Στις αγοραπωλησίες ακινήτων η εποχή των «διπλών τιμών» τελειώνει οριστικά. Η ΑΑΔΕ δεν αρκείται πια σε ό,τι γράφει το συμβόλαιο, αλλά ακολουθεί το τραπεζικό ίχνος και, όπου εντοπίζει υψηλότερη καταβολή, ξαναγράφει τον φόρο και επιβάλλει πρόστιμα. Η πρόσφατη απόφαση 848/2025 του ΣτΕ, που εκδόθηκε για μεταβίβαση του 2008 στην οποία είχε δηλωθεί η αντικειμενική αξία ενώ είχε πληρωθεί πολύ μεγαλύτερο ποσό, επιβεβαιώνει ότι το συμβόλαιο δεν προσφέρει καμία προστασία όταν οι λογαριασμοί δείχνουν άλλη πραγματικότητα. Η Φορολογική Διοίκηση μπορεί πλέον να παρακάμπτει την αναγραφόμενη τιμή και να φορολογεί μόνο το πραγματικό χρήμα που άλλαξε χέρια.
Η υπόθεση είναι αποκαλυπτική του νέου τρόπου ελέγχου. Παρότι στο συμβόλαιο αναγραφόταν τίμημα 383.815,99 ευρώ, το τραπεζικό αποτύπωμα αποκάλυψε συνολική πληρωμή 650.000 ευρώ. Η διαφορά οδήγησε την ΑΑΔΕ σε αναπροσαρμογή του φόρου μεταβίβασης και στην επιβολή προστίμου για ανακριβή δήλωση τιμήματος. Η ΔΟΥ επέβαλε πρόστιμο για ανακριβή αναγραφή τιμήματος, η ΔΕΔ απέρριψε σιωπηρά την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας και το Διοικητικό Εφετείο τελικά εφάρμοσε το ευμενέστερο μεταγενέστερο καθεστώς, περιορίζοντας το πρόστιμο στο 25% της αποκρυβείσας αξίας. Η απόφαση κατοχυρώνει με σαφήνεια ότι, στις αγοραπωλησίες ακινήτων, η φορολογική αλήθεια υπερισχύει της τυπικής αναγραφής στο συμβόλαιο: αν το τραπεζικό ίχνος μαρτυρά υψηλότερο τίμημα, αυτό γίνεται δεκτό ως πραγματικό.
Διαβάστε περισσότερα στο ρεπορτάζ του newmoney.gr πατώντας εδώ
