Αυτές τις ημέρες ψηφίζουμε ένα ακόμα σημαντικό νομοθέτημα της τρέχουσας κυβερνητικής περιόδου. Ένα νομοθέτημα που έρχεται περισσότερο να διορθώσει, παρά να καινοτομήσει. Και γι’ αυτό δυστυχώς υπάρχουν συγκεκριμένοι υπαίτιοι: οι πρώην κυβερνήτες της χώρας, που όταν νομοθετούσαν τον Ποινικό Κώδικα το περασμένο καλοκαίρι, μάλλον εξυπηρετούσαν τις δικές τους ιδεοληψίες, παρά είχαν κατά νου το καλό της κοινωνίας.
Έτσι λοιπόν οφείλαμε να αποκαταστήσουμε, αντί να πρωτοπορήσουμε. Οφείλαμε να αυστηροποιήσουμε, να βελτιώσουμε και να εξορθολογήσουμε. Αλλά πάνω απ’ όλα, οφείλαμε να τελειώσουμε με τους δογματισμούς και τις ασάφειες, όσον αφορά στην τήρηση του νόμου και της τάξης στη χώρα μας. Και ταυτόχρονα να τελειώσουμε και με τους κάθε λογής «Ρουβίκωνες», που θεωρούν ότι η χώρα είναι ένα ξέφραγο αμπέλι, στο οποίο οι ίδιοι μπορούν να καταστρέφουν και να τρομοκρατούν ανάλογα με τις ορέξεις τους.
Άραγε έχουμε αναλογιστεί ποτέ ως κοινωνία, το αδιέξοδο όλων αυτών των Μικρο-Μεσαίων Επιχειρήσεων, που βλέπουν το μαγαζί τους κάθε τρεις και λίγο να βανδαλίζεται από τους μπαχαλάκηδες; Έχουμε σκεφτεί ποτέ την απόγνωση αυτών των ανθρώπων, που βλέπουν την περιουσία τους να καταστρέφεται; Έχουμε αναρωτηθεί τι κάνουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες στα χωριά της ελληνικής Περιφέρειας; Πώς ζουν μέσα στο φόβο μην μπει κάποιος μέσα στο σπίτι τους; Και ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση που είναι πια, δεν έχει να πει μια κουβέντα για τις επιθέσεις σε Υπουργούς, σε Βουλευτές, στην ίδια τη Δημοκρατία μας επί της ουσίας; Να καταδικάσει την παρανομία, αντί να ψαρεύει στα θολά νερά του περιθωρίου και της παραβατικότητας;
Όλα αυτά τα βλέπουμε και τα ζούμε όλοι μας. Όλη η Ελλάδα βλέπει τι γινόταν στην ΑΣΟΕΕ αυτές τις μέρες. Και βλέπει ποιοι προσφέρουν κάλυψη στους ακραίους. Ποιοι στέκονται δίπλα στους δήθεν φοιτητές που κάνουν καταλήψεις. Ποιοι στήνουν γιάφκες στα πανεπιστήμια και ποιοι καταστρέφουν την δημόσια, αλλά και την ιδιωτική περιουσία.
Ευτυχώς ο καιρός των αυταπατών έχει παρέλθει οριστικά. Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανονικότητα, ομαλότητα και πρόοδος, όταν χαϊδεύουμε την εγκληματικότητα. Εξάλλου όλοι είδαμε τις αρνητικές συνέπειες του νόμου Παρασκευόπουλου. Όλοι είδαμε την αύξηση της εγκληματικότητας που τόσο ανεύθυνα εξέθρεψε η προηγούμενη κυβέρνηση. Και όλοι είδαμε πόσο βλαπτικές ήταν αυτές οι εμμονές. Από την μία, να κλείνουν το μάτι στους Ρουβίκωνες, και από την άλλη, να τα βάζουν με την αστυνομία και να μην την αφήνουν να κάνει σωστά την δουλειά της.
Σε αυτά ακριβώς τα σημεία λοιπόν, παρεμβαίνουμε με το νέο νομοσχέδιο, διαμορφώνοντας ένα αυστηρότερο πλαίσιο για την κάθε λογής παρανομία και παραβατικότητα. Από την τρομοκρατία, έως τις κλοπές και το κοινό έγκλημα. Και την ίδια στιγμή, αφουγκραστήκαμε τον νομικό κόσμο της χώρας, όπως οφείλαμε να κάνουμε και λάβαμε υπόψη τις αντιρρήσεις του στον προβληματικό Ποινικό Κώδικα που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα όμως ακούσαμε και την κοινωνία, τις ανάγκες της, την ανασφάλεια και τους φόβους της. Και τροποποιήσαμε τις αμφιλεγόμενες διατάξεις, κάνοντας αυστηρότερες τις ποινές και βάζοντας στο περιθώριο τις αριστερίστικες εμμονές.
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, αναλάβαμε την ευθύνη μας, ώστε σ’ αυτή την χώρα οι παρανομούντες, με ιδεολογικό περιτύλιγμα ή χωρίς, να αντιμετωπίζονται ισάξια και με αυστηρότητα από τον νόμο. Είναι χρέος μας να αποκαταστήσουμε το δίκαιο και να υπερασπιστούμε τη νομιμότητα, όπως αρμόζει σε μια δημοκρατική χώρα. Και αυτό ακριβώς κάνουμε.
| Περικλής Π. Μαντάς
Βουλευτής Μεσσηνίας |
