υπουργό Δικαιοσύνης
Επικειμένης της κατ’ εξοχήν εορτής της Αγάπης διά της οποίας εδοξάσθη ο Ύψιστος, με τη έλευση του θεανθρώπου για την «επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία», το κυριαρχούν εύλογο ερώτημα στον Ελληνικό λαό, το οποίο από πολλών ετών και ποικιλοτρόπως εκδηλώνεται, από το καφενείο του απομεμακρυσμένου χωριού της Επικρατείας, μέχρι των υπομνημάτων Οργανώσεων και Σωματείων, της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Ημερήσιου Περιοδικού τύπου, αλλά και μεταξύ ατόμων και ομάδων ακόμη και μεταξύ Βουλευτών, αδιακρίτως Κόμματος και ιδεολογίας, κατ’ ιδίαν όταν ο λόγος: Περί «εθνικής ομοψυχίας» με αφορμή τελευταίως και τις εξεγέρσεις των εγκλείστων στη φυλακή».
Ερώτημα επιτακτικό, εθνικό, Χριστιανικό και ανθρωπιστικό γεννάται:
Θα θελήσει ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Αθαν. Κανελλόπουλος, ο οποίος διακρίνεται διά την σοφία του και την τόλμη του, αλλά και την ευαίσθητη ψύχη του, ο οποίος πολλάκις από του βήματος της Βουλής υπεστήριξε, ότι βάσει των επικρατουσών ηθικών και Χριστιανικών αρχών και βάσει της περί λήθης ελληνικής παραδόσεως, η ποινή δεν πρέπει να αποβλέπει στην εξόντωση του καταδίκου, αλλά στη βελτίωσή του και στην αποκατάστασή του στην κοινωνία;
Εν ονόματι δε και της Εθνικής ομοψυχίας και διά λόγους ανθρωπιστικούς, να συμπεριλάβει στις διατάξεις τού υπό κατάρτιση Νομοσχεδίου, διά τό οποίο αντιμετωπίζεται ουσιαστικά και ρεαλιστικά ολόκληρο το σωφρονιστικό μας σύστημα:
Και την αποφυλάκιση των Αξιωματικών, πρωταιτίων της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, κατά την εφετεινή επέτειο της εορτής της Αγάπης, οι οποίοι επί δέκα έξ ολόκληρα χρόνια σήπονται στις φυλακές Κορυδαλλού;
Όταν μάλιστα, τυγχάνουν χάριτος και αμνηστίας φύσει εγκληματίες ισοβίτες;
Άλλως και πάλι ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Αντιπρόεδρος:
Πού η πάλαι ποτέ «Ελληνική ανθρωπιά και λεβεντιά;»
Πού η αγάπη ως «πλήρωμα Νόμου»;
Πού η θυμόσοφη ρήση «Άνθρωπος ώ τούτ ίσθε και μέμνησ’αει»;
Πού το του Μενάνδρου: «Ως χαρίεν εστ΄άνθρωπον, όταν άνθρωπος ή»;
Δείτε εδώ τα όσα εξελίχθηκαν στην τελευταία συνεδρίαση του ΠΕΣΥ με τον κ. Τατούλη να το παραδέχεται την ώρα της τοποθέτησης του Προέδρου του Σώματος Μανώλη Σκαντζού
Και εδώ τα όσα επεσήμανε ο Πρόεδρος του ΠΕΣΥ Μανώλης Σκαντζός
