Η συνέντευξη του πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία, Τομ Μπάρακ, στην Καθημερινή επαναφέρει στο προσκήνιο μια σειρά από συζητήσεις και εκτιμήσεις γύρω από τον ρόλο της Ουάσιγκτον στα ελληνοτουρκικά και τα ζήτημα της οριοθέτησης ΑΟΖ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Μπάρακ, μέλος του στενού κύκλου του Ντόναλντ Τραμπ, μίλησε ανοιχτά για την πρόθεση των ΗΠΑ να λειτουργήσουν ως «γέφυρα» ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, μια τοποθέτηση που, σε συνδυασμό με το περιβάλλον των τελευταίων εβδομάδων, δίνει νέο περιεχόμενο στη συζήτηση περί αμερικανικής διαμεσολάβησης στην περιοχή.
«Αναρωτηθήκαμε με τον πρόεδρο Τραμπ αν μπορούμε να λειτουργήσουμε ως κονίαμα, σαν αυτό που ενώνει δύο τούβλα» είπε ο Μπάρακ, περιγράφοντας έναν ρόλο που θα ξεπερνούσε την παραδοσιακή διπλωματική διαμεσολάβηση και θα στηριζόταν περισσότερο στη δημιουργία σταθερών και λειτουργικών διαύλων επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο χώρες.
Η παρέμβασή του έρχεται σε μια περίοδο αυξημένης κινητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο: η πρόσφατη συμφωνία ΑΟΖ Κύπρου–Λιβάνου, που προκάλεσε ενόχληση στην Άγκυρα, αλλά και η ελληνική ιδέα για ένα φόρουμ 5×5 βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων. Παρότι το φόρουμ βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο, η δημόσια τοποθέτηση του Μπάρακ λειτουργεί -τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένες αναλύσεις- ως ένδειξη ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν στενά αυτές τις πρωτοβουλίες και ενδέχεται να επιδιώξουν πιο ενεργό ρόλο, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Η αμερικανική «γέφυρα» και η ανάγκη νέων δομών διαλόγου
Ο Μπάρακ αναφέρθηκε επανειλημμένα στη σημασία της θεσμικής επικοινωνίας. «Όλα ξεκινούν από την επικοινωνία – και η επικοινωνία τροφοδοτείται από την ευημερία, όχι από τον φόβο» σημείωσε, εξηγώντας ότι μια πλατφόρμα συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, ή ακόμα και ένα ευρύτερο περιφερειακό σχήμα, θα μπορούσε να συμβάλει στην αποκατάσταση εμπιστοσύνης και στη δημιουργία σταθερότερης προοπτικής.
Το σκεπτικό του Αμερικανού πρέσβη δεν αφορά μόνο ad hoc παρεμβάσεις, αλλά ένα πιο συνεκτικό σχήμα, στο οποίο η Ανατολική Μεσόγειος μπορεί να λειτουργήσει ως πεδίο συνεργασίας και όχι ως μόνιμο πεδίο έντασης. Η προοπτική αυτή, όπως υπονόησε, προϋποθέτει μια “νέα περιφερειακή τάξη πραγμάτων” που θα βασίζεται στη συνδεσιμότητα και στην οικονομική ωφέλεια.
Διαβάστε περισσότερα στο δημοσίευμα του www.iefimerida.gr πατώντας ΕΔΩ
