Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Μια από τις παλιές σοφές ρήσεις, λέει ότι όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, πολύ σύντομα, εάν δεν προσέξεις, θα πάρει φωτιά και το δικό σου. Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή που επικρατεί τραγική άγνοια ιστορίας και σοφίας του παρελθόντος. Αυτό που συμβαίνει εδώ και αρκετές ημέρες στη Μεγάλη Βρετανία, χωρίς να παίρνει την προσοχή που αρμόζει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είναι στην κυριολεξία μια πυρηνική βόμβα στα θεμέλια του δυτικού κόσμου, η οποία κινδυνεύει να προκαλέσει γενική ανάφλεξη στις δυτικές κοινωνίες, με ολέθριες συνέπειες. Η ανεξέλεγκτη και παράνομη μετανάστευση εκατομμυρίων από χώρες που καμία σχέση δεν έχουν με την κουλτούρα, τα ήθη, τα έθιμα, τις αξίες και τη θρησκεία των δυτικών χωρών, με αποκλειστική και ταυτόχρονα εγκληματική, ευθύνη των πολιτικών ηγεσιών και του συστήματος που κινεί τα νήματα τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται σε μια πορεία η οποία αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τη Δύση συνολικά. Η Μεγάλη Βρετανία, είναι το πρώτο κρούσμα, και μένει να δούμε εάν θα αποτελέσει καμπανάκι αφύπνισης ή απαρχή γενικής ανάφλεξης.
Η κοινή λογική λέει, ότι εάν ένας από τους συμμάχους σου αρχίσει να καταρρέει, θα πρέπει να το δώσεις προσοχή, να ανησυχήσεις και να εξετάσεις με μεγάλη προσοχή, γιατί συμβαίνει αυτό. Και μάθετε γιατί.
Εδώ και πολλές ημέρες η Μεγάλη Βρετανία, μαστίζεται από αναταραχές και κατάλυση του νόμου και της τάξης. Μια αναταραχή η οποία κατάφερε το ακατόρθωτο. Να συμμαχήσουν στο πεζοδρόμιο, Προτεστάντες και Καθολικοί, στην Βόρεια Ιρλανδία, για να αντιμετωπίσουν τη λαίλαπα των ισλαμιστών εξτρεμιστών που έχουν παρεισφρήσει στη χώρα και σκορπίζουν εγκληματικότητα και τρόμο στις γειτονιές.
Αυτό που συμβαίνει στη Γηραιά Αλβιόνα, πρέπει να αποτελέσει τεράστιο μάθημα για όλους εμάς στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Ταυτόχρονα, πρέπει να αποτελέσει καμπανάκι συναγερμού για τις πολιτικές ηγεσίες σε Ευρώπη και Αμερική.
Όλα ξεκίνησαν όταν τρία κοριτσάκια, ηλικίας 6,7 και 9 ετών μαχαιρώθηκαν μέχρι θανάτου, σε χορευτικό πάρτι. Το αποτρόπαιο αυτό γεγονός προκάλεσε αγανάκτηση και ξεσηκωμό στο Σάουθπορτ.
Οι αρχές προσπάθησαν να κρατήσουν μυστικές τις πληροφορίες σχετικά με τους υπόπτους και τους ενόχους, κάτι το οποίο εξόργισε ακόμη περισσότερο την κοινή γνώμη. Σαν αποτέλεσμα άρχισαν να κυκλοφορούν στα κοινωνικά δίκτυα φήμες, από αναξιόπιστες πηγές, ότι ο ύποπτος ήταν μουσουλμάνος παράνομος μετανάστης. Επρόκειτο τελικά, για ένα 17χρονο, γιό μεταναστών από τη Ρουάντα, του οποίου το κίνητρο για το ειδεχθές έγκλημα δεν έχει γίνει γνωστό. Παρόλα αυτά το φυτίλι άναψε με ομάδες κακοποιών να επιτίθενται σε τζαμιά και σε άλλες πόλεις να γίνονται επιθέσεις εναντίον της αστυνομίας.
Όλη αυτή η εκρηκτική ατμόσφαιρα προκλήθηκε από το γεγονός, ότι, πλέον, στην πλειοψηφία των κοινωνιών των δυτικών χωρών, φουντώνει όλο και πιο πολύ η απέχθεια και η οργή για την παράνομη μετανάστευση και το μη σεβασμό στους νόμους και τους κανόνες εισόδου των μεταναστών.
Τροφή στην απέχθεια και την οργή δίνει και το γεγονός, ότι οι εγκληματικά ανίκανες ηγεσίες των τελευταίων ετών, έχουν προωθήσει νομικά πλαίσια και κανόνες που προστατεύουν τους παράνομους σε βάρος των πολιτών.
Οι αρχές στεγάζουν τους παράνομους σε ξενοδοχεία και εν ολίγοις δεν γίνεται απολύτως τίποτα για να τιμωρηθούν οι άνθρωποι που παραβιάζουν το νόμο και τα σύνορα των χωρών.
Ταυτόχρονα, η νόμιμη μετανάστευση έχει φτάσει σε ιστορικό υψηλό. Στη Μεγάλη Βρετανία, για παράδειγμα, στα χρόνια της διακυβέρνησης από του “Συντηρητικούς”, παρά την υπόσχεση για μείωση της νόμιμης μετανάστευσης σε λιγότερο από 100.000 ετησίως, η νόμιμη μετανάστευση ξεπερνά τις 700.000 το χρόνο. Μιλάμε για πλημμύρα παράνομων μεταναστών, κάτι που, επίσης, συμβαίνει στην Αμερική, αλλά και σε άλλες δυτικές χώρες.
Σημείο μηδέν των αναταραχών, στη Μεγάλη Βρετανία και αλλού είναι πόλεις και περιοχές, με υπερβολική μετανάστευση, που επικρατούν μεγάλα ποσοστά ανεργίας και υπάρχει μεγάλη εξάρτηση από την κοινωνική πρόνοια. Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων θέσεων εργασίας πηγαίνουν σε αλλοδαπούς εργαζομένους.
Οι κυβερνήσεις μεγάλωσαν την οικονομική πίτα, αλλά δεν μπήκαν στον κόπο να την μοιραστούν με τους ανθρώπους που πραγματικά γεννήθηκαν και ζουν ήδη στις χώρες.
Πολύ συχνά ακούγεται, το ανόητο επιχείρημα ότι οι γηγενείς πολίτες, δεν θα έκαναν τις δουλειές που προσφέρονται. Ακούστηκε και τη χώρα μας από επίσημα χείλη. Τέτοιου είδους ιδέες και επιχειρήματα οδηγούν στην καταστροφή.
Η κατάσταση στην Αμερική είναι παρόμοια και ίσως χειρότερη από τη Μεγάλη Βρετανία και επιδεινώθηκε ραγδαία από τις πολιτικές της κυβέρνησης Μπάϊντεν – Χάρις.
Η συγκάλυψη, με την προκλητικά εγκληματική συνεργασία των μέσων ενημέρωσης, προβλημάτων, φρικτών εγκλημάτων, τρομοκρατίας και αναταραχής, έχει ημερομηνία λήξεως και σε κάποια στιγμή, η φούσκα θα σκάσει. Και κανείς δεν ξέρει τι θα το προκαλέσει.
Σε περιόδους οικονομικής άνθησης είναι δυνατό να καλύπτεται ένα ολόκληρο φάσμα δυσαρεσκειών. Σε περιόδους οικονομικής πρόκλησης και οικονομικής στενότητας, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο.
Η μαζική νόμιμη και παράνομη μετανάστευση αποτελεί πάντα πρόκληση για την κοινωνική δομή μιας χώρας. Εάν αυτό συνδυαστεί με μηδενικό όφελος για τους πολίτες που γεννήθηκαν στη χώρα, των οποίων οι πρόγονοι συνέβαλαν στη δημιουργία και ανόρθωση της χώρας, μιλάμε για συνταγή απόλυτης καταστροφής.
Η Μεγάλη Βρετανία μας δείχνει που κατευθυνόμαστε, εάν δεν απαιτήσουμε από τις πολιτικές ηγεσίες άμεση διόρθωση πορείας. Εάν συνεχιστεί η σημερινή πορεία τότε εκτός από το σπίτι του γείτονα θα καεί και το δικό μας.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
ΠΗΓΗ thepresident.gr
