Ο Α. Σαμαράς είναι φτιαγμένος από άλλο μέταλλο. Βρήκε την δύναμη να αντιμετωπίσει την σκευωρία από την αρχή. Κι από ότι φαίνεται θα την αντιμετωπίσει «μέχρι τέλους». Παρότι η άνανδρη συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, δεν άφησε εκτός «αντιπαράθεσης», ούτε τον γιό του, ούτε-όπως αποκαλύφθηκε τώρα-την γυναίκα του και τον αδελφό του. Την οικογένεια του.
Γράφει ο ΦΟΝ ΚΑΡΑΓΙΑΝ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ
Το συνηθίζουν άλλωστε αυτό, οι «γενναίοι», στο πλαίσιο μιας αδίστακτης και θρασύδειλης συμπεριφοράς. «Χτυπούν»… γενναία συζύγους και παιδιά. Δεν ορρωδούν προ ουδενός. Χωρίς ιερό, δίχως όσιο. Είναι η Πολάκιος τζάμπα μαγκιά. Είναι η ανύπαρκτη ηθική που ντύθηκε «ηθικό πλεονέκτημα». Είναι η φυσική δειλία, κάποιων που πούλησαν «αξιοπρέπεια» και fake ηρωισμό.
Το βάρβαρο μένος των σκευωρών της Novartis οδήγησε-μεταξύ άλλων- και στο σπάσιμο της θυρίδας της συζύγου του Α. Σαμαρά. Όσοι την ξέρουν, ξέρουν ότι πρόκειται για τον ορισμό της Κυρίας. Με το Κ κεφαλαίο.
Ευγενής, βαθιά μορφωμένη, καλοσυνάτη, ανθρώπινη και με σπάνια αγωγή. Αφοσιωμένη μάνα και σύζυγος. Και πάντα σεμνή.
Αυτή η Κυρία, παρότι-μόλις έμαθε ότι διατάχθηκε έρευνα στη θυρίδα της-προσφέρθηκε να γυρίσει αμέσως, με το πρώτο αεροπλάνο από τις Βρυξέλλες, όπου βρίσκονταν συνοδεύοντας τον σύζυγο της σε επίσημη επίσκεψη, γυρνώντας βρήκε την θυρίδα της σπασμένη. Βίαια και λυσσασμένα.
Προφανώς από τις «σαφείς» οδηγίες που είχαν δοθεί από το «παραδικαστικό». Θύμα κι η Γεωργία του μένους για τον άνδρα της. Θύμα του τυφλού μίσους αυτών που «δεν ήταν σαν τους άλλους». Που απεδείχθησαν πολύ χειρότεροι. Και κυρίως χαμηλού επιπέδου άνθρωποι.
Κυριαρχημένοι και υποδουλωμένοι σε πρωτόγονα χαμηλά ένστικτα. Στην θυρίδα δεν βρέθηκαν «κλοπιμαία». Δεν βρέθηκε το «σώμα» κανενός εγκλήματος. Δεν βρέθηκε το περιεχόμενο από τις γελοίες… τροχήλατες βαλίτσες. Άραγε αυτή η Κυρία, η Γεωργία, θα μπορέσει να τους συγχωρήσει;
Έστω κι αν ξέρει, ότι ήταν μια παράπλευρη απώλεια στο «αντάρτικο πόλης» που «έπαιζε» μόνο του, το τοξικό καραβάνι που δεν έχει αποδεχθεί ακόμα τις ήττες του-παλιές και νέες-και αποζητούσε ρεβάνς δύναμη της προσωπικότητας της μπορεί να την οδηγήσει στο μεγαλείο της συγχώρεσης.
Ωστόσο αυτή η υπόθεση δεν θα τελειώσει έτσι.
Όχι μόνο γιατί ο Α. Σαμαράς τιμά τον λόγο του. Αλλά γιατί είναι εθνικό καθήκον, να μην επιτρέπει ξανά, ποτέ και σε κανέναν, να μην διανοηθεί καν να ξανακάνει τέτοιες χυδαίες σκευωρίες.
Και να παίξει με αυτόν τον άθλιο τρόπο με υπολήψεις, γνήσιες αξιοπρέπειες και την αυθεντική υπερηφάνεια.
