Με αφορμή τα όσα είπε ο βουλευτής Μεσσηνίας και τομεάρχης Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Χαρίτσης σε χθεσινή τηλεοπτική του συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό BEST, ο βουλευτής Μεσσηνίας Περικλής Μαντάς πραγματοποίησε στην ακόλουθη δήλωση:
«Φαίνεται ότι το “δόγμα Πολάκη” και η “εικονική πραγματικότητα” έχουν κυριαρχήσει ολοκληρωτικά εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν βλέπουμε τον τομεάρχη Ανάπτυξης και βουλευτή Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Χαρίτση να λαϊκίζει με τέτοια ευκολία, όπως έκανε χθες σε τηλεοπτική του συνέντευξη. Διότι παρά το σαφώς πιο πολιτισμένο ύφος του σε σχέση με τον «αψύ σφακιανό», το περιεχόμενο των λόγων του κ. Χαρίτση ήταν δυστυχώς σε σαφή ευθυγράμμιση με τη γραμμή τοξικότητας και ισοπέδωσης που φαίνεται ότι έχει επιλέξει να ακολουθήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και τι δεν ακούσαμε χθες από τον κ. Χαρίτση: ότι αν και η ακρίβεια οφείλεται σε εξωγενή αίτια, παρ’ όλα αυτά «φταίει η κυβέρνηση Μητσοτάκη». Ότι εδώ και ένα χρόνο «έχει μαλλιάσει η γλώσσα τους να μιλάνε για την ακρίβεια», αλλά η κυβέρνηση δήθεν δεν τους ακούει. Ότι τάχα αυτοί επιμένουν στη λήψη μέτρων αλλά η κυβέρνηση τους λέει «όχι, δεν χρειαζόμαστε άλλα». Ότι αυτοί δήθεν προειδοποιούσαν από «πέρυσι την άνοιξη» για τις ανατιμήσεις, λες και μπορούσε κανείς να προβλέψει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σχεδόν έναν χρόνο αργότερα. Αν είχε και το γνωστό επιθετικό ύφος του βουλευτή Χανίων, δύσκολα θα εντόπιζε κανείς διαφορά.
Μέχρι και το πόρισμα της ΡΑΕ για τα κέρδη των εταιρειών ενέργειας χαρακτήρισε ως «διαρροές» ο κ. Χαρίτσης, ενώ αναγόρευσε τον εαυτό του και το κόμμα του σε αυτόκλητους “ντετέκτιβ” που «θα δουν ποια είναι η μεθοδολογία και ποια είναι τα νούμερα». Αλήθεια τι υπονοεί ο τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ; Ότι αν δεν τους αρέσει το αποτέλεσμα και δεν ταιριάζει στον αυθαίρετο υπολογισμό του 1,5 δις που έκανε ο αρχηγός τους, σκοπεύουν να αμφισβητήσουν θεσμικούς φορείς του ελληνικού κράτους, όπως είναι η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η Επιτροπή Ανταγωνισμού;
Και βέβαια δεν ντράπηκε ο κ. Χαρίτσης να αναφερθεί και στη ΔΕΗ, για την οποία είπε ανερυθρίαστα ότι «αυτή τη στιγμή η ΔΕΗ είναι αυτή που κερδοσκοπεί πρώτη απ’ όλους, αντί να συγκρατεί τα τιμολόγια». Κάνοντας πως δεν θυμάται ότι η δική του κυβέρνηση παρέδωσε τη ΔΕΗ ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία και χάρη στη σημερινή κυβέρνηση η ΔΕΗ είναιφέτος σε θέση να κάνει εκπτώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων, προσφέροντας και αυτή με τη σειρά στην οικονομική ανακούφιση πολιτών και επιχειρήσεων.
Απ’ όλα όσα είπε, σε ένα μόνο πράγμα είχε δίκιο ο κ. Χαρίτσης: ότι το πρόβλημα της ακρίβειας είναι το πιο κρίσιμο και φλέγον ζήτημα που αντιμετωπίζει σήμερα ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Αλλά για να το αντιμετωπίσουμε, ούτε τα «δεν πληρώνω» του ΣΥΡΙΖΑ χρειαζόμαστε, ούτε τα «με έναν νόμο και ένα άρθρο» και τις αποσπασματικές και νομικά προβληματικές τροπολογίες που καταθέτει το κόμμα του από την ασφάλεια της αντιπολίτευσης. Αυτές οι πολιτικές καταδικάστηκαν οριστικά από τον ελληνικό λαό τον Ιούλιο του 2019. Γιατί οι μνήμες της εποχής του κλεισίματος των τραπεζών, της εξαθλίωσης των συνταξιούχων στα ΑΤΜ, του τρίτου αχρείαστου μνημονίου, της υπερφορολόγησης των πάντων, της στοχοποίησης της επιχειρηματικότητας, της σύμπραξης και ταύτισης με τους ανεκδιήγητους ΑΝΕΛ και του ακραίου λαϊκισμού είναι ακόμη νωπές σε όλους τους πολίτες.
Για την αντιμετώπιση της ακρίβειας η κυβέρνηση:
Επειδή λοιπόν ο κ. Χαρίτσης αρέσκεται να κάνει επικλήσεις στην «υπευθυνότητα που πρέπει να μας διακρίνει, όταν παρεμβαίνουμε δημοσίως», ας υιοθετήσει ο ίδιος και το κόμμα του τα δικά του λόγια και ας αλλάξουν πορεία προς μια πραγματικά υπεύθυνη, σοβαρή και στοιχειοθετημένη αντιπολίτευση. Εκτός και εάν έχουν αποφασίσει τελικά ότι η “γραμμή Πολάκη” είναι αυτή που τους ταιριάζει.
Γιατί οι ελληνικός λαός δεν θέλει καν να σκεφτεί τι θα γινόταν αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κληθεί να διαχειριστεί τις αλλεπάλληλες κρίσεις του Έβρου και του Αιγαίου, της πανδημίας, του ενεργειακού και του πολέμου. Αλλά και διότι οι πολίτες πλέον έχουν μπροστά τους πεπραγμένα και με βάση αυτά, είναι σε θέση και να γνωρίζουν και να συγκρίνουν, ώστε κανείς να μην καταπιεί ξανά το ίδιο παραμύθι λαϊκισμού όπως το 2015.»
