Ο Δημήτριος Καφαντάρης, Δημοτικός Σύμβουλος Πύλου-Νέστορος, Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας και μέλος της Επιτροπής CIVEX, τόνισε ότι το ελληνικό κράτος έχει υιοθετήσει μια Εθνική Στρατηγική για τα Ασυνόδευτα Ανήλικα, η οποία περιλαμβάνει θετικές διατάξεις όπως η πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη.
Παρουσίασε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζονται: «Πολλοί από τους δήμους μας έχουν συμμετάσχει ενεργά, παρά τις θεσμικές και οικονομικές δυσκολίες—με υπευθυνότητα και ευαισθησία. Ωστόσο, οι προκλήσεις παραμένουν: έλλειψη χρηματοδότησης, απουσία θεσμικής εκπροσώπησης των τοπικών αρχών στον σχεδιασμό πολιτικών και υποστελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών.»
Ο κ. Καφαντάρης διατύπωσε αρκετές προτάσεις για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων προκλήσεων:
- Σταθερή και άμεση ευρωπαϊκή χρηματοδότηση προς τους δήμους, χωρίς υπερβολική γραφειοκρατία ή αποκλειστική διαμεσολάβηση των κρατικών αρχών
- Ενίσχυση της τεχνικής ικανότητας και των κοινωνικών δομών των τοπικών αρχών
- Θεσμική εκπροσώπηση της τοπικής αυτοδιοίκησης σε εθνικά και ευρωπαϊκά φόρα σχεδιασμού πολιτικής
- Ανταλλαγή καλών πρακτικών και κοινά προγράμματα ένταξης με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις
Τόνισε ότι η εμπειρία και η εγγύτητα των τοπικών αρχών προς τους πολίτες είναι πλεονεκτήματα που η ΕΕ πρέπει να αξιοποιήσει.
Διαβάστε παρακάτω την ομιλία του σχετικά με το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο – Υποδοχή και ένταξη των ασυνόδευτων ανηλίκων.
«Μιλάω ως αιρετός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από την Ελλάδα και ως εκπρόσωπος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, του θεσμικού οργάνου που εκπροσωπεί όλους τους δήμους της χώρας.
Το ζήτημα της μετανάστευσης και, ειδικά, της προστασίας των ασυνόδευτων ανηλίκων δεν είναι για εμάς απλώς μια διοικητική αρμοδιότητα.
Είναι ζήτημα κοινωνικής ευθύνης και ανθρωπισμού, που δοκιμάζει την ανθεκτικότητα, τη συνοχή και την ετοιμότητα των τοπικών μας κοινωνιών.
Το νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο είναι ένα βήμα προς ένα πιο συνεκτικό ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Ωστόσο, αν θέλουμε αυτό το πλαίσιο να εφαρμοστεί με επιτυχία, πρέπει να αναγνωρίσουμε ποιος σηκώνει το βάρος στην πράξη:
είναι οι δήμοι και οι περιφέρειες, που καλούνται να παρέχουν δομές, υπηρεσίες, ανθρώπινη παρουσία.
Και όταν μιλάμε για ασυνόδευτα ανήλικα, μιλάμε για μια από τις πιο ευάλωτες ομάδες – παιδιά που φτάνουν μόνα τους, συχνά τραυματισμένα, με ελάχιστες προσλαμβάνουσες από τον κόσμο που τους υποδέχεται.
Και όμως, καλούμαστε να τους προσφέρουμε όχι απλώς στέγη και φροντίδα, αλλά ελπίδα και προοπτική ένταξης.
Στην Ελλάδα, η πρόκληση αυτή είναι οικεία.
Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική πολιτεία έχει υιοθετήσει μια Εθνική Στρατηγική για τα Ασυνόδευτα Ανήλικα, με θετικές προβλέψεις:
- για τη γρήγορη καταγραφή και προστασία,
- για φιλοξενία σε μικρές, αποκεντρωμένες δομές,
- για την παροχή επιτροπείας και πρόσβαση σε εκπαίδευση και υγεία.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση –πολλοί από τους δήμους μας– συμμετείχαν ενεργά, παρ’ όλες τις θεσμικές και οικονομικές δυσκολίες. Με ευθύνη και ευαισθησία.
Όμως, οι προκλήσεις παραμένουν:
- η ασυνέχεια χρηματοδότησης,
- η απουσία θεσμικής εκπροσώπησης των ΟΤΑ στον σχεδιασμό πολιτικών,
- η υποστελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Ως Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος, είμαστε ξεκάθαροι:
Η επιτυχής υποδοχή και ένταξη των ασυνόδευτων παιδιών δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Γι’ αυτό ζητάμε :
- Σταθερή και άμεση ευρωπαϊκή χρηματοδότηση στους δήμους, χωρίς υπερβολική γραφειοκρατία ή αποκλειστική διαμεσολάβηση των κρατικών αρχών.
- Ενίσχυση της τεχνικής ικανότητας και των κοινωνικών δομών των ΟΤΑ.
- Θεσμική εκπροσώπηση της τοπικής αυτοδιοίκησης στα εθνικά και ευρωπαϊκά fora σχεδιασμού πολιτικής.
- Ανταλλαγή καλών πρακτικών και κοινά προγράμματα ένταξης με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Η εμπειρία μας, η εγγύτητα στον πολίτη είναι πλεονεκτήματα που η ΕΕ πρέπει να αξιοποιήσει.
Ένα παράδειγμα είναι ο Δήμος Αθηναίων, σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς, την πολιτεία και την κοινωνία των πολιτών, έχει εφαρμόσει:
- δομές προσωρινής φιλοξενίας για ανήλικους, σε μη ιδρυματικό περιβάλλον,
- κέντρα κοινότητας με υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και διαμεσολάβηση,
- προγράμματα εκμάθησης της γλώσσας και ένταξης σε σχολεία.
Η εμπειρία δείχνει πως όταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει τους πόρους και την αρμοδιότητα, μπορεί να παράγει ουσιαστικό και μετρήσιμο κοινωνικό έργο.
Αγαπητοί συνάδελφοι, (τέλος )
Η προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων είναι ο καθρέφτης των αξιών μας.
Αν θέλουμε μια Ευρώπη ανθρώπινη, συμπεριληπτική και συνεκτική, ας ξεκινήσουμε από αυτά τα παιδιά.
Και ας εξοπλίσουμε τις τοπικές αρχές με τα μέσα, τις αρμοδιότητες και την εμπιστοσύνη που χρειάζονται.
Γιατί χωρίς εμάς – χωρίς τους δήμους – δεν υπάρχει βιώσιμη εφαρμογή του Συμφώνου.
Σας ευχαριστώ.»
