Η πρόσφατη καμπάνια για τον Ελληνικό Τουρισμό δε βασίστηκε στο γνωστό δίπτυχο «ήλιος και θάλασσα». Προέβαλε αυτή τη φορά κάτι παραπάνω από τα συνηθισμένα: ότι το ελληνικό καλοκαίρι αποτελεί μια αντίληψη και μια ιδέα (stateofmind) που ξεπερνά τις απλές υλικές απολαύσεις. Ο τρόπος προώθησης του προϊόντος βασίζεται στις αρχές του ολιστικού μάρκετινγκ (holisticmarketing), αφού ο δέκτης καλείται να αναγνωρίσει τη συνολική αξία που του παρέχει η ελληνική φιλοξενία. Μέσα από μοναδικές εμπειρίες και έντονα συναισθήματα.
Η επιτυχία της συγκεκριμένης καμπάνιας θα κριθεί από το αποτέλεσμα. Άραγε, θα είναι ο τουρισμός ο «μεγάλος χαμένος» της πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης που βιώνουμε; Κανείς δε μπορεί να απαντήσει ακόμη με ασφάλεια, παρόλο που οι επαγγελματίες του κλάδου μετρούν ήδη σημαντικές απώλειες. Κι αν ορισμένοι περιμένουν μια κίνηση από την εσωτερική αγορά προκειμένου να σωθεί η χρονιά, φαίνεται πως κι αυτή η εξέλιξη δε θα είναι αρκετή για να κερδηθεί το μεγάλο στοίχημα της «βαριάς βιομηχανίας» της χώρας. Σημειώστε ότι το 2008 η δαπάνη των Ελλήνων για ταξίδια προσέγγισε τα 4 δισ. ευρώ, ενώ 10 χρόνια αργότερα έπεσε στο 1,3 δισ. ευρώ. Το διάστημα που αφιερώνουν οι Έλληνες για διακοπές έχει μειωθεί αισθητά ενώ, πολλοί από όσους διαθέτουν εξοχικό, επιλέγουν να το νοικιάζουν μέσω του Airbnb -όχι για να εξασφαλίσουν ένα έξτρα εισόδημα- αλλά για να καλύψουν χρέη και βασικές υποχρεώσεις. Μάλιστα, η πανδημία οδήγησε την κατάσταση εκτός ελέγχου, με αποτέλεσμα πολλά νοικοκυριά να βλέπουν τα έξοδα τους να διογκώνονται. Επομένως, για ποιες διακοπές μιλάμε;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα έσοδα που θα προκύψουν από τη φετινή τουριστική σεζόν θα είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με τα έσοδα των τελευταίων ετών. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι από τη στιγμή που ένας από τους σημαντικότερους κλάδους της οικονομίας, με άμεση και έμμεση συνεισφορά στο ΑΕΠ έως και 20% περίπου (ΣΕΤΕ, 2019), δέχεται ισχυρό πλήγμα, τα αποτελέσματα στο τέλος της μέρας δε θα είναι καθόλου ευχάριστα. Στην κρίσιμη αυτή συγκυρία οι επιχειρηματίες οφείλουν να δείξουν το κοινωνικό τους πρόσωπο, προχωρώντας σε τίμιες συμφωνίες με τους εργαζομένους τους και -το σημαντικότερο- να στρέψουν και πάλι το ενδιαφέρον τους προς τον Έλληνα καταναλωτή. Ο οποίος τα τελευταία χρόνια αποτελεί τον «φτωχό συγγενή» των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και των υπηρεσιών που παρέχονται γύρω από το τουριστικό προϊόν. Η στροφή προς τον εσωτερικό τουρισμό θα πρέπει να γίνει με γνώμονα την οικονομική δυνατότητα των νοικοκυριών για διακοπές, και σε κάθε περίπτωση να μην είναι παροδική. Ας είναι ο κορωνοϊός η αφορμή για να «ξανακερδηθεί» ο Έλληνας τουρίστας και να πάψει να αποτελεί είδος προς εξαφάνιση.
Διδάκτωρ του ΕΜΠ στη γνωστική περιοχή της Οικονομικής και Στρατηγικής Ανάλυσης της Καινοτομίας και των Σύγχρονων Τεχνολογιών.
https://www.huffingtonpost.gr/
