Πρώτος σταθμός της περιοδείας του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκου Ανδρουλάκη, στη Μεσσηνία ήταν το Φιλιατρινό φράγμα, που χαρακτήρισε μνημείο κακού σχεδιασμού από την Κυβέρνηση.
«Ενώ το φράγμα έχει ολοκληρωθεί, δεν υπάρχουν τα αρδευτικά δίκτυα ώστε να τροφοδοτηθούν με νερό τα αγροτεμάχια» υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Ανδρουλάκης επισήμανε ότι τη στιγμή που αυξάνονται όλοι οι συντελεστές του κόστους παραγωγής όπως η ενέργεια και το νερό, «επείγει ένα στρατηγικό σχέδιο για να γίνει ανθεκτική η παραγωγική μας βάση. Ένα σχέδιο που θα αξιοποιεί τον τουρισμό και θα συνδέει τη μεταποίηση και τον πρωτογενή τομέα ώστε να υπάρχει προστιθέμενη αξία ανάπτυξης σε όλη την ελληνική περιφέρεια και ειδικά σε αυτόν τον νομό που έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Αυτό το όραμα μπορεί να ανοίξει πολλές και καλές θέσεις εργασίας στην ελληνική περιφέρεια, να έχουμε μία γνήσια περιφερειακή ανάπτυξη, να μείνουν εδώ οι νέοι, διότι χωρίς ισχυρή περιφέρεια η χώρα μας δεν θα τα καταφέρει ούτε αναπτυξιακά, ούτε δημογραφικά».
Ερωτηθείς για το πόρισμα του Αρείου Πάγου σχετικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής τόνισε:
«Εδώ και δύο χρόνια, κάνω έναν αγώνα που δεν είναι προσωπικός αλλά αφορά την ιστορία του λαού μας, τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, τους θεσμούς και τη δημοκρατία. Πραγματικά, η απόφαση αυτή δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένα όριο στη διακυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Όχι μόνο πρωταγωνίστησαν στο σκάνδαλο των υποκλοπών, αλλά τώρα υπάρχει και ένα δεύτερο σκάνδαλο, το σκάνδαλο της συγκάλυψης.
Καλώ όλα τα δημοκρατικά κόμματα της αντιπολίτευσης να σταθούμε απέναντι σε αυτές τις προσβολές. Μπορούμε και πρέπει να το κάνουμε. Το έχουμε χρέος απέναντι σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα. Δεν μπορεί η χώρα να πάει πίσω στις σκοτεινές περιόδους, επειδή ο Πρωθυπουργός θέλει να συγκαλύψει τις ευθύνες του ίδιου και του Μαξίμου της εποχής 2021-2022.
Προσωπικά, θα συνεχίσω τον αγώνα μου θεσμικά, όπως κάναμε και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου βγάλαμε αντισυνταγματικό τον νόμο Τσιάρα. Έκανα ήδη προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το γεγονός ότι η ΕΥΠ δεν εφαρμόζει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, κάτι αδιανόητο για μία ευρωπαϊκή χώρα. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και με νέα αίτηση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
