Και αυτοδιοικητικές… πληγές άνοιξε το master plan του λιμανιού της Καλαμάτας, καθώς μετά την στάση των παρατάξεων της μειοψηφίας στο Περιφερειακό Συμβούλιο, η αρνητική γνωμοδότηση επικράτησε στην συνεδρίαση με 21-19.
Ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου και τα μέλη της παράταξης της πλειοψηφίας έδωσαν την διάσταση του όλου θέματος έτσι όπως αυτό έχει διαχρονικά καταγραφεί και το τι σηματοδοτεί το προγραμματικό σχέδιο που καθορίζει αρκετά για τις προοπτικές ανάπτυξης της Καλαμάτας, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί πως μπορεί να επιδιωχθούν και βελτιώσεις, στην βάση κάποιων προτάσεων.
Η απλή… αναλογική όμως επίδρασε και εδώ, αφού τελικά το σώμα αποφάσισε διαφορετικά σε σχέση με την σχεδόν ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. της Καλαμάτας. Αυτή η εξέλιξη μάλιστα έφερε την πρώτη αντίδραση από τη δημοτική αρχή. Ο Θανάσης Βασιλόπουλος εξέφρασε την έκπληξή του αλλά και συνάμα στάθηκε καυστικά στο ότι δεν μπορούν να αγνοούνται οι σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις του Δ.Σ. και ζήτησε να υπάρξει σεβασμός σε αυτές “…γιατί εμείς ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα”.
Ωστόσο, μπορεί… φυσιολογικά να επήλθε αυτή η αντίδραση υπάρχει όμως ένα μείζον πολιτικό θέμα για την Καλαμάτα.
Γιατί ο πρώτος πολίτης της πόλης δεν ήταν εκεί και δεν έδωσε το παρών στη «μάχη» του Περιφερειακού Συμβουλίου;
Ποιος θα έπρεπε να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της πόλης;
Ποιος άλλος θα έπρεπε να είναι εκεί και να καταδείξει τα όσα προγραμματίζονται και προωθούνται;
Δεν θα έπρεπε να είναι εκεί και να καταρρίψει τις όποιες αιτιάσεις δίνοντας στο σύνολο των παρατάξεων την πραγματική διάσταση;
Άλλωστε αφού ξέρει «…καλύτερα από τον καθένα», γιατί δεν ήταν έκανε αυτό που θα έκανε ο… καθένας, πολλώ δε μάλλον ο Δήμαρχος μιας πόλης;
Κάθε Δήμαρχος άλλωστε ακόμη και στις πιο απλές συζητήσεις είναι εκεί και δίνει το παρών στις συνεδριάσεις, άραγε γιατί ο ίδιος… σνόμπαρε το ΠΕΣΥ και τώρα ο δήμος και η πόλη «πληρώνει» την εξέλιξη αυτή;
H ANΤΙΔΡΑΣΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕ.ΣΥ.
