Του Θανάση Κ.
Μέχρι σήμερα η διαγραφή ενός πρώην Πρωθυπουργού και Προέδρου κόμματος σηματοδοτούσε και το τέλος της πολιτικής επιρροής του.
Όμως, όχι πια…
Στην περίπτωση του Αντώνη Σαμαρά συνέβη το ακριβώς αντίθετο: τον διέγραψαν για να φιμώσουν – και να απαξιώσουν – την “ενοχλητική” κριτική του…
Αλλά η διαγραφή του έγινε το σημείο εκκίνησης για μια νέα, ισχυρότερη, πιο αναγνωρίσιμη φωνή – όχι μόνο εντός της παράταξής του, αλλά και πολύ πιο πέρα.
Αντί να αποδυναμωθεί μετά τη διαγραφή του, ο Σαμαράς απέκτησε χώρο και ακροατήριο.
Απελευθερώθηκε και δημιούργησε ξαφνικά νέο πολιτικό κεφάλαιο…
Γιατί, άραγε;
Διότι την ίδια περίοδο, η επιρροή του ίδιου το κόμματος που τον διέγραψε είχε αρχίσει να συρρικνώνεται:
— Από τις εκλογές του 2023 ως τις ευρωεκλογές του 2024 είχε ήδη χάσει πάνω από τις μισές ψήφους της!
— Και στη συνέχεια η ΝΔ, όπως έχει μεταλλαχθεί πια, συνέχισε να συρρικνώνεται: Από τις ευρωεκλογές του 2024 μέχρι σήμερα έχει χάσει ακόμα 5-6 ποσοστιαίες μονάδες στην “Πρόθεση Ψήφου”, όπως λένε όλες οι δημοσκοπήσεις…
Ενώ, την ίδια στιγμή, κανένα από τα “συστημικά” κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν έδειξαν δυνατότητα να καλύψουν αυτό το κενό.
Το οποίο άρχισε να καλύπτει ο ίδιος ο – “διαγραμμένος, πλέον – Σαμαράς!
Κι έτσι οι παρεμβάσεις Σαμαρά ΜΕΤΑ τη διαγραφή του απέκτησαν εμβέλεια και αποτελεσματικότητα χωρίς προηγούμενο…
Και κάτι επίσης σημαντικό: Μέχρι πρόσφατα ο Σαμαράς ήταν γνωστός για τις διαφωνίες του σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής. Κυρίως όταν εγκαταλείπεται η διαχρονική “εθνική γραμμή”…
Τώρα όμως έχουμε παρεμβάσεις σε ζητήματα κοινωνικά, πολύ πέραν της Εξωτερικής Πολιτικής.
Πράγμα που δείχνει ότι το κενό που καλύπτει ο Σαμαράς διευρύνεται ακόμα περισσότερο: Όχι μόνο από άποψη διαπαραταξιακής εμβέλειας. Αλλά και θεματολογικά…
* Πριν ένα μήνα περίπου, στις 19 Σεπτεμβρίου, με αφορμή το αίτημα των γονιών θυμάτων της τραγωδίας στα Τέμπη, ο Σαμαράς έκανε δημόσια δήλωση:
“Δεν υπάρχει ηθικό έρεισμα στην επίμονη απόρριψη του αιτήματος των γονιών των θυμάτων να προχωρήσουν στην εκταφή των σορών των παιδιών τους…”
Μετά τη δήλωση εκείνη του Σαμαρά ακολούθησε και αντίστοιχη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα (ο οποίος στην αρχή δίσταζε και χρειάστηκε να τον “σύρουν” οι παλαιοί του σύντροφοι), της κας Καρυστιανού, αλλά και του κ. Δένδια και του κ. Αβραμόπουλου.
Ο Σαμαράς είχε ανοίξει το δρόμο…
Η κυβέρνηση βρέθηκε πλέον σε ασφυκτική πίεση: η Κυβέρνηση, που επί μέρες ισχυριζόταν ότι «η εκταφή θα αποτελούσε παρέμβαση στη Δικαιοσύνη», μέσα σε λίγες μέρες αναγκάστηκε να κάνει δεκτό το αίτημα — πρώτα για ταυτοποίηση, έπειτα και για τοξικολογικές εξετάσεις.
Και γεννιούνται τα εξής ερωτήματα:
— Αν το αίτημα για εκταφή ήταν “παραβίαση” της Ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, όπως η κυβέρνηση ισχυριζόταν αρχικά – γιατί τελικά το αποδέχθηκε;
— Κι αν, πάλι, ήταν αυτονόητο δικαίωμα των γονιών, γιατί τον αρνιόταν πεισματικά ως τότε; Τι είχε να κρύψει;
Από την υπόθεση αυτή η κυβέρνηση αυτο-τραυματίστηκε, για μιαν ακόμα φορά…
Θα είχε γλιτώσει πολλές “περιπέτειες” η Κυβέρνηση – και η χώρα – αν είχαν ακούσει τον Σαμαρά έξη μήνες νωρίτερα, όταν από τη Βουλή τους έλεγε!
“Με τους γονείς που αγωνίζονται να μάθουν τι συνέβη στα παιδιά τους, δεν πρέπει να αντιδικείτε. Πρέπει να τους αγκαλιάσετε! Ακόμα κι αν πουν μια κουβέντα παραπάνω…”
Δεν τον άκουσαν όμως τότε.
Και το πληρώνουν συνεχώς έκτοτε…
* Όμως, το πράγμα είχε και συνέχεια:
Μόλις προχθές όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε το κλείσιμο εκατοντάδων υποκαταστημάτων των ΕΛΤΑ, ο Σαμαράς δήλωσε:
— «Η ξαφνική απόφαση για το κλείσιμο 204 υποκαταστημάτων των ΕΛΤΑ πρέπει να επανεξεταστεί.
Γιατί ο συμβολισμός αυτής της κίνησης υπερβαίνει κατά πολύ τα όποια λογιστικά σχέδια μιας επιχείρησης.
Ιδιαίτερα όταν σήμερα η ελληνική επαρχία – και ιδίως η ακριτική Ελλάδα – αναζητά με κάθε τρόπο το αντίδοτο στην εγκατάλειψη.
Να καταλάβουν λοιπόν οι υπεύθυνοι, ότι μια τέτοια απόφαση αποδυναμώνει σε όλη τη χώρα την αίσθηση της αναγκαίας παρουσίας του κράτους, πολύ περισσότερο ανάμεσα στους πιο αδύναμους».
— Και η υπόθεση των ΕΛΤΑ ξεπερνά απλά την παροχή μιας “υπηρεσίας|. Είναι ένα μοναδικό δίκτυο, που αποτελεί συνήθως το μοναδικό σημείο επαφής απομακρυσμένων περιοχών της Περιφέρειας – απομονωμένων χωριών ή μικρών νησιών – με το κράτος!
Είναι “περιουσιακό στοιχείο” (asset) για μια χώρα.
Aαναξιοποίητο στην περίπτωσή μας – αλλά “περιουσιακό στοιχείο”, παρ’ όλα αυτά! ΔΕΝ είναι “παθητικό” (liablity)…
Κι αυτό το αναγνωρίζει ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία, γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, προβλέπει την επιδότηση “Καθολικής υπηρεσίας” προς τα υποκαταστήματα των Ταχυδρομείων σε απομονωμένες περιοχές όλων των χωρών της ΕΕ.
— Κι επί πλέον, είναι μια υπόθεση για την οποία ο Σαμαράς έχει λόγο να μιλάει.
Γιατί ήταν η κυβέρνησή του που, επί των ημερών της, μετέτρεψε το ετήσιο ΕΛΛΕΙΜΜΑ των ΕΛΤΑ (12 εκατομμύρια περίπου το χρόνο, τότε) σε ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ για τα δύο επόμενα έτη (γύρω στα 3,5 εκατομμύρια κέρδος ετησίως)!
Κι είχε ακόμα διασφαλίσει και την πλήρη εξόφληση του συσσωρευμένου Χρέους των ΕΛΤΑ (γύρω στα 80 εκατομμύρια, τότε), μέσω της Ευρωπαϊκής επιδότησης για τα επόμενα 7 χρόνια (πάνω από 100 εκατομμύρια συνολικά).
Άρα με την ρύθμιση που είχε γίνει επί κυβέρνησης Σαμαρά, τα ΕΛΤΑ ήταν ήδη “κερδοφόρα” και το Χρέος τους μπορούσε να έχει ήδη υπερκαλυφθεί στα χρόνια που μεσολάβησαν.
Αντί να συμβεί αυτό, όμως, ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ, επανέφερε τα ετήσια ελλείμματα, διεύρυνε το Χρέος, κάποια στιγμή… αρνήθηκε και την επιδότηση της “Καθολικής Υπηρεσίας”,
μετά ήλθε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πήρε την επιδότησε, έδωσε και άλλα 100 εκατομμύρια περίπου (για “εθελουσία έξοδο” προσωπικού), κι όμως τα ΕΛΤΑ εξακολουθούν να έχουν ελλείμματα!
Και τώρα πρέπει να κλείσουν 204 υποκαταστήματα! Εκ των οποίων τα 170 τουλάχιστον σε απομονωμένες περιοχές της περιφέρειας.
Κάτι δεν πάει καλά.
Καθόλου καλά, μάλιστα…
* Το μόνο βέβαιο είναι ότι λίγες ώρες μετά την παρέμβαση Σαμαρά, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται τελικά να κλείσουν τα υποκαταστήματα στην περιφέρεια. Τουλάχιστον επί του παρόντος…
Τι αποκαλύπτουν αυτές οι παρεμβάσεις
– Η Κυβέρνηση δεν στέκει καλά στα πόδια της. Αλλιώς δεν θα αναθεωρούσε έτσι εύκολα τις αποφάσεις της.
– Η ΝΔ βρίσκεται σε κρίση ταυτότητας.
– Η πολιτική επιρροή πλέον διαμορφώνεται από δημόσιο λόγο και προσωπική παρουσία, όχι αποκλειστικά από κομματικά αξιώματα.
Κι αυτή η δυναμική του δημόσιου λόγου, είναι “καινούργιο πράγμα”, σε μια χώρα όπου η Κυβέρνηση απαξιώνεται συνεχώς και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα βουλιάζουν κι αυτά…
Τι σημαίνει για το μέλλον;
– Το πρόβλημα της ΝΔ δεν είναι πια, να “προσεγγίσει” τον Σαμαρά που η ίδια διέγραψε – αλλά πώς να καλύψει το πολιτικό κενό που η ίδια δημιούργησε και το οποίο καλύπτει πλέον ο Σαμαράς. Το κενό αυτό απαξιώνει πια την ίδια την κυβέρνηση. Καθημερινά…
– Η αξιοπιστία του μηχανισμού εξουσίας τραυματίζεται συνεχώς. Πολύ περισσότερο όταν αναγκάζεται συνεχώς σε αναδίπλωση μετά από απλές δημόσιες δηλώσεις ενός πρώην Πρωθυπουργού (που η ίδια πριν ένα χρόνο διέγραφε…)
Η περίπτωση του Αντώνη Σαμαρά είναι μοναδική στη μεταπολιτευτική ιστορία της Ελλάδας.
Ένας πρώην πρωθυπουργός που, μετά τη διαγραφή του, ενισχύθηκε πολιτικά!
Και οι δημόσιες παρεμβάσεις του προκαλούν αναδίπλωση της κυβέρνησης.
Εξουσία, λοιπόν, δεν είναι μόνο να κυβερνάς, αλλά να επιβάλλεις τη λογική σου χωρίς να έχεις κομματικούς “στρατούς” και εσμό από πρόθυμους “παπαγάλους” στα ΜΜΕ – και στα social media
Και σήμερα – περισσότερο από ποτέ – αυτή τη δύναμη αδιαμεσολάβητης επιρροής και άμεσης απήχησης τη διαθέτει ο Αντώνης Σαμαράς.
Πράγμα που προκαλεί σύγχυση στην Κυβέρνηση,
εφιάλτες στο Μαξίμου
και μεγάλες προσδοκίες στην ίδια την Κοινωνία…
ΥΓ. Κι όπως έλεγαν το Σάββατο το απόγευμα δημοσιογράφοι, διαφορετικών ιδεολογικών αποχρώσεων μάλιστα, οι παρεμβάσεις Σαμαρά – είτε συμφωνεί κανείς μαζί του είτε όχι – είναι πλέον “βόμβες” στο βαλτωμένο πολιτικό σκηνικό της χώρας…
Πράγματι, αυτή η Φωνή ΔΕΝ φιμώνεται πια!
