Του Θανάση Κ.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε “έλλειψη” ενημέρωσης. Έχουμε επιλεκτική ενημέρωση. Έχουμε στρεβλή “ενημέρωση”…
Κι αυτό είναι πολύ πιο επικίνδυνο από τη σιωπή!
Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν ακούμε τα νέα. Το πρόβλημα είναι ότι ακούμε μόνο ό,τι ταιριάζει στο “αφήγημα” που θέλουν να πιστέψουμε.
* Στις προχθεσινές εκλογές της Ολλανδίας, για παράδειγμα, μας είπαν ότι «κατέρρευσε η Δεξιά»…
Η πραγματικότητα; Η δεξιά ψήφος ούτε μειώθηκε ούτε υποχώρησε – διασπάστηκε, ναι, αλλά συνολικά ενισχύθηκε. Έστω και οριακά…
Το δεξιό κόμμα του Βίλντερς παραμένει κυρίαρχο, ενώ μικρότεροι σχηματισμοί στα δεξιά κέρδισαν έδαφος.
Οι Πράσινοι του Τίμερμανς – του κύριου εκπροσώπου της “ορθοξοξίας” των Βρυξελλών – συρρικνώθηκαν και η ανακατανομή αυτή ενίσχυσε τους Φιλελευθέρους.
Η Ευρώπη συνεχίζει να μετακινείται δεξιότερα, αλλά τα κανάλια και τα δελτία εμφανίζουν μια διαφορετική αφήγηση.
* Και το σπουδαιότερο: Στην Ευρώπη, οι χώρες που έχουν “δεξιές κυβερνήσεις” έχουν σταθερότητα (Ιταλία, Ουγγαρία, Αυστρία, Σλοβενία, Τσεχία< Σουηδία κλπ.). Αντίθετα στις χώρες όπου κυριαρχεί η “ορθοδοξία” των Βρυξελλών υπάρχει αστάθεια – ενίοτε και ακυβερνησία – και οι εξωσυστημικές δεξιές δυνάμεις ανεβαίνουν συνεχώς και βρίσκονται δημοσκοπικά στην πρώτη θέση (Γαλλία, Γερμανία κλπ.) Τώρα πια και στην Βρετανία…
* Το ίδιο συμβαίνει και εκτός Ευρώπης: Στην Αργεντινή, ο “γραφικός δεξιός Μίλει” χτύπησε κατακέφαλα την γραφειοκρατία. χτύπησε τον πληθωρισμό και τα ελλείμματα και τώρα λαμβάνει λαϊκή στήριξη. Είχε κερδίσει την Προεδρία, αλλά δεν έλεγχε το Κογκρέσο. Πολλοί προέβλεπαν ότι θα καταρρεύσει. Μετά από δύο χρόνια ενίσχυσε σημαντικά τη θέση του (σχεδόν διπλασίασε τις έδρες του) και στο Κογκρέσο.
* Ενώ στις ΗΠΑ, ο Τραμπ κερδίζει την μία μετά την άλλη τις μάχες στο Ανώτατο Δικαστήριο – για την παράνομη μετανάστευση, για τους δασμούς, για την ασφάλεια των εκλογών.
Ελάχιστοι μας ενημέρωσαν εδώ, ότι ο Τράμπ έδωσε τη μάχη όσοι ψηφίζουν στις εκλογές να δείχνουν υποχρεωτικά στοιχεία ταυτότητας με φωτογραφία για να υπάρχει “ταυτοποίηση”. Αυτό που θεωρείται αυτονόητο σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, στις ΗΠΑ δεν ίσχυε υποχρεωτικά παντού. Και οι “προοδευτικοί” του Δημοκρατικού Κόμματος προσπαθούσαν να το εμποδίσουν. Γιατί άραγε;
Τώρα έρχεται ο “κακός” Τράμπ να το επιβάλλει…
— Την ίδια στιγμή ο Γερουσιαστής από το Vermont Μπέρνι Σάντερς, από τους πιο αριστερούς πολιτικούς της Αμερικής, δήλωσε πρόσφατα:
«Όσο υπάρχουν κράτη, πρέπει να υπάρχουν σύνορα. Αν δεν έχεις σύνορα, δεν έχεις χώρα. Ο Τραμπ το κατάλαβε αυτό — και είχε δίκιο.»
Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Σάντερς είναι από τους πιο σκληρούς επικριτές του Τράμπ. Αλλά στο θέμα του ελέγχου των συνόρων και της παράνομης μετανάστευσης δεν δίστασε να του δώσει τα εύσημα.
Αριστερός είναι ο άνθρωπος. Αλλά ηλίθιος ΔΕΝ είναι…
Εδώ, σε μας, τέτοιες δηλώσεις περνούν στα ψιλά — γιατί αν ακουστούν, καταρρέει το αφήγημα του «αντιτραμπισμού».
* Ο Εμίρ Κουστορίτσα, στο φεστιβάλ των Χανίων, ξεγύμνωσε τη woke ατζέντα λέγοντας πως «είναι κατασκεύασμα για να διαλύσει τις κοινωνίες, τα έθνη και την οικογένεια».
Κανείς δεν το σχολίασε. Κaι ο Κουστορίτσα, βέβαια, είναι πολύ γνωστός – ιδιαίτερα στον “προοδευτικό κόσμο” – για να τον αγνοήσουν, αλλά όταν λέει τέτοια είναι και πολύ “επικίνδυνος”, για να τον αφήσουν να ακουστεί…
* Και ερχόμαστε τώρα στην Ευρώπη. Μας λένε ότι ετοιμάζεται να «επαναεξοπλιστεί», να αναλάβει την άμυνά της χωρίς την Αμερική. Γιατί η Αμερική αποχωρεί…
Αλλά να εξοπλιστεί έναντι ποιού. Απέναντι στην Ρωσία υποτίθεται…
Η Ευρώπη, λοιπόν, ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει, μόνη της πια, την Ρωσία, η οποία προελαύνει στην Ουκρανία.
Και την ίδια στιγμή οι Ευρωπαίοι εξοπλίζουν την… Τουρκία, μια χώρα που:
– διατηρεί τις καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία (απ’ όλες τις υπόλοιπες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ),
– είναι εξαρτημένη ενεργειακά (και συναλλαγματικά) από τη Μόσχα,
– ενώ ταυτόχρονα απειλεί ευθέως την Ελλάδα και κατέχει εδάφη της Κύπρου…
Η Ευρώπη, δηλαδή, εξοπλίζει όσους απειλούν κράτη-μέλη της, και διατηρούν τις καλύτερες σχέσεις με τους, υποτιθέμενους, “εχθρούς” της! Κι έτσι υπονομεύει πλήρως την αμυντική “αξιοπιστία” της, στα μάτια όλων των υπολοίπων. Εχθρών και φίλων…
Και δεν υπάρχει κανείς να το φωνάξει! Γιατί ο μόνος που θα μπορούσε – η Ελλάδα – έχει διακηρύξει τη… “φιλία” της με την Τουρκία!
Τόση συλλογική παράνοια…
Η αντίφαση είναι συγκλονιστική: οι ίδιες χώρες που λένε ότι υπερασπίζονται την κυριαρχία και τα σύνορά τους, επενδύουν σε συμμάχους του “εχθρού”. Την ίδια στιγμή, εγκαταλείπουν τη στρατηγική ευθύνη για τα κράτη μέλη τους, που φυλάνε πραγματικά τα σύνορα.
Αυτή είναι η Ευρώπη του 2025: φτιαγμένη για να δείχνει ισχυρή, αλλά ανίκανη να υπερασπιστεί ο,τιδήποτε…
* Και η Τουρκία; Ο Ερντογάν φαίνεται “νικητής” ή “ηττημένος”, “θριαμβευτής” ή “ταπεινωμένος” ανάλογα με την αφήγηση.
Στην πραγματικότητα, όταν πήγε στις ΗΠΑ ΔΕΝ ξεμπλόκαρε τα F-35 ούτε τα F-16 Viber, παρ’ όλα τα διθυραμβικά που ακούστηκαν εδώ!
Και τα 20 καινούργια Eurofighter που ανακοίνωσε τώρα ότι θα πάρει, θα φτάσουν μετά το 2028–2030! Ενώ τα 8–12 μεταχειρισμένα από Ομάν και Κατάρ που είναι άμεσα “διαθέσιμα”. είναι αβέβαιης τεχνολογικής κατάστασης. Αν είναι από τα Tranche 1 ή 2, ακόμα και αναβαθμισμένα, είναι “παλαιά”. Ενώ αν είναι Τranche 3 θα χρειαστούν χρόνο για την αναβάθμισή τους…
Συνεπώς, το αεροπορικό πλεονέκτημα της Ελλάδας παραμένει ισχυρό για τα αμέσως επόμενα χρόνια. Αν και ροκανίζεται συνεχώς…
* Όμως η ελληνική διακήρυξη φιλίας ξέπλυνε την Τουρκία! Από την ώρα που έγινε (Δεκέμβριος 2023) άνοιξαν πόρτες εξοπλισμών που παλαιότερα ήταν κλειστές. Ιδιαίτερα στην Ευρώπη…
Αφού η Ελλάδα, η χώρα που κυρίως απειλείται από την Τουρκία διακήρυξεε τη φιλία της με την Τουρκία, γιατί να μη πουλήσουν όπλα οι εταίροι μας στην Άγκυρα;
Κι έτσι ο Ερντογάν, προσπάθησε να ξεκλειδώσει πόρτες που είχαν κλείσει προηγουμένως και να ανατρέψει τα ελληνικά πλεονεκτήματα. Δεν τα κατάφερε πλήρως ακόμα. Αλλά το προχωράει. Κι εμείς συνεχίζουμε να τον ξεπλένουμε.
Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα εξακολουθεί ακόμα να κατέχει συγκριτικά πλεονεκτήματα στον αέρα και τον υποβρυχιακό πόλεμο.
* Η επικύρωση της Κυπριακής ΑΟΖ από τον Λίβανο, με αμερικανική πίεση, ήταν ήττα για τον Ερντογάν — και αυτό επίσης αγνοήθηκε από την ενημέρωση.
Συμπέρασμα;
— Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Τουρκία είναι ήδη “πανίσχυρη”, ότι όλοι ποντάρουν στην Τουρκία, και εμείς δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να τους καλοπιάνουμε, να τους κατευνάζουμε και να τους ξεπλένουμε…
— Άλλοι προσπαθούν να μας πείσουν για το ακριβώς αντίθετο: ότι η Τουρκία “τρώει το ένα χαστούκι μετά το άλλο”, κι ότι η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την Τουρκία…
Τίποτα από αυτά δεν ισχύει…
Προσπαθούν να μας πείσουν να μη διεκδικούμε ρόλους έναντι της Τουρκίας,
να μη δημιουργούμε ισχυρές συμμαχίες έναντι της Τουρκίας,
να συνεχίσουμε να την ξεπλένουμε
– είτε γιατί η Τουρκία είναι, δήθεν, “πανίσχυρη”,
είτε, αντίθετα, γιατί η Τουρκία δεν μπορεί, τάχα, να μας “απειλήσει”.
Αυτό είναι το αφήγημα – που ακυρώνει κάθε προσπάθεια εθνικης στρατηγικής.
Κι είναι εντελώς λάθος…
* Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν, ακόμα,
ότι είναι οι “δεξιές κυβερνήσεις” που ευνοούν την Τουρκία…
Αλλά ξεχνούν ότι ο Σταρμερ της Βρετανίας που τους πούλησε τα Eurofighter είναι Κεντροαριστερός.
Ο Ισπανός Σάντσεθ που τους πούλησε ελικοπτεροφόρο είναι Σοσιαλιστής. Ενώ ο Νετανιάχου που είναι ο πιο σκληρός αντίπαλος της Τουρκίας στην περιοχή είναι δεξιός.
Και ο Τράμπ που τους είχε επιβάλλει το εμπάργκο το 2018,
που δεν του ξεμπλόκαρε τα Viber τώρα
και που πίεσε το Λίβανο να επικυρώσει την ΑΟΖ της Κύπρου (που ο Ερντογάν αμφισβητεί επίσης) είναι εντελώς “δεξιός”!
Ο κόσμος αλλάζει μπροστά στα μάτια μας.
Η Αμερική έχει ήδη μετακινηθεί δεξιά. η Ευρώπη κινείται δεξιότερα, η Τουρκία ανοίγει δρόμους, αλλά συναντά εμπόδια και δημιουργεί συνεχώς εχθρούς, οι ΗΠΑ προειδοποιούν τους Ευρωπαίους και τα ξαναβρίσκουν σταδιακά με τους Ρώσους και οι λαοί βλέπουν μόνο ό,τι τους δείχνουν.
Αλλά στην Ελλάδα, εξακολουθούμε να βιώνουμε το λάθος αφήγημα πιστεύοντας ότι πορευόμαστε με τη “σωστή πλευρά της Ιστορίας”!
Όχι επειδή η ενημέρωση λείπει, αλλά επειδή το αφήγημα επιβάλλεται.
Σε μεταβατικές εποχές οι λαοί καταλαβαίνουν πολύ αργά ότι η υποτιθέμενη “σταθερότητα” είναι, στην πραγματικότητα, “βάλτωμα” που οδηγεί στην έκρηξη.
Και παραμένουν εγκλωβισμένοι σε ένα παρελθόν που σβήνει. Ανήμποροι να δουν την πραγματικότητα που αναδεικνύεται γύρω τους.
Γι’ αυτό και το “κυρίαρχο αφήγημα” παίζει κεντρικό ρόλο – ιδιαίτερα σε μεταβατικές εποχές μεγάλων αναστατώσεων.
Γιατί πριν αλλάξουν μια πραγματικότητα που πεθαίνει,
οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο γύρω τους.
Το σκοτάδι που καλύπτει τα γεγονότα δεν είναι φυσικό.
Είναι κατασκευασμένο.
Και η πρώτη πράξη Ελευθερίας είναι να το σπάσεις.
Να δεις τις ειδήσεις όχι σαν δελτία, αλλά σαν κομμάτια ενός παζλ που ποτέ δεν σου το έδειξαν ολόκληρο.
Να καταλάβεις τις παραλυτικές αντιφάσεις των Ευρωπαίων,
την κρυφή γεωπολιτική των μεγάλων δυνάμεων,
και την πραγματική ισχύ της Ελλάδας και των συμμάχων της.
Υπαρκτών και δυνητικών.
Μόνο τότε μπορείς να καταλάβεις τον κόσμο όπως αλλάζει,
και να δράσεις πριν οι ανατροπές που έρχονται σε πιάσουν στον ύπνο.
