«Το στήθος, το σώμα, πραγματικά είναι πάντα ένα, μα οι ψυχές που το κατοικούν δεν είναι μόνο δύο ή πέντε, αλλά αμέτρητες. Ο άνθρωπος είναι ένα κρεμμύδι που αποτελείται από εκατοντάδες φλοιούς, ένα υφαντό φτιαγμένο από χιλιάδες νήματα». (Από τον “Λύκο της Στέπας” του Hermann Hesse) Περπατώντας στο βουνό ή σε κάποιο χωράφι με ελιές περί στα μέσα Μαρτίου, πιθανόν να διακρίνεις κάτι μικρά μοβ λουλουδάκια που μοιάζουν με ανθισμένα βατόμουρα. Αν είχες περάσει ένα μήνα νωρίτερα και το μάτι σου ήταν αρκετά εκπαιδευμένο, θα είχες δεί στη θέση τους δύο μικρά πράσινα φυλλαράκια να ξεπροβάλουν δειλά-δειλά μέσα από το χώμα.
Αυτά μαρτυρούν ότι από κάτω κρύβεται ένας πεντανόστιμος κοκκινωπός βολβός, το φυτό Muscari Comosum.
Πρέπει να σκάψεις επιδέξια, γιατί δεν θα το βρεις εύκολα, αφού συνήθως βρίσκεται σε βάθος 20 εκατοστών και μεγαλώνει αγκαλιασμένος σφιχτά με το υγρό χώμα που δύσκολα αποχωρίζεται. Θα κοπιάσεις πολύ και για να γεμίσεις τον ουρανίσκο σου με την πίκρα που σου χαρίζει. Οι περισσότεροι τους μαζεύουν το Μάρτιο, όταν έχει ανθίσει το μοβ λουλουδάκι τους και τους εντοπίζεις ευκολότερα. Για μένα τότε είναι πολύ αργά, καθώς όταν το φυτό ανθίζει μεταφέρει όλη την ενέργεια στο λουλούδι του, προκειμένου να ενδυναμώσει το σπόρο του.
Το μάζεμα των βολβών θέλει πολύ προσοχή, καθώς τα εκτεταμένα ραντίσματα με φυτοφάρμακα τους επηρεάζουν άμεσα και είναι συχνές οι περιπτώσεις δηλητηριάσεων.
Τα τελευταία χρόνια το έχουν αναλάβει σχεδόν αποκλειστικά οι Βούλγαροι, καθώς πρόκειται για δουλειά που απαιτεί μεγάλο κόπο και εμπειρία. Το πιο συνηθισμένο παράπτωμα είναι η συλλογή λευκών βολβών με κολλώδη υφή που λέγονται «Γκαλγκάτσι» και δεν έχουν σχέση με τα βρουβιά. Το μάζεμα των βολβών θέλει προσοχή, καθώς τα εκτεταμένα ραντίσματα με φυτοφάρμακα τους επηρεάζουν άμεσα. Το πιο συνηθισμένο παράπτωμα είναι η συλλογή λευκών βολβών με κολλώδη υφή που λέγονται «Γκαλγκάτσι» και δεν έχουν σχέση με τα βρουβιά.
Τα βρουβιά μαγειρεύονται ως εξής:
– Τα πλένουμε και τα καθαρίζουμε τόσο από το ριζικό όσο και από τη φύτρα. Τα βράζουμε σε μπόλικο νερό. Όσο πιο πολύ βράσουν τόσο πιο πολύ θα ξεπικρίσουν και θα μαλακώσουν. Θέλουν περίπου 12 -15 λεπτά, ανάλογα με το μέγεθος (εμένα μου αρέσει να κρατάνε λίγο και να μην είναι λιώμα). Αν θέλετε να γίνουν πιο γλυκά, μπορείτε να χύσετε το νερό της πρώτης βράσης. Μόλις βράσουν, τους βγάζουμε από το νερό και τους αλατίζουμε.
– Κατόπιν μπορούμε να τους βάλουμε σε βάζο με ξίδι, σε λάδι ή σε λάδι με ξίδι μαζί, ανάλογα με τη γεύση που θέλουμε να δώσουμε. Το λευκό βαλσαμικό ταιριάζει άριστα με τους βολβούς. Διατηρούνται για ένα χρόνο ακόμα και έκτος ψυγείου. Απλώς να είναι κάπου δροσερά. Επίσης μπορούμε να βάλουμε και λίγο σκόρδο ή πιπεράκι, για να αρωματιστούν. Αν τους κάνετε ξιδάτους, τότε τους σερβίρεται με λίγο λάδι από πάνω.
Πηγή: Andro.gr
