Κάτι δεν πάει καλά τελευταία…
Κάποιες “μωρές παρθένες”, που παλαιότερα υποστήριξαν τον ΓΑΠ,
κι αργότερα έγιναν… “πολέμιοι του λαϊκισμού”,
σήμερα αποφάσισαν να ανοίξουν πόλεμο με τον Σαμαρά!
Τον οποίο κατηγορούν ως “λαϊκιστή”, λέει – και μάλιστα τον ταυτίζουν με τον Τσίπρα! Ενίοτε και με την… Λε Πέν στη Γαλλία!
Τρικυμία εν κρανίω!
Η μήπως πρόκειται για κάτι άλλο, σοβαρότερο;
–Κατηγορούν τον Σαμαρά γιατί ήταν αντίθετος με το πρώτο Μνημόνιο. Ο πρώτος “αντιμνημονιακός”, λέει…
–Κι ύστερα τον κατηγορούν, γιατί δεν δέχθηκε να παραταθεί η θητεία της κυβέρνησης Παπαδήμου.
–Κι ύστερα κατηγορούν τον Τσίπρα ότι… “αντέγραψε την πολιτική Σαμαρά”! –Κι ύστερα καταλήγουν ότι η άνοδος της ακροδεξιάς στη Γαλλία οφείλεται στα ίδια αίτια που οφείλονταν και η άνοδος του Σαμαρά και η άνοδος του Τσίπρα στην Ελλάδα…
Μάλιστα, καταλάβαμε.
Εκείνοι πάλι δεν κατάλαβαν τίποτα!
* Πρώτα-πρώτα δεν μιλούν καθόλου για εκείνον που οι ίδιοι υπηρέτησαν: τον Γιώργο Παπανδρέου (ΓΑΠ).
Ο οποίος εξελέγη του 2009 προκαλώντας πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας – όπως ακριβώς έκανε και ο Τσίπρας το 2015.
Εδώ, περιέργως, δεν είδαν κοινά στοιχεία λαϊκισμού, ανάμεσα στον ΓΑΠ και τον Τσίπρα.
* Επίσης ο ΓΑΠ εξελέγη τάζοντας τα πάντα στους πάντες, και κραυγάζοντας “λεφτά υπάρχουν”, όπως ακριβώς έκανε και ο Τσίπρας το 2015, με το περιβόητο “Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης”…
Ούτε εδώ διαπίστωσαν κοινά στοιχεία λαϊκισμού, ανάμεσα στον ΓΑΠ και τον Τσίπρα. “Το λεφτά υπάρχουν” δεν το θυμούνται πια, οι καημένοι.
Όλη η Ελλάδα το ξέρει, έγινε και νούμερο επιθεώρησης, έγινε hastag στο διαδίκτυο, έγινε δημοφιλές ανέκδοτο, έμεινε ως “παροιμιώδης φράση” ανευθυνότητας και ελαφρότητας, αλλά οι “ειδήμονες” περί λαϊκισμού στην Ελλάδα το ξέχασαν! Περιέργως…
* Θυμούνται την αντίρρηση του Σαμαρά να ψηφίσει το πρώτο Μνημόνιο.
Αλλά ξεχνούν όλα τα υπόλοιπα…
Ξεχνούν για παράδειγμα, ότι ο Σαμαράς καταψήφισε το πρώτο Μνημόνιο γιατί ήταν λάθος! Και το ΔΝΤ παραδέχθηκε λίγο αργότερα ότι, πράγματι, ήταν λάθος!
Ξεχνούν ότι ο κορυφαίος οικονομολόγος του ΔΝΤ τότε, Olivier Blanchard, ομολόγησε δημόσια το καλοκαίρι του 2011, ότι το πρώτο μνημόνιο ήταν πέρα για πέρα λάθος!
Και μάλιστα ακριβώς στα σημεία που είχε επισημάνει ενάμιση χρόνο νωρίτερα ο Αντώνης Σαμαράς.
Κάτι παραπάνω: Ξεχνούν ακόμα ότι ο Olivier Blanchard όχι απλώς παραδέχθηκε ότι οι πολλαπλασιαστές του πρώτου μνημονίου ήταν λάθος, όπως ακριβώς είχε εξ αρχής επισημάνει ο Σαμαράς, αλλά κι ότι οι σωστοί πολλαπλασιαστές ήταν ακριβώς αυτοί που είχε αναφέρει ο Σαμαράς!
Μ’ άλλα λόγια το πρώτο Μνημόνιο προκαλούσε τριπλάσια ύφεση από εκείνη που προέβλεπε και γι’ αυτό αποσταθεροποιούσε την οικονομία της χώρας, άρα δεν υπήρχε περίπτωση να πετύχει. Και το παραδέχθηκε, ήδη από τότε, το ίδιο το ΔΝΤ…
Μόνο κάτι δικές μας “μωρές παρθένες” δεν το έχουν καταλάβει ακόμα!
Για φαντάσου…
* Ξεχνούν ακόμα, ότι παρά το γεγονός ότι ο Σαμαράς διαφώνησε με το πρώτο μνημόνιο και το καταψήφισε, στην πορεία ό,τι θετικό ο ίδιος πρότεινε και το υιοθετούσε η τότε κυβέρνηση ΓΑΠ (όπως το Μεσοπρόθεσμο του 2011), η ΝΔ του Σαμαρά το ψήφιζε.
Γενικά όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση η ΝΔ του Σαμαρά ψήφισε περισσότερα νομοσχέδια της τότε κυβέρνησης απ’ όσα είχαν ψηφίσει όλες οι άλλες αντιπολιτεύσεις – πριν και μετά!
Λαϊκισμός σημαίνει να λες “όχι σε όλα” – δηλαδή να μην ψηφίζεις τίποτε ως αντιπολίτευση!
Λαϊκισμός είναι, δηλαδή, αυτό που έκανε ο ΓΑΠ ως αντιπολίτευση, το 2004-9, λαϊκισμός είναι αυτό που έκανε ο Τσίπρας ως αντιπολίτευση το 2012-15…
Αλλά ο Σαμαράς την περίοδο 2010-12 έκανε το ακριβώς αντίθετο:
Τον Φεβρουάριο του 2011, πριν ακόμα υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο, ζήτησε από την τότε κυβέρνηση του ΓΑΠ να προχωρήσει σε έκτακτα μέτρα (ξεκολλάτε” τους είχε φωνάξει τότε στη Βουλή). Κι είχε υποσχεθεί “να βάλει πλάτη”…
Ήταν ο πρώτη και μόνη φορά που αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητούσε δημόσια από την κυβέρνηση να πάρει “δύσκολα και οδυνηρά μέτρα” (για να αποφευχθούν πολύ δυσκολότερα και πολύ οδυνηρότερα, λίγο αργότερα) και υποσχόταν, μάλιστα, να βοηθήσει…
Για να έχετε μια βάση σύγκρισης ένα χρόνο πριν, τον Μάρτιο του 2009, ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε ζητήσει από τον ΓΑΠ, ως αρχηγό της αντιπολίτευσης τότε, να στηρίξει δύσκολα μέτρα και ο ΓΑΠ είχε αρνηθεί. Ζητώντας εκλογές…
Ο ΓΑΠ ως αρχηγός της αντιπολίτευσης αρνήθηκε να στηρίξει δύσκολα μέτρα, όταν του ζητήθηκε από τον Κώστα Καραμανλή…
Ο Σαμαράς ως αρχηγός της αντιπολίτευσης πρότεινε ο ίδιος – μόνος του, χωρίς να του ζητηθεί – να στηρίξει δύσκολα μέτρα της κυβέρνησης ΓΑΠ και ο ΓΑΠ το αρνήθηκε;
Κι ύστερα ο ΓΑΠ, ο οποίος είχε προκαλέσει εκλογές με σύνθημα “λεφτά υπάρχουν”, μας πήγε σε μνημόνιο που αποδείχθηκε λάθος, κατά ομολογίαν τον εμπνευστών του, και φταίει ο… Σαμαράς, λέει, που δεν στήριξε το λάθος, αλλά αντίθετα έκανε προσπάθειες να το διορθώσει…
Μωρίας εγκώμιον!
* Και τελικά η Τρόικα απευθύνθηκε στο Σαμαρά και διαπραγματεύθηκε μαζί του τη διόρθωση του πρώτου μνημονίου και τη στήριξη και εφαρμογή του δεύτερου.
Το οποίο η κυβέρνηση Σαμαρά ανέλαβε να το εφαρμόσει και το έφερε σε πέρας επιτυχώς – κατά ομολογίαν της ίδιας της Τρόικας μάλιστα.
Ευτυχώς υπάρχουν οι διαδοχικές εκθέσεις του ΔΝΤ, τα λεγόμενα DSA’s (Debt Sustainability Reports) για την περίοδο 2012-15. Για να καταλάβουμε τι έγινε την περίοδο εκείνη, τι δεν είχε γίνει πριν (επί ΓΑΠ), και τι κατέρρευσε μετά (επί Τσίπρα, το καλοκαίρι του 2015)…
— Επί Σαμαρά άλλαξε το μείγμα της δημοσιονομικής πολιτικής με έμφαση στις περικοπές δαπανών κι όχι στις αυξήσεις φόρων! (Επί ΓΑΠ πριν και επί Τσίπρα μετά έγινε το αντίθετο)…
–Επί Σαμαρά μειώθηκαν 11 φόροι και δύο φορές οι ασφαλιστικές εισφορές (επί ΓΑΠ είχαν αυξηθεί – και επί Τσίπρα ξανά αυξήθηκαν).
–Επί Σαμαρά προχώρησε το “Ελληνικό” και έγιναν οι συμβάσεις για τα περιφερειακά αεροδρόμια. Τα οποία τα μπλόκαρε ο ΓΑΠ πριν – και τα φρέναρε ο Τσίπρας μετά.
— Επί Σαμαρά μειώθηκε το αφορολόγητο όριο εισοδήματος, το οποίο ανέβηκε επί Τσίπρα αργότερα…
— Επί Σαμαρά, μειώθηκε δραστικά η σπατάλη στο φάρμακο (με νόμους που είχαν ψηφιστεί πριν, επί ΓΑΠ, και από τη ΝΔ), αλλά εφαρμόστηκαν τελικά επί διακυβέρνησης Σαμαρά.
Όταν παρέδιδε ο ΓΑΠ, το χρέος βρισκόταν εκτός ελέγχου, και πολύ χειρότερο (ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά και σε απόλυτους αριθμούς) απ’ ό,τι το παρέλαβε!
Όταν παρέδιδε ο Σαμαράς το χρέος ήταν μικρότερο απ’ όσο το παρέλαβε – και σε απόλυτους αριθμούς και σε ποσοστό του ΑΕΠ – αλλά το σημαντικότερο: ήταν η πρώτη και μόνη φορά τότε, Δεκέμβριο του 2014, που το ΔΝΤ εκτιμούσε ότι αν συνεχίζονταν η πολιτική της κυβέρνησης εκείνης, το χρέος θα είχε αποκλιμακωθεί κάτω από το 105% του ΑΕΠ! Και το ΑΕΠ θα είχε ξεπεράσει τα προ της κρίσης επίπεδα ως το 2022!
Επί Τσίπρα το ΔΝΤ θεωρούσε ότι το χρέος δεν θα αποκλιμακωθεί σοβαρά ούτε το 2060!
Έτσι για να ξέρουμε τι λέμε…
* Οσον αφορά την κυβέρνηση Παπαδήμου, αυτή συμφωνήθηκε όταν κατέρρευσε η κυβέρνηση ΓΑΠ (από εσωτερική ανταρσία του ίδιου του ΠΑΣΟΚ), όταν απέτυχε πλήρως η πολιτική του πρώτου μνημονίου κι όταν η Τρόϊκα ζήτησε τη στήριξη Σαμαρά για τη διόρθωση του πρώτου μνημονίου.
Ο Σαμαράς πήρε την ευθύνη και στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου με αντάλλαγμα να γίνει δραστικό κούρεμα στο χρέος. Το οποίο έγινε!
Τότε κόπηκαν κοντά στα 100 δισεκατομμύρια χρέους (καθαρά) πράγμα που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ διεθνώς! Ποτέ…
Κι έγινε με τη στήριξη Σαμαρά και την ώρα που ο Σαμαράς διαπραγματευόταν με την Τρόϊκα την αλλαγή μνημονίου.
Κι όταν ολοκληρώθηκε το κούρεμα χρέους έγιναν εκλογές όπως είχε προσυμφωνηθεί…
Και τώρα μας λένε ότι “φταίει ο Σαμαράς”, λέει, που έγιναν εκλογές, οι οποίες είχαν προσυμφωνηθεί απ’ όλους κι από πριν!
Και ενώ η κυβέρνηση Παπαδήμου, πέρα από το κούρεμα χρέους για το οποίο επισήμως σχηματίστηκε, δεν ήταν σε θέση να κάνει τίποτε. Αφού αποτελούνταν από υπουργούς του ΓΑΠ – που πια δεν προχωρούσαν τίποτα!
Εξ ού και όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Σαμαρά βρήκε 88 “προαπαιτούμενα¨, που είχαν συμφωνηθεί με την Τρόϊκα, και τα οποία παρέμεναν σε εκκρεμότητα.
Και μέσα στους επόμενους πέντε μήνες, η κυβέρνηση Σαμαρά τα εφάρμοσε όλα!
Έτσι είναι οι…”λαϊκιστές”;
* Επί Σαμαρά έγινε και κάτι ακόμα, που επίσης αποσιωπάται σήμερα:
Η Ελλάδα ανέβηκε τις περισσότερες θέσεις στην διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας! Λόγω την μεταρρυθμίσεων που εφαρμόστηκαν επί διακυβέρνησής του…
Για την ακρίβεια σε δύο διαφορετικές επίσημες κατατάξεις ανταγωνιστικότητας (της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΟΣΑ), ο ΓΑΠ άφησε την Ελλάδα περίπου στη θέση 90, η κυβέρνηση Σαμαρά την ανέβασε ως τη θέση 50 (επί συνόλου 160 χωρών περίπου)!
Άνοδος της χώρας κατά 40 θέσεις σε δυόμιση χρόνια δεν έχει υπάρξει διεθνώς…
Ενώ επί Τσίπρα η χώρα έχασε ξανά καμιά 20αρια θέσεις!
Έχετε δει πολλούς “λαϊκιστές” να κάνουν μεταρρυθμίσεις και να ανεβάζουν τόσο πολύ την ανταγωνιστικότητα των χωρών τους.
Συνήθως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο…
Λαϊκιστές υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις, πράγματι.
Αλλά οι λαϊκιστές που υπήρχαν στην ΝΔ πολέμησαν τον Σαμαρά και τελικά πήγαν και συνεργάστηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ (ή “δεξιά συνιστώσα του Τσίπρα” – Καμένος, ΑΝΕΛ κλπ.)
Ενώ οι λαϊκιστές που υπήρχαν στο ΠΑΣΟΚ πήγαν μαζικά με το Τσίπρα! (Λούκα Κατσέλη, Γιάννης Ραγκούσης κλπ.)
Κατά κανόνα, όσοι πολέμησαν την κυβέρνηση του Σαμαρά, είτε συνεργάστηκαν ευθέως με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε ζητούν σήμερα να υπάρξει “συγκυβέρνηση” με το ΣΥΡΙΖΑ.
Και τώρα που άρχισαν ξανά να κυκλοφορούν σενάρια “συγκυβέρνησης” ξαφνικά κάποιοι θυμήθηκαν τον… “Λαϊκισμό”!
Και προσπαθούν να ενώσουν όλους τους λαϊκιστές που πολέμησαν το Σαμαρά, κατηγορώντας τον Σαμαρά για… Λαϊκισμό!
Ενώ ταυτόχρονα κάποιοι εξ αυτών προωθούν και τη θεωρία του “καζάν-καζάν” – να μοιράσουμε τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα με την Τουρκία – και εδώ βέβαια αναγνωρίζουν ότι “εμπόδιό” τους είναι ο Σαμαράς!
Κι έχουν δίκιο! Σ’ αυτό τουλάχιστον…
Πράγματι, εμπόδιο σε τέτοια σχέδια είναι ο Σαμαράς!
Αλλά εξ αιτίας της σταθερής θέσης του για τα εθνικά θέματα.
Εκεί είναι πράγματι απέναντί τους.
Αλλά όλοι αυτοί που, ενδεχομένως, σκέπτονται να προχωρήσουν στο “μεγάλο ξεπούλημα”, τον Λαϊκισμό τον έχουν ανάμεσά τους, δίπλα τους…
Μην το ψάχνουν κάπου αλλού.
–Την Συμφωνία των Πρεσπών οι λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ την έφεραν!
–Το “μην είμαστε μοναχοφάηδες” στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, Λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ το πρωτοείπαν. Τώρα το “ζήλεψαν” κι άλλοι…
Γενικά ο χειρότερος λαϊκισμός είναι “δώστε τα όλα μην έχουμε φασαρίες”!
Είτε με τις συντεχνίες μέσα στη χώρα, είτε με τους απέναντι εκτός συνόρων!
Όσοι εύκολα μοιράζουν επιδόματα (που θα τα πληρώσουν οι επόμενες γενιές), εν ονόματι ενός οικονομίστικου λαϊκισμού,
όσοι εύκολα ανοίγουν τα σύνορα σε “εργαλειοποιημένους”, εν ονόματι ενός “ανθρωπιστικού” λαϊκισμού, των ΜΚΟ και των δουλεμπόρων,
δεν διαφέρουν σε τίποτα από εκείνους που εύκολα ξεπουλάνε κυριαρχικά δικαιώματα, στο όνομα ενός πασιφιστικού λαϊκισμού (μη μας συμβεί και κανένας Πόλεμος, λέει…)
Όλοι αυτοί υπηρετούν διαφορετικές όψεις του Λαϊκισμού.
Χωρίς καμία έγνοια για το Δημόσιο Συμφέρον ή για το Εθνικό Συμφέρον!
Τους είναι παγερά αδιάφορο.
Δημιουργούν ψεύτικες προσδοκίες ή ποντάρουν στο φόβο,
καταδημαγωγούν τους πάντες και δίνουν κίβδηλο “ιδεολογικό πρόσημο” – γιατί κάθε λαϊκιστικό αφήγημα θέλει και ένα “μπαμπούλα”.
Μόνο που αυτή τη φορά την πάτησαν!
Γιατί καλούν τους πιο πατενταρισμένους λαϊκιστές σε… “συστράτευση” κατά του Λαϊκισμού! Που οι ίδιο ανέκαθεν υπηρέτησαν….
Και ξέρουν βέβαια ότι ο Σαμαράς ήταν και παραμένει απέναντί τους.
Εξ ού και τώρα ξεσπαθώνουν, πάλι, εναντίον του.
Δεν θυμήθηκαν πάλι το Σαμαρά τυχαία.
Κάτι μαγειρεύουν.
Μόνο που θα έπρεπε να το είχαν καταλάβει πια:
Μπορούν να κάνουν στο Σαμαρά πολύ λιγότερο ζημιά απ’ όση μπορεί να τους κάνει εκείνος…
ΥΓ. Παρεμπιπτόντως για την κατάρρευση της Κυβέρνηση ΓΑΠ το 2011 δεν τους έφταιγε ο Σαμαράς. Τους έφταιγε η πλήρης αποτυχία της πολιτικής τους. Που προκάλεσε εσωτερική έκρηξη στο ΠΑΣΟΚ τότε…
— Και σήμερα, για την κατάρρευση της Γερμανικής Πολιτικής ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία, επίσης δεν φταίει ο Σαμαράς. Καρατσεκαρισμένο…
Ο Σαμαράς ήταν αντίθετος με την πολιτική αυτή!
— Για την στροφή των ευρωπαϊκών κοινωνιών κατά των “εργαλειοποιημένων” παράνομων μεταναστών, επίσης δεν φταίει ο Σαμαράς. Επι των ημερών του ελέγχονταν τα σύνορα της Ελλάδας και οι “εργαλειοποιημένοι” κατευθύνονταν στην Ευρώπη μέσω Λιβύης και Ιταλίας.
— Για την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών στην Ευρώπη, επίσης δεν φταίει ο Σαμαράς. Φταίει ότι οι Ευρωπαϊκές ηγεσίες αποδείχθηκαν “ελάχιστες” τα τελευταία χρόνια.
Αν μη τι άλλο, ο Σαμαράς τους είχε προειδοποιήσει σχετικώς…
Γενικώς οι “μωρές παρθένες” των συστημικών ΜΜΕ στην Ελλάδα, κάνουν ό,τι μπορούν για να αποδείξουν ότι είναι μωρές.
“Παρθένες” μια φορά δεν είναι!
γράφει ο Θανάσης Κ.
