Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος χθες και τα ελατοδάση και τα πλατάνια στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδας εκπέμπουν σήμα κινδύνου. Τα δέντρα ξεραίνονται μαζικά, προσβεβλημένα από παθογόνους μύκητες και φλοιοφάγα έντομα.
Το φαινόμενο συνδέεται άμεσα με την κλιματική αλλαγή, αφού οι ακραίες θερμοκρασίες και η παρατεταμένη ξηρασία ευνοούν την ανάπτυξη των εχθρών που χτυπούν και εν τέλει ξεραίνουν τα δέντρα μέχρι τη ρίζα. Μόνη λύση για τον περιορισμό του φαινομένου φαίνεται πως είναι η υλοτόμηση των δέντρων που έχουν πληγεί και η απομάκρυνσή τους από τα δάση. Ωστόσο, όσο η κλιματική κρίση δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη των ασθενειών η απειλή αφανισμού των δασών δεν μπορεί να εξαλειφθεί.
Το πρόβλημα εντοπίζεται σε όλους τους ορεινούς όγκους στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια εντείνεται στα Τζουμέρκα, στην Κοιλάδα του Αχελώου και τα Αγραφα, χωρίς να αφήνει ανέγγιχτους τον Κιθαιρώνα -σε μικρότερο βαθμό-, τον Ελικώνα, περιοχές της Ηπείρου, αλλά και την Πελοπόννησο.
Ασθένεια εισαγωγής
Ειδικά για τα πλατάνια, μάλιστα, η πρώτη φορά που καταγράφηκε η ασθένεια που τώρα τα ξεραίνει μαζικά ήταν το 2003 στη Μεσσηνία. Τότε ο μύκητας Ceratokystis platani (προκαλεί μεταχρωματικό έλκος) είχε απονομονωθεί σε ετοιμοθάνατα ή νεκρά δέντρα. Αναλύσεις που είχαν γίνει τότε είχαν δείξει ότι το στέλεχος που είχε εντοπιστεί στην Ελλάδα είναι πανομοιότυπο με εκείνα που είχαν αναφερθεί στην Ιταλία, στη Γαλλία και την Ελβετία, πράγμα που δείχνει κατά πάσα πιθανότητα ότι η ασθένεια των πλατάνων εισήχθη με κάποιον τρόπο από αυτές τις χώρες, με πιθανότερη την Ιταλία απ’ όπου εισάγονταν φυτώρια. Μετά τη Μεσσηνία επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Πελοπόννησο. Πέρασε στην Ηπειρο και τη Θεσσαλία και ακολούθως στη Στερεά και την Εύβοια.
Διαβάστε περισσότερα στο δημοσίευμα του www.protothema.gr πατώντας ΕΔΩ
