Υποτίθεται ότι οι καταμετρούμενοι στις δημοσκοπήσεις σαν Αναποφάσιστοι καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα στις εκλογές, καθώς αποφασίζουν τι θα ψηφίσουν «έως και πίσω από το παραβάν». Δεν το πιστεύω καθόλου, καθώς δεν μπορεί να δουλέψει μέσα μου η ιδέα ότι υπάρχει ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ πολίτης που δεν ξέρει τι θα ψηφίσει, όχι πάνω από την κάλπη, όχι μία εβδομάδα πριν από την κάλπη, όχι ένα μήνα, αλλά ούτε καν ένα χρόνο πριν. Δεν μου κολλάει — και, ναι, το αποκλείω. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάπου δύο στους δέκα ερωτώμενους (δεν μου κάθεται καλά ούτε το επαγγελματικό «ενάμισης ψηφοφόρος»), κάπου τέλος πάντων ένα 15%-20% απαντούν έτσι στις ερωτήσεις των δημοσκόπων, ή δεν απαντούν καν, για μία ποικιλία λόγων, με πρώτον και καλύτερο τη διασάλευση των ευρημάτων. Δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνουν (καθώς φυσικά δεν ισχύει το ότι «ντρέπονται» που θα ψηφίσουν Τσίπρα ή Μιχαλολιάκο, π.χ.), αλλά το κάνουν.
Αλλά ας υποθέσουμε, έτσι για το γούστο, ότι υπάρχουν πράγματι Αναποφάσιστοι. Είναι βέβαια κάτι σαν να υποθέτουμε ότι υπάρχει το Γέτι των Ιμαλαΐων, αλλά οκέι — ας το κάνουμε. Και ας υποθέσουμε επίσης ότι εσείς ξέρετε κάποιον από αυτούς. Ας πούμε κάποιον στη δουλειά, ή έναν κοντινό συγγενή με τον οποίο μιλάτε ακόμα.
Λοιπόν, πηγαίνετε να τον βρείτε. Πάρτε του και ένα κουλούρι, μια πάστα, κάτι, και καθίστε να τα πείτε πέντε λεπτά. Καταρχάς, ρωτήστε τον αν είναι καλά, πώς αισθάνεται, αν ακούει τίποτα «φωνές» και τα λοιπά. Αν σας διαβεβαιώσει πως, «Όχι, είμαι μια χαρά, δόξα τω Θεώ, νά εδώ δουλίτσα», προχωρήστε στην επόμενη ερώτηση. Πείτε του τι ψήφισε στις τελευταίες εκλογές — εννοώ, και τις τρεις τού 2015, και με το Δημοψήφισμα μέσα.
Έτσι και απαντήσει ΣΥΡΙΖΑ/ΟΧΙ/ΣΥΡΙΖΑ, ρωτήστε τον στα ίσια: «Και τώρα γιατί δεν θέλεις να ξαναψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ, καλέ μου άνθρωπε; Τι σου έκανε; Καλά δεν τα πήγαν τα παιδιά; Γιατί δηλαδή είσαι αναποφάσιστος; Έγινε κάτι και δεν το έχω αντιληφθεί; Πάθαμε τίποτα;» Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι κάπως θα ταρακουνηθεί, δεν μπορεί. Δεν μπορεί να είναι τόσο αναίσθητος, σε λίγο χειρότερη κατάσταση από ό,τι ο Μπέρνι στην ομώνυμη ταινία.
Τώρα, αν τυχόν σάς απαντήσει ότι ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ/ΟΧΙ/ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ/ΝΑΙ/ΝΔ ή, ακόμα χειρότερα, ΝΔ/ΝΑΙ/ΝΔ, ρωτήστε τον αν θα τον ενδιέφερε να του προτείνετε έναν γιατρό. Έναν ειδικό. Διαβεβαιώστε τον ότι ξέρετε μερικούς καλούς. Γιατί, στ’ αλήθεια όμως, τι τον κάνει να είναι αναποφάσιστος; Τι έχει καταλάβει; Και τι όχι; Τι πρόβλημα υγείας τον ταλαιπωρεί; Μήπως έχει χωρίσει πρόσφατα; Μήπως δεν του άρεσε το τέλος τού Game of Thrones; Εν πάση περιπτώσει, τι συμβαίνει μ’ αυτόν τον άνθρωπο; Γιατί να θέλει, ειδικά αυτός, να ψηφίσει ΤΩΡΑ κάτι άλλο και όχι τη ΝΔ;
Από την άλλη, μπορεί να έχει ψηφίσει Κάτι τον Ιανουάριο τού ’15, ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του Ιουλίου και Κάτι ή Κάτι Άλλο τον Σεπτέμβριο τού ’15, ΠΑΣΟΚ ή Ποτάμι, ας πούμε. (Γιατί δεν σας έχω να έχετε φίλους που ψήφισαν Μ-Λ Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ή Πατριωτική Ένωση–Ελληνική Λαϊκή Συσπείρωση, ή Ένωση Κεντρώων, ή Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ). Όλα καλά μέχρις εδώ. Με γεια του, με χαρά του. Τώρα όμως, πείτε του, ΤΩΡΑ γιατί είσαι αναποφάσιστος; Ως προς τι;
Ως προς το αν θέλεις ή δεν θέλεις να ξαναψηφίσεις το κόμμα που επέλεξες τον Σεπτέμβριο τού ’15, αυτό το Κάτι; Ναι, ψήφισέ το, γιατί όχι; Ας στηρίξουμε τα μικρά κόμματα, ας μην είναι μικρή η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Ζήτω, πείτε του, τα μικρά κόμματα. Τι χειρότερο μπορούμε να πάθουμε;…
Ως προς το αν πρέπει να κάνεις στροφή 180 μοιρών για να ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ επειδή ξαφνικά κατάλαβες πόσο καλό και τίμιο είναι ένα κόμμα-γελοιογραφία, ένα κόμμα-ορισμός του οπορτουνισμού και του όπου φυσάει ο άνεμος, ένα κόμμα που ήδη άρχισε να διδάσκεται στα πανεπιστήμια του εξωτερικού στην κατηγορία Κομματικός Πρωτεϊσμός; (Θα υποστηριχτούν πολλά διδακτορικά για την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, το ξέρετε, δεν είναι νέο). Ναι, γιατί όχι, είναι μία πολύ καλή λογική αυτή. Το έχει πάθει και ο Άρης ο Σπηλιωτόπουλος.
Ή ως προς το αν πρέπει να στηρίξεις τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη, καθώς οι Ευρωεκλογές αυτές θα είναι για την Ελλάδα οι πιο «εθνικές» Ευρωεκλογές από συστάσεως Ευρωεκλογών, και θα καθορίσουν το εύρος της νίκης τής ΝΔ στις πραγματικές εθνικές εκλογές; Γιατί, αν τώρα, αυτή την Κυριακή, η διαφορά είναι πάνω από 5 μονάδες, στις εθνικές θα φτάσει τις 10.
Ε, πείτε του, αν το σκέφτεσαι ακόμα αυτό, σταμάτα να το σκέφτεσαι. Σταμάτα να κάνεις τον αναποφάσιστο. Δεν είσαι αναποφάσιστος. Απλώς λες, για άλλη μία φορά στη ζωή σου, «Ας βγάλουν οι άλλοι το φίδι από την τρύπα». Όχι: θα το βγάλουμε όλοι μαζί.
Αλλιώς θα μας φάει. Όλους μαζί. Κι εσένα πρώτον.
Του Κυριάκου Αθανασιάδη – Liberal.gr
