O ένας στους δύο νέους ηλικίας 20 έως 29 ετών δεν εργάζεται ενώ από τον συνολικό πληθυσμό της χώρας με έτος γέννησης από το 1994 μέχρι και το 2004 –ουσιαστικά η generation Z– περίπου οι 350.000 (ή ο ένας στους τρεις) δεν ψάχνουν καν για δουλειά καθώς κατατάσσονται στο λεγόμενο «οικονομικά μη ενεργό» τμήμα του πληθυσμού.
Όπως σημειώνει ρεπορτάζ της Καθημερινής, οι 500.000 άνδρες και γυναίκες της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας που δεν εργάζονται, είτε γιατί σπουδάζουν, είτε γιατί ψάχνουν αλλά δεν βρίσκουν δουλειά, είτε γιατί δεν θέλουν να βρουν δουλειά, χαρίζουν στην Ελλάδα μια πανευρωπαϊκή αρνητική πρωτιά: μαζί με την Ιταλία έχουμε τη δεύτερη χαμηλότερη απασχόληση στον «πυρήνα» της generation Z, κάτι που υποχρεώνει πολιτεία και κοινωνία να προβληματιστούν για τις αιτίες. Πίσω από τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης –αλλά και τους εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς σε όσους καταφέρνουν να βρουν δουλειά αφού, όπως προκύπτει, η πλειοψηφία αφορά θέσεις πωλητών, σερβιτόρων και εξυπηρέτησης πελατών– κρύβεται μια σειρά από προβλήματα: η αδυναμία αποχώρησης από το «πατρικό» και δημιουργίας ξεχωριστού νοικοκυριού, η αντιμετώπιση με μεγαλύτερη ένταση του «στεγαστικού» προβλήματος, ακόμη και το «ψαλίδισμα» του μελλοντικού εισοδήματος ως συνταξιούχου, καθώς πλέον κάθε χρόνος μακριά από την αγορά εργασίας και κάθε έτος με χαμηλές αποδοχές αποτυπώνονται ύστερα από 10ετίες και στο ύψος της σύνταξης.
διαβάστε την συνέχεια του ρεπορτάζ του www.moneyreview.gr πατώντας εδώ
