Θα κλείσει σε λίγο η 11άδα των υποψηφίων δημάρχων στην Καλαμάτα και μένει να δούμε ποιος από τους… συγγενείς (μας), θα είναι μέσα στα ψηφοδέλτια. Έτσι, όπως άλλωστε, εξελίχθηκε-κατάντησε η κατάσταση κάθε σπιτικό θα έχει και τον υποψήφιό του. Κι έτσι δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να δούμε τον… Γκόρτσο.
Με την κατάσταση διαμορφωμένη στη νέα πραγματικότητα της αυτοδιοίκησης, ο καθείς μπορεί να κατέβει ακολουθώντας το δημοκρατικό του θυμικό και όσοι πιστοί προσέλθετε. Ένα το κρατούμενο…
Και επειδή πολλά λέγονται, νομίζετε πως τα κόμματα δεν το κατάλαβαν αυτό; Το πήραν από νωρίς χαμπάρι και πρώτη η ΝΔ. Βλέποντας την «καυτή πατάτα», όπως την πέταξε ο ΣΥΡΙΖΑ με την εφαρμογή της μεταρρύθμισης του «Κλεισθένη» και δη την απλή αναλογική – που αφήνει… ελεύθερες τις φιλοδοξίες να δοκιμαστούν – δεν τσίμπησε παρά τις… κάτωθεν πιέσεις να ανακοινώσει στηρίξεις-χρίσματα και άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους.
Στην περίπτωση του δήμου Καλαμάτας – με μια ψύχραιμη αποτύπωση – το «ξεχείλωμα» δεν προήλθε από το κόμμα της ΝΔ, αφού οι προθέσεις (για τους καλά γνωρίζοντες) ήταν ξεκαθαρισμένες για μη… στηρίξεις. Το «ξεχείλωμα» προήλθε από τους ίδιους «ενοίκους» στη «γαλάζια πολυκατοικία». Άλλο ένα κρατούμενο…
Κάποιοι κάηκαν στην αναμονή και φυσάνε και το… γιαούρτι, άλλοι περίμεναν να τους… χρίσουν, άλλοι έμειναν στην παράδοση – παραλαβή, άλλοι προσμονούσαν να τους επιδείξει η δημοτική ομάδα, άλλοι προέβαλαν πως έχουν… ένσημα, άλλοι πως έφθασε η ώρα της… φυσικής τους πολιτικής εξέλιξης, και, άλλοι θυμήθηκαν να τρέξουν τώρα, την ώρα που άλλοι γλυκοκοιτάζουν αλλού… και μια ατέρμονη συζήτηση με διεργασίες και κινήσεις έχει ξεκινήσει και θα τραβήξει μακριά.
Ένα είναι σίγουρο πως η πολυδιάσταση στον χώρο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια σε κάτι που να θυμίζει συνέχεια της σημερινής δημοτικής αρχής. (Εδώ υπάρχουν και ευθύνες όσο κι εάν κάποιοι εθελοτυφλούν…) Και με συγκεντρωμένες πολλές υποψηφιότητες που θα αντλήσουν από τη κεντροδεξιά «δεξαμενή» – που δεν… αρκεί – σε τίποτε αυτές οι εκλογές δεν θα θυμίζουν το παρελθόν.
Στον ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν μπορούν να… επιχαίρουν από αυτή την εικόνα. Μπορεί να θέλησαν να κάνουν περισσότερο «ντόρο» με την απλή αναλογική στη ΝΔ σε ότι αφορά τους δήμους, αλλά στην πράξη οι επιλογές των προσώπων μοιάζουν περιορισμένες και δυσεύρετες, ενώ πολύ δύσκολα έτσι θα κατέβει κάποιος με κυβερνητικό «στίγμα» στην πλάτη του στις τοπικές κοινωνίες. Έτσι, η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να μετρήσει δυνάμεις στην αυτοδιοίκηση «αλλοτριώθηκε» πλήρως, καθώς πολλές από τις τελικές επιλογές θα είναι είτε με το κόμμα προσκολλημένο σε υποψηφιότητες από άλλους χώρους ή σε δοκιμασμένες λύσεις. Και εκεί ο «μουτζούρης» (θυμάστε φαντάζομαι το παιχνίδι) επιστρέφει. Ο προβληματισμός υπάρχει ακόμη, και, μόνο εύκολη δεν είναι η επιλογή για την Καλαμάτα. Ακόμη ένα κρατούμενο…
Έτσι, όπως λοιπόν διαμορφώνεται το σκηνικό στο μεγαλύτερο δήμο με την ανησυχία να εντοπίζεται τόσο… δεξιά όσο και αριστερά, η μάχη τελικά αυτή τη φορά δεν θα έχει κομματικές ταμπέλες και αυτές – θα το δείξει η εξέλιξη – πως στον α’ γύρο, θα προσπαθήσουν να τις αποφύγουν σχεδόν όλοι. Οι προσεχείς εκλογές θα είναι περισσότερο μια αναμέτρηση προσωπικοτήτων.
Γενικά και ειδικά, «…α ρε καημένε Γκόρτσο, τι όνειρο να έβλεπες χθες βράδυ;»
του Θέμη Ι. Κανελλόπουλου
