Καλημέρα, ξημέρωσε μια «κανονική» ημέρα στο Ελλαδιστάν… Μια τέτοια «κανονική» ημέρα που βλέπει κανείς τη Βουλή σε ρόλο διαιτητή, με τους… ειδικούς τους είδους να προσπαθούν να χαλιναγωγήσουν τα πάθη για να μη διχαστεί η κοινωνία. Τι ζούμε Θεέ μου! Θα τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας.
Την ώρα που η Τουρκία κάνει πάρτι και ετοιμάζει την επόμενή της κίνηση, η Ελλάδα – που της… λείπουν τα σοβαρά προβλήματα – ψυχανεμίζεται ανάμεσα σε οπαδικά μίση, παράγοντες, συμφέροντα και με τους πολιτικούς κομπάρσους να συμπληρώνουν αυτό το θίασο. Ακούς παράγοντες ομάδων και λένε… θα κοπεί η Ελλάδα στα δύο, άλλοι απειλούν το πολιτικό προσωπικό και άλλοι «πίνουν» νέκταρ σε αυτό το μπάχαλο. Εθνικό πρόβλημα, κοινωνικός διχασμός, απειλή της κοινωνική συνοχής και ένα σωρό μωροδάκρυα όταν δεν χύθηκε ούτε μια στάλα για τόσα και τόσα και μάλιστα εθνικά ζητήματα.
Την ίδια ώρα σε τοπικό επίπεδο, όσοι κυβέρνησαν την Περιφέρεια εδώ και καιρό θυμήθηκαν να θέσουν το θέμα των πυρηνελαιουργείων – πόση πολιτική υποκρισία χωρά εδώ – και να εγκαλέσουν την περιφερειακή αρχή γιατί δεν έκανε κάτι σε 4 μήνες όταν οι ίδιοι δεν έκαναν κάτι σε 9 χρόνια. Φυσικά μέσα σε όλα συνεχίζουν να προκαλούν ακόμη και τη λογική οι… υπερασπιστές και θεματοφύλακες της απλής αναλογικής και να «απαιτούν» η πλειοψηφία να μην συνθέτει και να μην συνεργάζεται για να βγει κοινός τόπος και αποτέλεσμα στις αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Ξημέρωσε μια «κανονική» ημέρα στην Ελλάδα, πάω να κοιμηθώ μπας και ονειρευτώ.
