Η κλιματική αλλαγή έκανε εκκωφαντικά αισθητή την παρουσία της το 2023, τόσο στη χώρα μας, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Με τον πλέον δραματικό τρόπο κατέστη σαφές σε όλους ότι η λεγόμενη «αλλαγή», πέρασε στο στάδιο της «κρίσης» και πλέον είναι δεδομένο ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε την «κλιματική καταστροφή».
Το καλοκαίρι σημειώθηκαν θερμοκρασίες – ρεκόρ, οι οποίες συνοδεύτηκαν από καταστροφικές πυρκαγιές, ενώ «αναγκαστήκαμε» να μάθουμε τις «μέγα-πυρκαγιές». Ρόδος, Αττική και Έβρος μετρούν, μήνες αργότερα, τις πληγές τους. Συγκεκριμένα στον Έβρο, η πυρκαγιά στα τέλη Αυγούστου, η οποία σύμφωνα με τα δεδομένα αποτελεί τη μεγαλύτερη σε έκταση στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, έκαιγε ασταμάτητα για 17 ημέρες, στοιχίζοντας τη ζωή σε 21 ανθρώπους, ενώ περισσότερα από 935.000 στρέμματα, παραδόθηκαν στην πύρινη λαίλαπα. Αν και τα ποσοστά συχνά είναι απρόσωπα, σχεδόν το 60% του δάσους της Δαδιάς, το οποίο εξαφανίστηκε, αποτελεί χαρακτηριστικό του μεγέθους της καταστροφής.
Daniel και Elias
Προτού ακόμη καλά – καλά ξεκινήσει η καταγραφή των ζημιών από τις πυρκαγιές, η κακοκαιρία Daniel «χτύπησε» την χώρα στις αρχές Σεπτέμβρη. Η πόλη του Βόλου βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστιες καταστροφές και εν συνεχεία ο θεσσαλικός κάμπος, συμπεριλαμβανομένης της πόλης της Λάρισας, μετατρέπεται σε απέραντη λασπολίμνη. Ο τραγικός απολογισμός από τις πλημμύρες στη Θεσσαλία ανήλθε σε 17 νεκρούς, 720.000 στρέμματα θάφτηκαν κάτω από τις λάσπες, περίπου 140.000 ζώα πνίγηκαν, ενώ ανυπολόγιστες ήταν και οι υλικές καταστροφές. Οι υγειονομικοί κίνδυνοι, ως συνέπεια των πλημμυρικών φαινομένων (λιμνάζοντα νερά και νεκρά ζώα) ήταν τεράστιοι και στην περιοχή καταγράφηκαν κρούσματα γαστρεντερίτιδας, αναπνευστικού και σαλμονέλας. Δεν σταματά, όμως, εδώ ο «Γολγοθάς» των κατοίκων. Στα τέλη του ίδιου μήνα η κακοκαιρία Elias, έρχεται να ισοπεδώσει ό,τι είχε απομείνει όρθιο, κυρίως στη Μαγνησία. Ολόκληρες περιουσίες χάνονται, ενώ πάνω από το 70% των πολιτών του Βόλου «βυθίζεται» ξανά στο σκοτάδι, μένοντας χωρίς ρεύμα, αλλά και πόσιμο νερό.
Παγκόσμια υπόθεση
Ο δίδυμος σεισμός μεγέθους 7,8 και 7,5 βαθμών που έπληξε τη νότια Τουρκία, κοντά στα σύνορα με τη Συρία στις 6 Φεβρουαρίου θεωρείται το καταστροφικότερο γεγονός της χρονιάς, καθώς επλήγησαν περίπου 14 εκατομμύρια άνθρωποι. Οι θάνατοι ανήλθαν σε 50.783 στην Τουρκία και 8.476 στη Συρία. Στις αρχές Σεπτεμβρίου τουλάχιστον 2.900 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τον σεισμό 6,8 βαθμών στο Μαρόκο, ενώ back to back σεισμικές δονήσεις στο Αφγανιστάν τον Οκτώβριο είχαν ως αποτέλεσμα να χαθούν 3.000 ζωές.
Το καλοκαίρι η Κίνα «χτυπήθηκε» από τον τυφώνα Doksuri, ενώ η κακοκαιρία Daniel, πέραν της Ελλάδας, έπληξε την ανατολική Λιβύη. Μέχρι τις 13 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με αξιωματούχους, τουλάχιστον 11.500 άνθρωποι δηλώθηκαν νεκροί (μετά και την κατάρρευση δύο φραγμάτων στην πόλη Ντέρνα), ενώ οι αγνοούμενοι υπολογίζονται μεταξύ 10.000 και 100.000.
Τεράστιες πλημμύρες σημειώθηκαν το φθινόπωρο στη Δυτική Ευρώπη, το Μεξικό, το Χονγκ Κονγκ και το Κέρας της Αφρικής, το οποίο μόλις έβγαινε από μια καταστροφική ξηρασία.
Όλα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η κλιματική κρίση δεν είναι κάτι το οποίο θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον, αλλά μία πραγματικότητα την οποία ήδη βιώνουμε και χρήζει άμεσων ενεργειών.
ΠΗΓΗ fortunegreece.com
