γράφει ο Θέμης Κανελλόπουλος
Τώρα που έγινε και η πρώτη κρίσιμη επιλογή του Πρωθυπουργού για το 2025, τα συμπεράσματα είναι τα εξής, όσο και να μην θέλετε να τα… χωνέψετε, όσο κι εάν θέλουν τα «μέσα» να σας τα παρουσιάσουν διαφορετικά.
Συμπληρώνονται δύο μήνες από την απόφαση διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά. Και αυτός που σήμερα θα χαμογελάει, νιώθοντας απόλυτα δικαιωμένος είναι ο πρώην Πρωθυπουργός.
Θα νιώθει απόλυτα δικαιωμένος, γιατί τα όσα είχε πει, ήταν… δίκαιο και έγιναν πράξη!
Στα εθνικά δικαιώθηκε απόλυτα, όσο και εάν πήγαν να μας πείσουν για το… μαύρο που έγινε άσπρο. Και σήμερα η κυβέρνηση επιχειρεί να ακολουθήσει όσα είπε πως πρέπει να γίνουν ο Σαμαράς.
Στις συνταρακτικές αλλαγές στον κόσμο και στην πολιτική διακυβέρνηση; Δικαίωση στον υπερθετικό βαθμό. Οι κυβερνήσεις κατρακυλούν όσο χάνουν την επαφή με την κοινωνία, με τις «κορώνες» του γουοκισμού και άλλα… γαργαλιστικά. Στροφή εδώ που θυμίζει… Κομανέτσι.
Στα πρόσωπα και τις επιλογές; Πατέλης και Σακελλαροπούλου είναι πια παρελθόν, με ότι συμβόλιζαν. Τους χαιρέτισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Και λέει σήμερα στην αγορά ένας πολίτης απλά και σταράτα. «Δηλαδή έπρεπε να θυσιάσει τον Σαμαρά, για να γίνουν αυτά;»
Είπα θα χαμογελάει σήμερα ο Σαμαράς νιώθοντας απόλυτα δικαιωμένος.
Όχι για την σημειολογία των πράξεων που δικαιώνουν τα λεγόμενά του. Αυτό ήταν πασιφανές πως θα συνέβαινε, γιατί ο Μεσσήνιος λογίζει τον χτύπο της καρδιάς της αληθινής πολιτικής και της Ελλάδας και όχι εκείνον του προσωπικού κόστους.
Αλλά γιατί έστω και με την δική του προσωπική «θυσία» κατάλαβε η κυβέρνηση πως πήγαινε… ντουγρού για τα βράχια και επιχειρεί να στρίψει το καράβι. Το εάν θα τα καταφέρει είναι άλλου… Παπά Ευαγγέλιο.
