Του Θανάση Κ.
Η κα Μπακογιάννη είπε ανοικτά πριν λίγες μέρες – σε ημερίδα της «Καθημερινής» για τα 50 χρόνια της «Μεταπολίτευσης» – ότι στην Ελλάδα πρέπει να υπάρξει ευρύτατη «συναίνεση» για να μπορέσουμε να τα βρούμε με την Τουρκία.
Από πρώτη άποψη, η δήλωση είναι «αθώα»…
Άλλωστε, γενικά μιλώντας, η συναίνεση είναι “καλόν πράγμα”…
Αλλά στην Πολιτική – και σε όλες τις εφαρμοσμένες τέχνες – τίποτα δεν είναι όσο «αθώο» φαίνεται από πρώτη άποψη. Ο «διάολος βρίσκεται στην λεπτομέρεια»…
* Μια μικρή “λεπτομέρεια” εδώ, είναι ότι στα ελληνοτουρκικά ΔΕΝ είναι «ζητούμενο» η συναίνεση. ΥΠΑΡΧΕΙ συναίνεση εδώ και δεκαετίες!
Ευρύτατη συναίνεση μάλιστα…
Όλοι συμφωνούμε ότι η Ελλάδα οφείλει να συζητήσει με την Τουρκία τις «διαφορές» της, αλλά όχι όλα όσα η Τουρκία εμφανίζει κατά καιρούς ως διμερείς «διαφορές». Οφείλει να συζητήσει, αλλά χωρίς να κάνει πίσω από την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, όπως τα προβλέπουν οι Διεθνείς Συνθήκες και το Διεθνές Δίκαιο.
Και υπάρχει επίσης, πλήρης συμφωνία μέσα στην Ελλάδα, ότι με την Τουρκία ΔΕΝ μπορέσαμε να τα βρούμε ως τώρα,
– γιατί η Τουρκία θέλει να αναθεωρήσει σε βάρος μας τις Διεθνείς Συνθήκες που έχει η ίδια υπογράψει (όπως οι Συνθήκες της Λοζάνης και του Μοντρέ)
– και ΔΕΝ αναγνωρίζει η ίδια το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας όσον αφορά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Μάλιστα έχει διακηρύξει casus belli αν η Ελλάδα διανοηθεί να ασκήσει τα νόμιμα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο (για το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης), ενώ η ίδια η Τουρκία δημιουργεί συνεχώς απολύτως παράνομα “τετελεσμένα” σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Σε όλα αυτά που αφορούν την στάση της Τουρκίας όλοι συμφωνούμε μεταξύ μας! Και η ευρύτατη συναίνεση σε αυτές τις διαπιστώσεις έχει επεκταθεί πολύ πέραν της Ελλάδας, αφού τα τελευταία χρόνια υπήρξαν και δηλώσεις άλλων χωρών που κατήγγειλαν την Τουρκία για «αναθεωρητική» στάση, έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο…
Για όλα αυτά λοιπόν, ΥΠΑΡΧΕΙ συναίνεση εδώ και χρόνια…
* Και δεν θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς, γιατί ΚΑΜΙΑ χώρα δεν συζητάει την κυριαρχία της και για το πώς θα διαμοιράσει τα κυριαρχικά δικαιώματα δικής της δικαιοδοσίας με επίβουλο γείτονα! Καμία…
Κι αν το κάνει, αυτό ΔΕΝ ονομάζεται «ρεαλισμός» ή «υπευθυνότητα» – ονομάζεται «Κατευνασμός» και οδηγεί ΠΑΝΤΑ σε πολύ χειρότερα…
Γιατί, αν μια φορά κάνεις πίσω και παραχωρήσεις «δικά σου» υπό την απειλή του γείτονά σου, είναι βέβαια ότι λίγο αργότερα, υπό παρόμοια απειλή, θα σου ζητήσει κι άλλα…
Γι’ αυτό το λόγο, χώρες που υποκύπτουν σε Κατευνασμό, δεν «ανασαίνουν», δεν «εξομαλύνουν» τις σχέσεις τους με τους γύρω τους. Απλώς λίγο αργότερα είτε συνθλίβονται είτε διαλύονται.
Συναίνεση λοιπόν, υπήρχε ότι ΔΕΝ θα συρθούμε σε «Κατευναστική Πολιτική» έναντι της Τουρκίας…
* Αυτό που ήθελε να πει η κα Μπακογιάννη, είναι να υπάρξει ΝΕΑ «συναίνεση» για να αναθεωρήσουμε εμείς όσα πιστεύαμε ως τώρα, για να πάμε πιο πίσω απ’ όλα αυτά, για να αποδεχθούμε – μέρος τουλάχιστον από – τις μονομερείς διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος μας.
Για να συρθούμε σε «Κατευνασμό» της Τουρκίας…
Δηλαδή για να συνθηκολογήσουμε με τις παράνομες απαιτήσεις της Τουρκίας. Όχι μόνο να τις αποδεχθούμε, αλλά και να τις «νομιμοποιήσουμε» εν ονόματι της Συμφωνίας περί Φιλίας που υπογράψαμε τελευταία…
Δηλαδή εκεί που μέχρι πρόσφατα εμείς καταγγέλλαμε την Τουρκία για τον επεκτατισμό της σε βάρος μας, και η Διεθνής Κοινότητα, εν μέρει τουλάχιστον, μας άκουγε, τώρα αναλάβαμε την υποχρέωση να… «μην καταγγέλλουμε» της Τουρκία! Να την παρουσιάζουμε ως «φιλική χώρα»…
Χωρίς η ίδια να κάνει το παραμικρό για να άρει τα τετελεσμένα σε βάρος μας.
Χωρίς εκείνη να σταματήσει να ζητάει
την συρρίκνωση της εθνικής μας κυριαρχίας (αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου)
και τη συρρίκνωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων (στην ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου)…
Χωρίς εκείνη να σταματήσει να μας απειλεί (διατήρηση του casus belli και συνεχιζόμενες απειλές ότι θα μας… «ξαναρίξουν στη θάλασσα»!
Η περιβόητη «Συμφωνία των Αθηνών» λοιπόν, αυτή η διεθνώς πρωτοφανής «Συμφωνία ΠΕΡΙ φιλίας» που υπογράψαμε, αποτελεί ουσιαστικά μια ΜΗ δεσμευτική διακήρυξη, που δεν μας κατοχυρώνει σε τίποτα απολύτως, αλλά κάνει κάτι πολύ σημαντικό:
«Ξεπλένει» την Τουρκία και τον επεκτατισμό της!
Και ξεπλένει την Τουρκία, το κατ’ εξοχήν ΘΥΜΑ του επεκτατισμού της: η Ελλάδα!
Γιατί όταν η ίδια η Ελλάδα σε βάρος της οποίας στρέφονται οι συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας βγαίνει και υπογράφει… «Συμφωνίες ΠΕΡΙ φιλίας» με την Τουρκία, γιατί η διεθνής κοινότητα να συνεχίσει να την θεωρεί «αναθεωρητική δύναμη»;
Απλώς «ξεπλένουμε» την Τουρκία!
* Κι επειδή το «ξέπλυμα» δεν αρκεί, πρέπει να κάνουμε και το επόμενο βήμα. Να συνθηκολογήσουμε πλήρως μαζί της!
Το “ξέπλυμα” της Τουρκίας (να της φερόμαστε “φιλικά” και να μην την καταγγέλλουμε όταν μας προκαλεί) είναι μόνο το ΠΡΩΤΟ βήμα της “κατευναστικής πολιτικής”. Το επόμενο είναι η πλήρης συνθηκολόγηση…
Οπότε ζητείται πλέον ΝΕΑ συναίνεση για να ανατρέψουμε την παλαιότερη, αυτή που ήδη υπάρχει:
Να πάψουμε να υπερασπιζόμαστε τις εθνικές θέσεις στις οποίες όλοι συναινούσαμε ως τώρα.
Η κα Μπακογιάννη μιλάει για «συναίνεση» και στην πραγματικότητα ζητάει ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ!
Ουσιαστικά καλεί όλους να προετοιμαστούν οι ίδιοι και να προετοιμάσουν την ελληνική κοινωνία για συνολική συνθηκολόγηση!
Δεν μας λέει – ακόμα – πώς και πού.
Μας έχουν ήδη προϊδεάσει, βέβαια, ότι η Τουρκία πρέπει να πάρει» την ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου.
Προσέξτε: αν η ΑΟΖ νοτίως του Καστελορίζου ανήκε, με βάση το Διεθνές Δίκαιο στη «δικαιοδοσία» της Τουρκίας, θα την είχε ΗΔΗ αρπάξει.
Δεν θα μας ρωτούσε. Δεν θα χρειαζόταν να διαβουλεύεται μαζί μας ή να δώσουμε εμείς την «έγκρισή» μας.
Προσπαθεί να την υφαρπάξει, ακριβώς γιατί ΔΕΝ ανήκει στην δική της δικαιοδοσία – ανήκει στην δική μας.
Δεν την έχουμε διακηρύξει εμείς, όπως είχαμε κάθε δικαίωμα, γιατί η Τουρκία μας απειλεί. Δεν μας απειλεί ανοικτά – όπως έκανε με το casus belli στο Αιγαίο πριν 29 χρόνια (άλλωστε, έτσι κι αλλιώς επίσημη διακήρυξη «απειλής χρήσης βίας» είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ σύμφωνα με τη Χάρτα του ΟΗΕ).
Δεν μας απειλεί ανοικτά, ωστόσο προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα και διακινδυνεύει ανοικτές προκλήσεις σε βάρος μας.
Γιατί; Γιατί είναι στη δική μας δικαιοδοσία.
Το λένε όλοι οι διεθνείς Χάρτες που έχουν βγει αποτυπώνοντας τα όρια της Ελληνικής ΑΟΖ βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (Συμφωνία του Montego Bay, UNCLOS 1982, άρθρο 121). Όλοι οι διεθνείς Χάρτες!
Και η Τουρκία έχει ΗΔΗ παραβιάσει τα Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα με το Τουρκολυβικό Μνημόνιο, το οποίο όμως ΔΕΝ έχει διεθνή αναγνώριση, ενώ ΔΕΝ έχει επικυρωθεί ούτε από την Εθνοσυνέλευση της Λιβύης, ενώ έχει κηρυχθεί παράνομο από το Ακυρωτικό Δικαστήριο της Λιβύης.
Η Τουρκία λοιπόν, παρανομεί ανοικτά, επιδιώκει να επιβάλλει πλήρως τις παράνομες απόψεις της σε βάρος μας, η Ελλάδα έχει αναλάβει την «ηθική υποχρέωση» να ΜΗ την καταγγέλλει πια (αυτό είναι η μόνη ΠΡΑΚΤΙΚΗ συνέπεια της “Συμφωνίας των Αθηνών”), και τώρα η Ελλάδα πρέπει να συμφωνήσει και το επόμενο βήμα: να συνθηκολογήσει πλήρως με τις τουρκικές επιδιώξεις, και να πάρει ως «αντάλλαγμα» ότι περισσέψει από τα… δικά της!
Σε αυτό ζητούν να υπάρξει «συναίνεση»…
Στην πλήρη συνθηκολόγηση!
Εδώ οι οπαδοί μιας τέτοιας “νέας συναίνεσης” λειτουργούν ως “εξαπτέρυγα” του πιο επιθετικού τουρκικού επεκτατισμού!
Και το πιο… “νόστιμο”: όσοι προσπαθούν να μας πείσουν να υποκύψουμε στις ακραία εθνικιστικές επιδιώξεις της Τουρκίας, κατηγορούν όσους αντιδρούν μέσα στην Ελλάδα στην διαφαινόμενη συνθηκολόγηση ως… “εθνικιστές”.
Τα “βαποράκια” του τουρκικού υπερ-εθνικισμού εναντίον της Ελλάδας, κατηγορούν μέσα στην Ελλάδα όσους αντιστέκονται, ως “εθνικιστές”…
Εδώ η παράνοια συναγωνίζεται την ΝΤΡΟΠΗ!
ΥΓ. Αλλά τι να περιμένει κανείς από την κυρία που ήταν υπουργός Εξωτερικών όταν ο Κώστας Καραμανλής απείλησε με βέτο στο Βουκουρέστι για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ (κίνηση με την οποία συμφώνησαν τότε κι άλλες ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες) και η ίδια λέει σήμερα πως εκείνη η πολιτική ήταν… “λάθος”;
Κι ύστερα από δέκα χρόνια το Κόμμα της καταψήφισε την Συνθήκη των Πρεσπών (όπως και η ίδια άλλωστε) και τώρα μας λέει πως η Συνθήκη που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν “σωστή”!
Κι ύστερα πέρασαν πέντε χρόνια από τότε, η Συνθήκη των Πρεσπών δεν έχει λύσει κανένα πρόβλημα, έχει δημιουργήσει νέα προβλήματα – μεταξύ Σκοπίων και Βουλγαρίας αυτή τη φορά – έχει λειτουργήσει διαλυτικά για τα ίδια τα Σκόπια και δεν έχει καν εφαρμοστεί ακόμα από την πλευρά των Σκοπίων.
Και η κυρία υπερηφανεύεται για το πόσο… “σωστή” ήταν η Συμφωνία – που ο Ελληνικός λαός ΔΕΝ ήθελε και η ίδια ΔΕΝ ψήφισε…
Πράγματι, η ντροπή είναι “ψόγος” για όσους έχουν “τσίπα”…
Και μόνο γι’ αυτούς.
