Φυσικά δεν είμαι σε θέση να αξιολογήσω επιστημονικά όσα έγραψε ο Νίκολας Χρηστάκης σε άρθρο του στον «Εconomist». Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται ο γνωστός ελληνοαμερικανός καθηγητής του Πανεπιστημίου Γέιλ «Τουλάχιστον το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού των 7,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων θα αρρωστήσουν από τον κορωνοϊό SARS-COV-2 και εκατομμύρια ασθενείς θα πεθάνουν».
Η πρόβλεψη του είναι εφιαλτική. Δείχνει πως όσα έγιναν σήμερα από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα και τις κυβερνήσεις δεν είναι δυνατό να αποτρέψουν την εξάπλωση του ιού. Ο ίδιος ο καθηγητής εναποθέτει τις ελπίδες του στην ανακάλυψη του εμβολίου και συνιστά να φοράμε μάσκες και να κρατάμε τις φυσικές αποστάσεις.
Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας . Μετά από δυο μήνες εγκλεισμού και κυβερνητικών πανηγυριών ότι τα καταφέραμε μια χαρά , τα κρούσματα αυξάνονται ραγδαία και οι συμπολίτες μας διασωληνώνονται. Κάπου εκεί αρχίζουν να κάνουν πάλι την εμφάνισή τους οι θεωρίες συνομωσίας. Πρώτη και καλύτερη ότι για την αύξηση των κρουσμάτων ευθύνεται ο τουρισμός λες και θα ήταν δυνατό να κρατήσεις κάτι εκτός συνόρων. Ακόμα και χωρίς τουρισμό από τη στιγμή που χαλάρωσαν τα περιοριστικά μέτρα θα είχαμε κάποια στιγμή (ενδεχομένως με μια καθυστέρηση) αριθμούς κρουσμάτων όπως αυτοί που τώρα καταγράφονται. Ολοι αντιλαμβανόμαστε πως τα κρούσματα θα αυξηθούν τους επόμενους μήνες όταν θα έχει ολοκληρωθεί η γλίσχρα τουριστική περίοδος. Κατά συνέπεια είναι αμφίβολο αν έχει ιδιαίτερη σημασία να συζητάμε μόνο για το αν θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί η αύξηση των κρουσμάτων. Στην ουσία συζητάμε περισσότερο για την επιβράδυνση της αύξησης κι όχι για την εξαφάνισή τους.
Αυτό που απαιτείται είναι συζήτηση και αποτίμηση για το εάν στο διάστημα που μεσολάβησε από την εμφάνιση της πανδημίας διαμορφώθηκε συνθήκη επαρκούς προστασίας των ευπαθών ξεκινώντας από τα γηροκομεία και άλλες προνοιακές δομές φιλοξενίας, για το εάν ενισχύθηκε πραγματικά το δημόσιο σύστημα υγείας τόσο στην πρωτοβάθμια φροντίδα όσο και στα νοσοκομεία και για το εάν έγινε ο αναγκαίος σχεδιασμός για ασφαλείς πρακτικές που θα επιτρέπουν συνέχεια και όχι διακοπή της κοινωνικής ζωής. Εδώ είναι που ελέγχεται η κυβέρνηση και που απαιτείται να μας ενημερώσει πόσο έχει ισχυροποιηθεί το σύστημα Υγείας ώστε να αντέξει την επικείμενη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων το Φθινόπωρο. Ειδικά τώρα που είναι σαφές ότι η πρακτική αξία του εγκλεισμού μας σχετιζόταν περισσότερο με την ανάγκη να μην εξαπλωθεί με ταχύτητα ο ιός προκειμένου να αντέξει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Η κυβέρνηση στην προκειμένη περίπτωση μάλλον πιάστηκε απροετοίμαστη και φαίνεται να ενεργεί σπασμωδικά. Αφού «φρόντισε» με τον επικοινωνιακό μηχανισμό της να μαζέψει πάνω της όλους του επαίνους για την διαχείριση του προβλήματος τους δυο πρώτους μήνες τώρα «φροντίζει» να μας πείσει ότι το πρόβλημα αφορά κυρίως εμάς που… συμπεριφερόμαστε ανεύθυνα. Τέτοιες συμπεριφορές αναμφίβολα υπάρχουν αλλά δεν είναι οι μόνες. Όταν υπουργός της κυβέρνησης δηλώνει δημόσια ότι ο συνωστισμός στα πλοία δεν είναι επικίνδυνος γιατί… διαρκεί λίγες ώρες τότε το σήμα που εκπέμπεται είναι ανησυχητικό. Όταν είναι επικίνδυνος ο συνωστισμός στου γάμους αλλά ο ίδιος και μεγαλύτερος στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν είναι ανησυχητικός, η κοινωνία παίρνει τουλάχιστον αντιφατικά μηνύματα.
