Ένας Έλληνας κατάφερε να μεταφέρει τους ήχους και το χρώμα του Ολύμπου στις πιο διάσημες μουσικές σκηνές του κόσμου.
Ο Johnny Prapas (κατά κόσμον Γιάννης Γιάντσιος), ο οποίος ζει τα τελευταία τρία χρόνια στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, γεννήθηκε και μεγάλωσε στους πρόποδες του μυθικού βουνού, εμπιστεύτηκε τα δώρα που τού χάρισε και κατασκεύασε με ξύλο ελιάς, τις μοναδικές χειροποίητες ηλεκτρικές «κιθάρες του Ολύμπου», που κρατούν στα χέρια τους διάσημοι κιθαρίστες σε όλο τον κόσμο.
Η Orianthi Panagaris, ο Paul Simon, ο Richie Sambora, πρώην κιθαρίστας του Bon Jovi, ο Kevin Shirley, παραγωγός των Iron Maiden και Led Zeppelin, o Billy F Gibbons, o Victor Wooten, o Arlen Roth, θρύλοι της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, είναι πελάτες του και αποτελούν τη δική του, όπως λέει, «τρελή παρέα», που συνεχώς μεγαλώνει.
@ΑΠΕ/ΜΠΕ
Όλα ξεκίνησαν από ένα καφενείο…
«Όλα ξεκίνησαν το 1992, όταν γνώρισα το δάσκαλό μου, John Harrison, από την Αγγλία, σ’ ένα καφενείο, το “Πανελλήνιον”, στην Λεπτοκαρυά Πιερίας, το χωριό μου. Εγκαταστάθηκε μόνιμα στην περιοχή, έφτιαξε από την αρχή το εργαστήριό του κατασκευάζοντας ακουστικές κιθάρες. Μετά από λίγους μήνες τού έκανα πρόταση να με εκπαιδεύσει στην κατασκευή ακουστικών κιθαρών και κάπου εκεί ξεκίνησε το ταξίδι», λέει στο ΑΠΕ/ΜΠΕ ο Johnny Prapas.
Στα πρώτα του βήματα αγόρασε μια ηλεκτρική κιθάρα και άρχισε να πειραματίζεται, επάνω της. Σιγά σιγά η φήμη του εξαπλώθηκε και κιθαρίστες τού εμπιστεύονταν τις κιθάρες τους για σέρβις και επιδιορθώσεις. «Έτσι ήταν μονόδρομος για μένα, αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά με το να κατασκευάζω χειροποίητες ηλεκτρικές κιθάρες, τις Olympus custom Guitars», σημειώνει.
@ΑΠΕ/ΜΠΕ
Ένα βίντεο στο YouTube τού άλλαξε τη ζωή
Ένα βίντεο στο YouTube, από τον φίλο του Παναγιώτη Μπαντικούδη, αποτέλεσε το «εισιτήριο» για το «Black Rock Studio» του Κώστα Καλημέρη στη Σαντορίνη, το οποίο είχε ψηφιστεί ως το καλύτερο μουσικό στούντιο στον κόσμο για το 2010. «Μού δόθηκε η δυνατότητα να παρουσιάσω εκεί τις κιθάρες μου. Έτσι, ένας από τους μεγαλύτερους και πιο καταξιωμένους μουσικούς παραγωγούς στον κόσμο, ο Kevin Shirley πιάνει πρώτη φορά κιθάρες μου στα χέρια του κι εγώ είμαι έτοιμος να λιποθυμήσω από το γεγονός», θυμάται ο Johnny Prapas.
«Στην πορεία, ένας κάλος διαδικτυακός μου φίλος, ο Darren Simonian με φέρνει σε επαφή με την Orianti Panagaris, την καλύτερη γυναίκα κιθαρίστρια στο κόσμο, ελληνικής καταγωγής, και στη συνέχεια η Orianthi μού πρότεινε να κατασκευάσω μια κιθάρα για τον Richie Sambora. Φανταστείτε, ένα παιδί κάπου σ’ ένα χωριό της Ελλάδας να κατασκευάζει κιθάρες για όλα αυτά τα ιερά “τέρατα” της μουσικής. Αυτή τη στιγμή, στο εργαστήριό μας κατασκευάζουμε κιθάρες για: Alice Cooper “Flame” special edition, Alice Cooper Teen Center “Exotic” special edition, ZZ Top /Bill F Gibbons the “Twins” signature, Alabastard/Austin Hanks the “Twins” signature, Arlen Roth signature, Miguel Montalban the “Morpheus” signature, Eric Gales “Mountain Caster”», εξηγεί.
«Δεν είναι και λίγο να μιλάς στο τηλέφωνο με τον κιθαρίστα από τους ZZ Top, Billy F Gibbons, για το πώς πάει η κιθάρα που κατασκευάζουμε γι’ αυτόν», λέει με ικανοποίηση για την απήχηση που έχουν οι δημιουργίες του.
Η οικονομική κρίση τον ανάγκασε να μεταναστεύσει
Παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε όσο ζούσε στην Ελλάδα, δεν δέχτηκε, όπως λέει, καμία στήριξη προκειμένου τα χειροποίητα μουσικά του όργανα ν’ αποκτήσουν εξαγωγική δυναμική και να αποτελέσουν έναν σημαντικό κωδικό στη βιομηχανία. Έτσι, αποφάσισε να μεταναστεύσει μαζί με την οικογένεια του, πριν από τρία χρόνια, στην Αυστραλία.
@ΑΠΕ/ΜΠΕ
«Βρισκόμαστε σε ένα από τα πρώτα εργαστήρια κατασκευής ακουστικών οργάνων του μεγάλου κατασκευαστή Gerard Gilet, πλήρως εξοπλισμένο, μαζί με τον Darrel Wealler Luthiery, που κατασκευάζει ακουστικά μουσικά όργανα και εγώ τις ηλεκτρικές κιθάρες. Είμαι εξαιρετικά ευχαριστημένος, διότι πλέον βιοπορίζομαι απ’ αυτό που αγαπώ πολύ. Τα μηνύματα είναι πολύ ενθαρρυντικά. Η εταιρεία μου έχει δύο εξαιρετικούς συνεργάτες στην Αμερική και την Ευρώπη, έχει ανοδική πορεία κι αυτή τη στιγμή είμαστε σε συζητήσεις με αμερικανικό επενδυτικό fund για την επέκτασή της», τονίζει ο Johnny Prapas.
Πήρε μαζί του παλέτες με ξυλεία από τον Όλυμπο
Η αγάπη του για την Ελλάδα και την ξυλεία που συγκέντρωνε από τον Όλυμπο παραμένει ανεξάντλητη, γι’ αυτό και, όπως εξηγεί, «έφερα μαζί μου εδώ στην Αυστραλία, παλέτες με ξύλα από τον Όλυμπο. Φυσικά χρησιμοποιούμε και την αμερικανική ξυλεία, αλλά και πρώτη ύλη από την Αυστραλία και την Ευρώπη».
Ερωτηθείς εάν θα επέστρεφε στην Ελλάδα, απαντά πως «στη ζωή αυτή, η ελπίδα …πεθαίνει τελευταία». Ωστόσο, έχει βάλει πλέον άλλες προτεραιότητες και οι συνθήκες σε οικονομικό και πολιτισμικό επίπεδο στην πατρίδα, όπως λέει, δεν ευνοούν μια τέτοια προοπτική. «Ζω σ’ ένα κράτος, όπου σε επτά λεπτά άνοιξα την εταιρεία μου, πέντε λεπτά μού πήρε να συμπληρώσω τη φόρμα στο ίντερνετ και άλλα δύο λεπτά, διήρκησε η τηλεφωνική επιβεβαίωση από τον υπάλληλο της υπηρεσίας του κράτους εδώ στην Αυστραλία», καταλήγει.
πηγή: cnn.gr
