Το κατάλαβαν; Όχι! Το πίστεψαν; Ούτε! Το υποπτεύονται; Ισως. Και ναι και όχι. Τότε; Τότε στου κουφού και ταχαριστερού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα!
του Δημήτρη Δανίκα
Η σκοτεινή και αόρατη πλευρά της πραγματικότητας πάει κάπως έτσι: Ψηφίζεις Παναγιώτη Λαφαζάνη σου βγαίνει Πάνος Καμμένος. Ψηφίζεις Ζωή Κωνσταντοπούλου σου βγαίνει Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Ψηφίζεις Νίκο Παππά σου προκύπτει Σάμπυ Μιωνής. Ψηφίζεις Αλέξη Τσίπρα και βγαίνει Κυριάκος Μητσοτάκης
Με απλά λόγια. Ο καλύτερος σύμμαχος, υποστηρικτής, ο πιο βασικός και στέρεος πυλώνας της Νέας Δημοκρατίας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Σπανίως στο παρελθόν ένας τόσο (εξωτερικά) φανατικός αντίπαλος της Δεξιάς αλλά και της πράσινης σοσιαλδημοκρσατίας έκανε τόσο πολλά και τόσο «χοντρά», σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα που να ωφελούν τον πολιτικό αντίπαλο και ορκισμένο εχθρό του
Ο πιο αποτελεσματικός προπαγανδιστής, διαφημιστής και στυλοβάτης της Νέας Δημοκρατίας είναι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Απίστευτο αλλά εντελώς αληθινό. Για να το καταλάβετε θα σας φέρω ένα άλλο παράδειγμα. Ιστορικό. Απείρως πιο χαρακτηριστικό και αποτελεσματικό
Η περίπτωση του «συντρόφου» και Τσάρου Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς, δηλαδή του Στάλιν. Με τα Γκουλάγκ. Με τον ασυγκράτητο αυταρχισμό της εξουσίας του. Με τις αλλεπάλληλες «δίκες προδοτών». Με τις ασταμάτητες σαρωτικές εκκαθαρίσεις. Και με τα εκατομμύρια φυλακισμένων, εκτοπισμένων και εκτελεσμένων
Ο αθεόφοβος, μέσα στο ντελίριο και την παράνοια της προσωποπαγούς εξουσίας του. Μέσα στον απόλυτο τρόμο που είχε σπείρει και επιβάλλει δια ροπάλου, με εργαλεία παρακρατικούς μηχανισμούς και μυστικές υπηρεσίες, είχε φτάσει στο ακραίο, το ασύλληπτο σημείο «εξαέρωσης», «εξαφάνισης» όλων των στενών συνεργατών και συντρόφων του Λένιν. Μόνο την χήρα του Λένιν, την Ναντέζντα Κρούπσκαγια δεν τόλμησε να αγγίξει!
Ολη αυτή η νοσηρή κατάσταση. Ολο αυτό το θηριώδες και απέραντο «στρατόπεδο» που είχε «οικοδομήσει» σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη του «υπαρκτού σοσιαλισμού» λειτούργησε ως το καλύτερο, το πιο αποτελεσματικό επιχείρημα για τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό
Με απλά λόγια οι εκπρόσωποι της οικονομικής ελίτ τόσο των ΗΠΑ όσο και των ευρωπαικών, δυτικών χωρών, καθώς και τα επίσημα πολιτικά κόμματα ρωτούσαν τους απλούς εργαζόμενους του προλεταριάτου αλλά και των υπηρεσιών: που θέλετε να μείνετε; Ποιο είδος πολιτεύματος προτιμάτε; Αυτό εκεί της Ρωσίας του Στάλιν η το δικό μας το καπιταλιστικό;
Ο, τι έκανε ο «πατερούλης» Στάλιν εντός των «σοσιαλιστικών» τειχών λειτούργησε υπέρ του παγκόσμιου καπιταλισμού. Ο εχθρός μου ο καλύτερος φίλος μου
Δολοφονήθηκε ο Στάλιν; Φυσικά όχι. Ποιοι δολοφονήθηκαν από τους ηγέτες της επανάστασης; Μόνο ο Σαλβατόρ Αλιέντε της Χιλής και ο Τσε Γκεβάρα της Κούβας. Γιατί μόνο αυτοί; Επειδή μόνο αυτοί οι δύο, από το Πάνθεον των επαναστατών, αποδείχτηκαν εντελώς ανιδιοτελείς, εντελώς αλληλέγγυοι και ολότελα δημοκρατικοί. Κυρίως ο Αλιέντε. Που κατάφερε να κατακτήσει την εξουσία με δημοκρατικές, βουλευτικές, αστικές διαδικασίες
Γι αυτό δολοφονήθηκε. Ο Αλιέντε ο πραγματικός εχθρός. Ο Στάλιν ο καλύτερος σύμμαχος. Μπορεί να τον φοβήθηκαν. Μπορεί να τρόμαξαν. Μπορεί να τον μίσησαν. Όμως όσο εκείνος αυταρχικός και αντιδημοκρατικός, τόσο καλύτερα για το παγκόσμιο σύστημα το καπιταλιστικό
Και για να τελειώνω με το ελληνικό παράδειγμα. Ο Νίκος Παππάς μαζί με όλες τις γνωστές, σκοτεινές πρακτικές του «μαγαζιού», είναι ο μεγαλύτερος συκοφάντης της Αριστεράς, και ο καλύτερος σύμμαχος της Δεξιάς
Εγώ στη θέση του Γεωργιάδη κάθε μέρα θα του έστελνα λουλούδια με ένα μπιλιετάκι που θα έγραφε «Νίκο Keep Going. Σ ευχαριστώ από βάθος καρδιάς. Φιλάκια πάντα δικός σου Αδωνις Γεωργιάδης»
