Μια άκρως επιτυχημένη εκδήλωση με συγκεκριμένο στίγμα το «ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΔΥΝΑΤΑ» σε ένα κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο της Καλαμάτας ολοκληρώθηκε πριν από λίγη ώρα από τον Πολιτευτή της ΝΔ Περικλή Μαντά. Ο κ. Μαντάς με έναν ξεχωριστό τρόπο και βαθιά πολιτικό λόγο μίλησε για όλες τις προκλήσεις που είναι μπροστά και κάλεσε όλους να δώσουν μαζί τον αγώνα για την Ελλάδα, την Περιφέρεια και τη Μεσσηνία.
Θα ξεκινήσω με ένα ερώτημα, και, προσδοκώ στο τέλος της ομιλίας να δώσω μια απάντηση, αλλά θέλω πολύ περισσότερο να δώσετε εσείς τη δική σας απάντηση.
ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ;
Αφήστε όλα τα πολιτικά στην άκρη. Βγάλτε και βάλτε στην άκρη όλες τις διαφορές που έχουμε εμείς με τους άλλους και οι άλλοι με εμάς, εμείς με τον διπλανό μας ή και εμείς με τον εαυτό μας.
Απλό είναι και αναρωτηθείτε: ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ;
Είναι ένα ερώτημα που με βασανίζει συνεχώς, για τα παιδιά που μεγαλώνουν στην πατρίδα μας σαν τον Παντελή:
ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ;
Επειδή, η απάντηση στον Έλληνα είναι απλή, τόσο απλή όσο το μεγαλειώδες δημοψήφισμα Τσίπρα, ξέρετε στην πλειονότητα των ερωτημάτων που θέτεις στον κόσμο η απάντηση είναι ένα μεγαλεπίβολο ΟΧΙ.
Θες μνημόνια; ΟΧΙ,
θες φόρους; ΟΧΙ,
θες ανάπτυξη; «ΟΧΙ εάν την φέρεις εσύ»,
θες να πάμε τη χώρα μπροστά; «ΟΧΙ εάν πας εσύ μπροστά»
παντού υπάρχει ένα ολοκληρωτικό ή μερικό ΟΧΙ. Μπορεί και να μην έχει καν αξία η ερώτηση – όπως και στο δημοψήφισμα – η απάντηση έχει ενδιαφέρον εάν είναι ΟΧΙ.
Λοιπόν, εγώ θα σας πω σήμερα πως μας αξίζει αυτό που ζούμε και πως η απάντηση είναι ΝΑΙ.
Μας αξίζει αυτό που ζούμε γιατί είναι επιλογή μας, γιατί με την επιλογή μας αυτό προκαλούμε. Και πάμε να δούμε τις επιλογές μας…
Είναι επιλογή μας να είμαστε σε αυτή τη χώρα, σε αυτόν τον τόπο τον ευλογημένο με τα τόσα μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης και ειναι η επιλογή μας που η κάλπη είναι εκείνη που καθορίζει το μέλλον του.
Είναι επιλογή μας αλλά και ευθύνη.
Είναι επιλογή μας να ξέρουμε σε ποιον και γιατί αξίζει να δώσουμε την ευκαιρία για το δικό μας μέλλον και το μέλλον των παιδιών μας.
Πάμε να το δούμε πιο απλά… Και σας ρωτάω…
Θέλετε έναν ηγέτη που να θυσιάζει τον εαυτό του για την χώρα; που έκανε στόχο ζωής την προσφορά στην πατρίδα μας; και δικαιώνετε μέρα με την ημέρα σε όλα;
– όπως το έκανε ο δικός μας, ο Αντώνης Σαμαράς, που δεν δίστασε πουθενά για το καλό της Ελλάδας μας –
ή έναν πρωθυπουργό που είχε έναν και μόνο στόχο, μόνο έναν, την καρέκλα και το πως θα παραμείνει σε αυτήν, θυσιάζοντας 4 χρόνια από τη χώρα για να μας φέρει σε χειρότερο σημείο, ξεπουλώντας ακόμη και την ίδια την έννοια της πολιτικής και ταυτίζοντάς την με το ψέμα; Και πόσο ψέμα πια;
Θέλουμε έναν Πρωθυπουργό – προσέξτε – που θα μας πει τα πράγματα όπως είναι και θα αντιμετωπίσει με ρεαλισμό, σχέδιο, δύναμη και πρόγραμμα την κατάσταση για να μείνουν τα παιδιά μας στον τόπο;
– όπως ο Πρόεδρός μας ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει αποδείξει αυτό σε κάθε του βήμα πορευόμενος με μόνο γνώμονα την αλήθεια –
ή έναν Πρωθυπουργό που αλλοτρίωσε ακόμη και την ιδεολογία του πουλώντας αριστερο-φροσύνη παντρεύοντάς την με ακροδεξιές ιαχές και προχωρώντας το σύμφωνο συμβίωσης με την καρέκλα του αναζητώντας κεντροαριστερές νύφες;
Θέλουμε ένα κόμμα όπως η ΝΔ που να πορεύεται πάντα με αξία την ίδια την κοινωνία, που να μην έχει ξεφύγει από τις ιδρυτικές του αρχές, που δεν κοίταξε να βολέψει ποτέ τα παιδιά του, με όποιο πολιτικό κόστος, που δεν χάραξε καμία άλλη πορεία και δεν ταυτίστηκε με άκρα και συμμαχίες ανιερές, αλλά απέδειξε πως μπορεί ακόμη και να συνθέτει και να συνεργάζεται;
– ή ένα κόμμα που μαζεύτηκαν οι βολεμένοι για να μην χάσουν τα προνόμιά τους; Ένα κόμμα που να δημιουργεί κι άλλους βολεμένους; Σας ρωτάω, θέλετε ένα κόμμα να έχει ως όραμα τον κρατισμό, που για να κλείσει την ανεργία σε αριθμούς κάνει τα παιδιά μας εθισμένα στα 8μηνα και να σκοτώνει κάθε όνειρο ανάπτυξης που να προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα; Ένα κόμμα που να θέλει να πνίξει αξίες συνυφασμένες με το Ελληνικό έθνος; Να πουλά το όνομα της Μακεδονίας για να ξοφλήσει γραμμάτια παραμονής στην εξουσία; Αυτό θέλουμε;
Θέλουμε στα ψηφοδέλτια να μας εκπροσωπούν πρόσωπα που ήρθαν από την κοινωνία, που ζουν στην κοινωνία και δοκιμάζονται όπως όλοι εδώ, και, ξέρουν τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας;
ή ανθρώπους συνυφασμένους με το δοκιμασμένο;
Θέλουμε στην Περιφέρεια έναν άνθρωπο που να ξέρει να πάει τον τόπο μπροστά, να έχει αποδείξει το έργο του και αυτό να έχει την ίδια γραμμή σε αυτή την πολιτική μάχη με όλους εμάς, όπως ο Παναγιώτης Νίκας;
– ή έναν τύπο που κατάφερε να νοθεύσει το μέλλον της Περιφέρειάς μας, περνώντας κάτω από τη βάση σε όλους τους δείκτες, που κατέφερε να γίνει η δική του πορεία συνώνυμο της αδιαφάνειας, της προχειρότητας και της ανικανότητας, της ανικανότητας να κάνει ακόμη και τα αυτονόητα; Και να φτιάχνει ένα σύστημα που πρέπει να ξεριζωθεί;
Η Ελλάδα μας λοιπόν η Περιφέρειά μας και η Μεσσηνία μας δεν αξίζουν το λίγο…
Σε πόσες μαύρες επετείους θα κληθούμε να δώσουμε το παρών;
Στη μαύρη επέτειο της περιόδου Τσίπρα; Και πάμε να δούμε τι αφήνουν πίσω τους
Σε λίγο καιρό φεύγουν και αφήνουν πίσω τους μια τετραετία χαμένη από τη ζωή μας, μια τετραετία χαμένη από το μέλλον μας.
Υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που σημαίνει λιτότητα διαρκείας για πολλά πολλά ακόμη χρόνια,
Τη μεσαία τάξη διαλυμένη από την υπερφορολόγηση,
Την επιχειρηματικότητα στοχοποιημένη ότι δήθεν αυτή φταίει για όλα τα δεινά που βιώνουμε,
Τη δημόσια περιουσία της χώρας υποθηκευμένη στους δανειστές μας για 100 χρόνια,
100δις ευρώ το κόστος των παλινωδιών τους το πρώτο εξάμηνο του 2015, τράπεζες κλειστές, εθνική και κοινωνική ταπείνωση.
Το φρόνημα των Ελλήνων πληγωμένο από τις αλλεπάληλες ήττες στα εθνικά μας ζητήματα, όπως στο θέμα της Μακεδονίας μας.
Τα νέα παιδιά που αποτελούν το πιο δημιουργικό, το πιο παραγωγικό, το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας μας ξενιτεμένα στο κυνήγι μιας καλύτερης ζωής.
Τα πανεπιστήμιά μας μπαχαλοποιημένα, από τις ιδεοληψίες που κουβαλούν χρόνια στις πλάτες τους.
Το άνοιγμα των συνόρων μας στους λαθρομετανάστες, που αποσταθεροποίησε ολόκληρη την Ευρώπη και τα hot spot της ντροπής που δημιούργησαν στα νησιά μας.
Την αποφυλάκιση χιλιάδων βαρυποινιτών, πολλοί εκ των οποίων μόλις βγουν εγκληματούν ξανά.
Την σκανδαλώδη ασυλία προς τον Ρουβίκωνα και τους κουκουλοφόρους, τους αναρχικούς και τους ψευτο – εξτρεμιστές, που τάχα δεν θυμούνται να πέθανε κανείς από μολότοφ.
Καλλιεργητές της ανομίας. Αγαπούν το χάος. Θέλουν να επιβιώνουν μακριά από την αλήθεια. Προκαλώντας ασύστολα τους πολίτες και την κοινωνία μας ολόκληρη.
Και ταυτόχρονα
Την ανικανότητα του κράτους να προστατέψει τη ζωή και τη περιουσία των πολιτών, οι 100 νεκροί στο μάτι θα βαραίνουν τη συνείδηση όλων τους, όση από αυτή τους έχει πλέον απομείνει…
Να συζητήσουμε για τη μαύρη επέτειο του αναπτυξιακού συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε πέρσι στην Τρίπολη;
Ένα χρόνο μετά, ο απολογισμός του συνεδρίου είναι μηδαμινός. Τίποτα από όλα αυτά που εξήγγειλε με περρίσια υποκρισία ο κ. Τσίπρας δεν έχει πραγματοποιηθεί ή τουλάχιστον δρομολογηθεί.
Ο οδικός άξονας Τσακώνα – Καλό Νερό στις καλένδες, μιλάνε για το τελευταίο τρίμηνο του έτους και βλέπουμε.
Η μελέτη για το Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη κρυμμένη στα συρτάρια κάποιων υμετέρων, προίκα στον υποψήφιο Περιφερειάρχη του ΣΥΡΙΖΑ στην Πελοπόννησο. Το έργο είχε ενταχθεί στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το 2015 κατόπιν εντολής του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Κι έκτοτε δεν έκαναν τίποτα.
Το φιλιατρινό φράγμα γεμίζει νερό, αλλά δίκτυα για να το εκμεταλλευτούμε δεν υπάρχουν
Το Μηναγιώτικο φράγμα στο πουθενά
Η μελέτη για τη βιωσιμότητα επαναλειτουργίας της σιδηροδρομικής γραμμής εκτροχιασμένη
Η αναβάθμιση του αεροδρομίου της Καλαμάτας σε βέρτιγκο, κλειδωμένες στα συρτάρια τους οι μελέτες για την αναβάθμισή του.
Η δημιουργία υδατοδρομίων πνιγμένη στο βυθό των συμφερόντων και της ανικανότητάς τους
Η ανύπαρκτη οδική σύνδεση των αρχαιολογικών χώρων καθρέφτης του πολιτισμικού τους επιπέδου
Και το εσωτερικό δίκτυο του νομού βυθισμένο στις δικαιολογίες περί ακραίων καιρικών φαινομένων
Ένα χρόνο μετά όσο και να μην αρέσει σε κάποιους αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αυτή είναι Η Μεσσηνία που θέλουμε;
Αυτό αξίζει στον τόπο μας;
Κοιτάξτε γύρω σας και αναρωτηθείτε. Τι έχει αλλάξει τα τελευταία 4 χρόνια στη Μεσσηνία. Κανένα μεγάλο οραματικό, αναπτυξιακό έργο,δεν έχει μελετηθεί, σχεδιαστεί και υλοποιηθεί. Παρόλες τις προσπάθειες που έχουν κάνει οι Δήμαρχοι στις περιοχές ευθύνης τους.
Να συζητήσουμε για τη μαύρη επέτειο του συστήματος της απερχόμενης περιφερειακής αρχής;
Ας αναρωτηθούμε όλοι.. τί είναι αυτό που αφήνει πίσω της η Περιφερειακή Αρχή με το κελείσιμο της θητείας της;
Ένα πολιτικό κλίμα συγκρουσιακό. Όποιος διαφωνεί είναι εχθρός. Όποιος προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι, του το κόβουν.
Λάσπη στον ανεμιστήρα, υπονόμευση, αδιαφάνεια, έπαρση, αλαζονεία, ηγεμονισμός, είναι λίγες μόνο από τις έννοιες που μάθαμε καλά τι σημαίνουν από τα τελευταία πέντε χρόνια του συστήματος Τατούλη στην Πελοπόννησο.
Αποτελεσματικότητα; Μηδέν. Τάξιμο, χτυπήματα στην πλάτη και ρουσφετολογία κυριαρχούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν το βασικό όπλο στην φαρέτρα τους για να ξανά κερδίσουν τις εκλογές.
Για να μας ξανά σώσουν από τη μιζέρια και από το νοσηρό πολιτικό κλίμα που ο ίδιος ο Περιφερειάρχης και τα εξαπτέρυγά του δημιούργησαν.
Κι όσοι αντισταθήκαμε σε αυτή την πολιτική αθλιότητα, θυσιάζοντας θέσεις και αξιώματα, ενεργοποιήσαμε το χειρότερο ένστικτό τους εναντίον μας, την προσφιλή σε αυτούς μέθοδο, της δολοφονίας χαρακτήρων.
Λοιπόν, ΑΛΛΑΖΩ το αρχικό μου ερώτημα… και το βάζω στην σωστή του διάσταση
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ;
Σας ρωτώ και παρακαλώ για την απάντησή σας…
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ;
Η απάντηση είναι ΝΑΙ.
Θέλουμε την Ελλάδα ψηλά, τη Μεσσηνία ΔΥΝΑΤΑ. O νομός μας να είναι πρωτοπόρος, και να ανοίγει δρόμους ανάπτυξης, και να μην πνίγεται σε υποσχέσεις και μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Ονειρεύομαι τη χώρα μου πρωταγωνιστή στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.
Να Απαιτεί αυτό που της αναλογεί κι όχι να Επαιτεί βοήθεια και στήριξη.
Θέλω στη χώρα μου, να αποποινικοποιηθεί επιτέλους η επιχειρηματικότητα. Να πληρώνουμε φόρους δίκαιους, μα πάνω από όλα φόρους που μπορούμε να πληρώνουμε.
Να δοθούν κίνητρα στους επενδυτές να επενδύσουν και στους εργαζόμενους να δουλέψουν να δημιουργήσουν τις δικές τους ευκαιρίες γιατί θα ευημερήσουν κι όχι γιατί θα τους τα πάρει η εφορία.
Ονειρεύομαι στη χώρα μου αυτός που δουλεύει και παράγει και δημιουργεί να αμοίβεται ηθικά, οικονομικά, κοινωνικά και να μην στοχοποιείται από το ίδιο το κράτος. Να βάλουμε ένα τέλος στη ρετσινιά της επιτυχίας που επέβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θέλουμε το κράτος να δίνει κίνητρα στους νέους να θέλουν να μείνουν στη χώρα. Να δημιουργήσουν και να κάνουν πράξη τα όνειρά τους εδώ.
Κι όλα αυτά τα νέα παιδιά που έχουν φύγει, θέλουμε να μπορούν να επιστρέψουν.
Σήμερα, ακόμη κι εδώ ανάμεσά μας θα δυσκολευτούμε να βρούμε μια οικογένεια που να μην έχει στο εξωτερικό για δουλειά, μια κόρη, ένα γιο, φίλο, γείτονα ή έστω ένα γνωστό.
Θέλω η χώρα μου να κρατήσει ψηλά την αξία της Ορθοδοξίας.
Όπως έκαναν γενιές και γενιές προγόνων μας, για εκατοντάδες χρόνια. Γιατί η Ορθοδοξία για εμάς δεν είναι απλά η επικρατούσα θρησκεία στη χώρα μας. Είναι η ψυχή, ολόκληρη η ζωή και η ιστορία των Ελλήνων.
Ονειρεύομαι μια χώρα ασφαλή για τους πολίτες της. Με αλληλεγγύη και ανθρωπισμό στο μεταναστευτικό πρόβλημα. Όμως με προτεραιότητα και στόχευση στις ανάγκες των ελλήνων. Δίχως ιδεοληψίες και πολιτικαντισμούς.
Θέλουμε το κράτος να δίνει κίνητρα στους νέους, να θέλουν να δημιουργήσουν την οικογένειά τους… Σκεφτείτε το μεγαλώσαμε σε οικογένειες πολύτεκνες, οικογένειες στην ύπαιθρο που δεν είχαν και πάλευαν με μόχθο και υπερηφάνεια. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει την οικογένεια ως μέλη με κεφαλικό φόρο, διαλύει την αξία της, αγνοώντας τις πραγματικές της ανάγκες.
Οφείλουμε να αναχαιτίσουμε τη συρρίκνωση του πληθυσμού μας. Όλο και λιγότεροι εργάζονται για να συντηρήσουν όλο και περισσότερους στη χώρα μας. Οφείλουμε και εδώ απαιτούνται απαντήσεις με σχέδιο και προτάσεις υλοποιήσιμες όπως αυτή που παρουσίασε η ΝΔ και ο Πρόεδρός της Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ονειρεύομαι την Ελλάδα της καινοτομίας, της παραγωγής και της ευημερίας. Και όχι την Ελλάδα του κρατισμού, των εμμονικών ιδεοληψιών και της οπισθοδρόμησης.
Την Ελλάδα που όλοι θα έχουν το δικαίωμα στην εργασία κι όχι την Ελλάδα των επιδομάτων και των 8μηνων συμβάσεων απασχόλησης.
Είμαι υπέρμαχος της λειτουργίας Ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Όχι γιατί τα δημόσια δεν είναι καλά. Ούτε για να μην φεύγει συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Απλά γιατί πιστεύω ότι σε μια Δημοκρατία δεν χωρούν όρια και περιορισμοί στη γνώση.
Σε κάθε πτυχή της κοινωνίας μας, ο ανταγωνισμός είναι αυτός που φέρνει την πρόοδο. Και όλοι αυτοί οι ψευτοπροοδευτικοί που τάχθηκαν απέναντι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος καταδίκασαν για 10 χρόνια μια ολόκληρη χώρα για να εξυπηρετήσουν τις ιδεοληψίες τους.
Ονειρεύομαι επίσης τη Μεσσηνία πρωταγωνιστή στην Πελοπόννησο και σε ολόκληρη τη χώρα.
Θωρακισμένη, με σχέδιο για την επόμενη μέρα.
Πόλο έλξης μεγάλων τουριστικών επενδύσεων που θα αλλάξουν τη μορφή της στο μέλλον. Όπως έκανε ο αείμνηστος Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος. Και τοποθέτησε τη Μεσσηνία στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη.
Χρειαζόμαστε κι άλλους αντίστοιχους με τον καπετάνιο πατριώτες.
Όχι κατανάγκη να έχουν χρήματα. Να έχουν πάθος και όραμα για τη Μεσσηνία, τις δυνατότητές της και τους ανθρώπους της. Και να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο το όραμά τους να γίνει πράξη.
Θέλουμε τη Μεσσηνία μπροστάρη στον πρωτογενή τομέα.
Να μην συζητάμε κάθε χρόνο πόσα εκαταμμύρια χάθηκαν από το ελαιόλαδο λόγω του δάκου ή άλλων ασθενειών. Να συζητάμε πόσα περισότερα λίτρα λάδι εξάγαμε στο εξωτερικό δίνοντας υπεραξία στην τσέπη του παραγωγού.
Να μην συζητάμε κάθε χρόνο πόσα λιγότερα σύκα μαζέψαμε λόγω γύρανσης των συκιών.
Αλλά να πιέσουμε για χρηματοδότηση και να υλοποιήσουμε ένα μεγάλο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της καλλιέργειας, που θα κρατήσει ζωντανό το σύκο στη Μεσσηνία, το οποίο αποτελεί το νούμερο 1 σε ποσοστό εξαγώγιμο προϊόν του τόπου μας.
Να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε η περιοχή των Φιλιατρών να γίνει το νούμερο 1 θερμοκηπιακό κέντρο της χώρας από τη δεύτερη θέση που βρίσκεται σήμερα. Και να αξιοποιήσουμε τη σωρευμένη τεχνογνωσία της περιοχής προς όφελος ολόκληρης της Μεσσηνίας.
Πάνω από όλα όμως να δουλέψουμε όλοι ώστε ο αγρότης να μετεξελιχθεί σε επαγγελματία παραγωγό. Με συνεχή εκπαίδευση και κίνητρα που θα τον κρατήσουν στην παραγωγή και στην ύπαιθρο.
Ονειρεύομαι τη στιγμή που θα πηγαίνουμε στην Κυπαρισσία, στην Πύλο, στη Μεθώνη, στην Κορώνη σε λιγότερο χρόνο από όσο χρειαζόμαστε για να πάμε σήμερα στην Σπάρτη και στην Κόρινθο. Με ασφάλεια και άνεση. Χωρίς κίνδυνο για τη ζωή μας λόγω της επικινδυνότητας του δρόμου.
Θέλουμε στο Λιμάνι της Καλαμάτας να προσεγγίζουν ολοένα και περισσότερα κρουαζιερόπλοια κάθε χρόνο. Και οι επισκέπτες αυτοί να γίνουν οι καλύτεροι πρεσβευτές της περιοχής μας στο εξωτερικό.
Φαντάζομαι τη δημιουργία υδατοδρομίων στην Καλαμάτα, στην Πύλο και στην Κυπαρισσία. Και τη διασύνδεση τους με τα νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου. Φανταστείτε πόσο θα αυξηθεί το τουριστικό μας προϊόν αξιοποιώντας τα λιμάνια μας και τις δυνατότητές τους.
Θέλουμε να δοθούν κίνητρα στην ορεινή Μεσσηνία για την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού, ώστε να αμβλύνουμε την ενδονομαρχιακή ανισότητα και να στηρίξουμε τους κατοίκους των περιοχών αυτών, που δίνουν καθημερινό αγώνα επιβίωσης μακριά από τα αστικά κέντρα.
Ονειρεύομαι την ανάδειξη των μοναδικών πολιτισμικών μας μνημείων. Όχι μόνο σε έργα υποδομών, που σαφώς είναι απαραίτητα. Αλλά και σε προβολή αυτού του τεράστιου πλούτου σε ολόκληρο τον κόσμο. Δείτε λίγο την Αρχαία Μεσσήνη. Τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κάνει τα τελευταία χρόνια ο καθηγητής Πέτρος Θέμελης. Για να γίνει ο χώρος αυτός ελκυστικός σε επισκέπτες πρέπει να εργαστούμε όλοι για τη σωστή προβολή του. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα πολλοί συμπατριώτες μας μεσσήνιοι, που δεν τον έχουν επισκευτεί. Και δεν γνωρίζουν, άρα δεν μπορούν κιόλας να διαδώσουν το μεγαλείο και τη μοναδικότητα αυτής της περιοχής.
Ονειρεύομαι τη Μάνη αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας, του πολιτισμού μας και του τόπου μας. Με υποδομές σωστές για να καλύπτουν τις ανάγκες των επισκεπτών. Με διατήρηση και ανάδειξη του ιδιαίτερου φυσικού κάλλους της περιοχής. Με λυμμένο το πρόβλημα των απορριμμάτων. Χωρίς το καθημερινό άγχος της δημοτικής αρχής για να μη γεμίσουν οι δρόμοι από σκουπίδια τη θερινή περίοδο.
Όλοι εμείς επίσης θέλουμε μια Μεσσηνία με υλοποιήσιμες τις προοπτικές της.
Γι αυτό καλώ όλους, ανεξαρτήτως κόμματος, αυτοδιοικητικούς και πολιτικούς, να κάτσουμε όλοι μαζί και να δούμε ποια είναι η επόμενη μέρα. Να κάτσουμε και να καταρτίσουμε ένα στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο για την περιοχή μας. Και να δεσμευτούμε όλοι ότι θα βαδίσουμε με αυτό την επόμενη μέρα. Από όποιο μετερίζι μας κατατάξουν οι πολίτες.
Πάνω από όλα όμως θέλουμε να βγούμε νικητές στο μέλλον.
Γιατί προσέξτε το αυτό:
Οι νικητές δεν είναι άνθρωποι που ποτέ δεν απέτυχαν, αλλά άνθρωποι που ποτέ δεν παραιτήθηκαν.
Οφείλουμε λοιπόν να επιλέξουμε… Τι θέλουμε…
Είμαστε εδώ αντιμέτωποι με το αύριο… Και το αύριο καθορίζεται από τις επιλογές μας και τις δικές σας.
Δεν μπορούμε πια στην πολιτική να ζούμε με το «εάν» και το «κάποτε». Ήρθε η ώρα να ζήσουμε παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας.
Θα μου πείτε «πως»; Μα είναι απλό «μαζί»!
Πολιτική δεν είναι το «εγώ», «εσύ», «ο άλλος», πολιτική μας αξίζει να είναι το «μαζί».
Αυτό που ίσως έχει χαθεί περισσότερο σήμερα. Σκεφτείτε το λίγο αυτό, τι μας λείπει σήμερα;
Όποτε είμασταν μαζί κάναμε αρκετά, και, μπορούσαμε περισσότερα. Ενώσαμε δυνάμεις, πορευτήκαμε, ακούσαμε ο ένας τον άλλο, χαράξαμε δρόμους… Αλλά «ΜΑΖΙ».
Δεν υπάρχει η προσδοκία του ενός στην πολιτική, που εάν το θέλετε μπορεί να γίνει και ματαιοδοξία, υπάρχει η ελπίδα των πολλών που μπορεί να γίνει πραγματικότητα, για τον ΚΟΙΝΟ – προσέξτε το αυτό – τον κοινό μας στόχο.
Και ποιός είναι αυτός;
Να είναι η πατρίδα μας, μια πατρίδα ευκαιριών, ίσων για όλους, να είναι μια πατρίδα ισχυρή και υπερήφανη, να είναι μια πατρίδα με πρόσημο ανάπτυξης, με κοινωνική αναφορά για τους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη, μια πατρίδα, όπως την έκανε στο παρελθόν και δεσμεύεται να την κάνει ξανά η ΝΔ και ο Πρόεδρός της Κυριάκος Μητστάκης..
Να είναι η Περιφέρειά μας, η Περιφέρεια που θα γίνει σημείο αναφοράς για τα έργα που γίνονται εδώ, για τις υποδομές που δημιουργούνται, για την επόμενη μέρα, κι αυτή θα την κάνει ο Π. Νίκας.
Να είναι η Μεσσηνία μας Δυνατή με προοπτική με αξιοποίηση όλων των ευκαιριών και όλων των προσδοκιών μας, με νέους ανθρώπους που θέλουν να μπουν μπροστά και παλεύουν για το όνειρό τους. (υποψήφιοι)
Θα μου πείτε πότε θα γίνουν αυτά;
Μα φυσικά μπορούν να γίνουν τώρα!
Δεν χωράει άλλο χαμένο «τώρα» για τη Μεσσηνία μας. Και σίγουρα, δεν χωράει κανένα άλλο χαμένο αύριο ο τόπος μας. Και σε αυτό τον τόπο δεν χωράει κανένας συμβιβασμός με το λίγο.
Πολιτικός και πολιτική είναι εκείνος που δεν ξεχνάει το «μαζί» κι αυτό για εμένα είναι η μεγαλύτερή μου δέσμευση.
Ακούστε με! Είμαστε προορισμένοι για κάτι καλύτερο!
ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΜΑΖΙ σας καλώ να το αποκτήσουμε.
Να παλέψουμε για τον τόπο μας και να μην συμβιβαστούμε με τίποτε λιγότερο από ένα καλύτερο αύριο.
Δυνατά για την Ελλάδα μας. Δυνατά για τη Μεσσηνία μας.
Σας ευχαριστώ!
