Με το στόχο που έχει η κυβερνητική πολιτική σε θεωρητικό επίπεδο, κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει. Στην πράξη, όμως, μπαίνουν ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν καθαρά, για να μην βρεθούμε ως κοινωνία σε λίγο καιρό μπροστά σε μεγάλες και δυσάρεστες εκπλήξεις.
Τα ερωτήματα αυτά είναι:
-Για πόσο καιρό θα μπορεί η κυβέρνηση να μοιράζει επιδόματα;
-Για πόσο καιρό θα υπάρχουν λεφτά για παροχή βοηθήματος σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες;
-Αν η επιδημία παραταθεί ή αν υποχωρήσει και επανέλθει λίγους μήνες μετά, θα μπορέσει η κυβέρνηση να συντηρήσει την κοινωνία πάλι με επιδόματα;
Γνωρίζοντας τις δυνατότητες της χώρας, δεν είναι δύσκολο κανείς να καταλήξει στο συμπέρασμα πως η πολιτική των επιδομάτων δεν μπορεί να αντέξει στο χρόνο. Αν, μάλιστα, η πανδημία σταματήσει συνολικά για τρεις μήνες μέσα στο χρόνο την οικονομική δράση ή οι παρενέργειές της προκαλέσουν ύφεση στο ύψος που προβλέπουν αναλυτές και ειδικοί, τότε τα επιδόματα δεν θα έχουν ούτε την χρησιμότητα ασπιρίνης! Δεν θα υπάρχουν, μάλιστα, ούτε ως ασπιρίνη. Τα χρήματα, δηλαδή, δεν θα φτάσουν, για να στηριχθούν απευθείας από το κρατικό ταμείο οι κοινωνικά αδύνατοι. Και αν δεν φτάσουν, τότε θα οδηγηθούμε σε απρόβλεπτες κοινωνικές εκρήξεις, που θα μας ρίξουν σε μια μακροχρόνια κρίση.
Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε σε χρόνο, που αντέχουμε, τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, το βάρος πρέπει να ριχτεί στην ενίσχυση των επιχειρήσεων. Τα κρατικά ταμεία πρέπει να ενισχύσουν κυρίως όσους παράγουν, όσους μπορούν να κρατήσουν θέσεις εργασίας, όσους μπορούν να συμβάλουν στην καταπολέμηση της ανεργίας, στην αύξηση της απασχόλησης.
Αν ληφθούν γενναία μέτρα για την ενίσχυση της αγοράς, όπως π.χ. μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ή με τη θεαματική μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών,η μηχανή παραγωγής χρήματος θα πάρει μπροστά. Αυτό σημαίνει ότι γρήγορα στα κρατικά ταμεία θα μπει νέο χρήμα. Αυτό σημαίνει νέες θέσεις θέσεις εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι θα μειωθεί ο αριθμός των πολιτών, που θα βρίσκονται στο περιθώριο, ότι θα εργάζονται και δεν θα χρειάζονται επιδόματα.
Η χώρα με δυσκολίες «ναι», χωρίς όμως επικίνδυνους κλυδωνισμούς θα μπορεί να επιστρέψει, μέσω του δρόμου της ενίσχυσης των επιχειρήσεων, σε χρόνο που αντέχει στην κανονικότητα.