Ως ‘’αρπαγή γης’’ εννοούμε την αγορά, ενοικίαση ή παραχώρηση γης μικρο-ιδιοκτητών ή φυσικού περιβάλλοντος, απο ξένες εταιρείες για εμπορικούς σκοπούς. Οι μεγαλύτερες σε έκταση αρπαγές γης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, κυρίως από Κίνα. Ινδονησία, Καμερούν και Ουκρανία ακολουθούν σε έκταση. Τα μεγαλύτερα ποσοστά αρπαγής γης όμως, εμφανίζονται σε Λιβερία (14.6%), Καμερούν (7.9%) και Λάος (7.4%). Πριν τη ρωσική εισβολή, η Ουκρανία είχε συμφωνίες γης που κάλυπταν πάνω από 30 εκατ. στρέμματα (5,5% της συνολικής της έκτασης).
Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ενώ στις διαχρονικά σωρευτικές εκπομπές CO2, οι 3 χώρες με τις μεγαλύτερες εκπομπές είναι ΗΠΑ (270.6 Gt), Κίνα (253.4 Gt) και Ρωσία (96.6 Gt), στις κατά κεφαλήν εκπομπές προηγούνται Σαουδική Αραβία και ΗΠΑ με (17.6 Tn/κάτοικο), κοντά Καναδάς και Αυστραλία, με πρώτη ευρωπαϊκή χώρα τη Γερμανία (10.4 Tn/κάτοικο). Τελευταία στην κατάταξη η Κίνα (6.4 Tn/κάτοικο).
Το σύνολο των φυσικών καταστροφών που καταγράφηκε το 2019 (820) ήταν τετραπλάσιο σε σχέση με εκείνο πριν 40 χρόνια. Επικρατούν οι υδρολογικές και μετεωρολογικές καταστροφές. Την πρώτη 10ετία του αιώνα, μόνο 2 φορές το κόστος καταστροφών ξεπέρασε τα 200 δισ. δολ. Την προηγούμενη 10ετία, τα μόλις 2 χρόνια, έγιναν 7 στα 10. Συνολικά, είχαμε ζημιές 2,5 τρις. δολ. παγκοσμίως (2011-2020), ενώ μόλις 1.6 τρις δολ.το 2001-2010.
Η παραγωγή τροφίμων προκαλεί το 26% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η γεωργία καταλαμβάνει το 50% των κατοικήσιμων χρήσεων Γης, χρησιμοποιεί το 70% του γλυκού νερού και προκαλεί το 78% της μόλυνσης των νερών.
Μετά την πανδημία η εταιρεία H&M αύξησε τις πωλήσεις της κατά 5,7%. Η ποσοστιαία μεγαλύτερη αύξηση έγινε σε ΗΠΑ (34,9%), Ρωσία (31,2%) και Μεγ. Βρετανία (15.5%). Αντίθετα, υπήρξε μείωση σε Γερμανία και Γαλλία. Οι επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, οι χαμηλές αμοιβές (σε Κίνα, Μπαγκλαντές, Ινδία), και η χρήση συνθετικών ινών (πολυεστέρας), καθώς και η υπερβολική παραγωγή, παραμένουν τα άλυτα προβλήματα υποβάθμισης του περιβάλλοντος.
