Παρασκευή
22
Νοέμβριος
TOP

Κώστας Τζαβάρας: Αδιανόητο να βρισκόμαστε σε προεκλογική τροχιά επί δέκα μήνες

«Οι δικαστικοί θεσμοί θα πρέπει να λειτουργούν ερήμην και πολλές φορές εις πείσμα της θέλησης της πολιτικής εξουσίας, του επιχειρηματία ή του δημοσιογράφου»

«Είναι αδιανόητο και μάλιστα όταν διανύουμε στιγμές κρίσης σε πολλά επίπεδα, να μιλάμε για 10 μήνες προεκλογικής περιόδου. Είναι δεδομένο ότι ο τόπος δεν μπορεί και νομίζω ότι το κλίμα αυτό δεν τον βοηθάει», είπε στο Κόκκινο ο βουλευτής Ηλείας της ΝΔ Κώστας Τζαβάρας, επαναλαμβάνοντας την πρόθεσή του να μην είναι υποψήφιος όπως και την αποχώρησή του από την πολιτική ζωή.

«Βρισκόμαστε στον τελευταίο χρόνο του βίου αυτής της Βουλής καθώς είναι βέβαιο ότι σε κάποιους μήνες θα πάμε για εκλογές. Το αν θα γίνουν το Σεπτέμβρη ή το Μάρτη, είναι ένα θέμα που έχει λιγότερη σημασία απ’ αυτή που του δίνουμε. Όταν μιλάμε για την Ελληνική πολιτική ζωή, η Βουλή αυτή έχει αγγίξει το τέλος του βίου της γιατί είμαστε ήδη στον τελευταίο χρόνο. Ακόμα και αν ο πρωθυπουργός επιμένει στο να πάμε σε εκλογές θεσμικά τον Μάρτιο ή τον Μάιο του 23, κανένας δεν μπορεί να εμποδίσει τα κόμματα, όταν διανύουμε τον τελευταίο χρόνο της κοινοβουλευτικής περιόδου, να αρχίσουν την προεκλογική τους εκστρατεία από τη στιγμή που είναι βέβαιο ότι σε κάποιους μήνες πάμε για εκλογές. 

Πλέον στα πολιτικά πράγματα διαμορφώνεται ένα καινούργιο καθεστώς αντιλήψεων, παραστάσεων, επιχειρηματολογίας και ύφους. Ακόμα και το επίπεδο του κοινοβουλευτικού λόγου έχει εξελιχθεί σε μία καινούργια τάξη όπου εγώ και πολλοί σαν και μένα, που έχουμε μία άλλη αντίληψη, περισσεύουμε.

Διαπιστώνω υποτίμηση του στοιχείου της πολιτικής και ανάδειξη μίας καινούργιας τάξης πραγμάτων όπου κυριαρχεί η πρόθεση της διαχείρισης, της λογιστικής τακτοποίησης, της επικοινωνίας. Γενικά μιλάμε για μία διαχείριση των προφανών και όχι στη κατανόηση του βάθους των πραγμάτων ώστε να οδηγηθούμε σε αποφάσεις οι οποίες ουσιαστικά θα αποσκοπούν στη βελτίωση των συνθηκών κοινωνικής συνύπαρξης. Αυτό δυστυχώς αφορά όλη την πολιτική ζωή την αντιπολίτευση και την κυβέρνηση και εμένα, αυτός ο τρόπος του πολιτεύσθαι, δεν με ελκύει. 

Διαφωνώ και αποσύρομαι γιατί ακριβώς θεωρώ ότι δεν μπορεί να χειρίζονται θεσμούς όπως είναι τα ειδικά δικαστήρια με βάση την ανάγκη της πολιτικής στιγμής, την ανάγκη της διευθέτησης δηλαδή κάποιων λογαριασμών κατά τέτοιο τρόπο που να είναι ευνοϊκοί σε μία συγκεκριμένη αντίληψη ή συγκυρία. Οι δικαστικοί θεσμοί θα πρέπει να λειτουργούν ερήμην και πολλές φορές εις πείσμα της θέλησης της πολιτικής εξουσίας, του οποιοσδήποτε πολιτικού επιχειρηματία ή δημοσιογράφου».

Ερωτηθείς αν η Δικαιοσύνη καθοδηγείται και επηρεάζεται από την εκτελεστική εξουσία, δηλαδή από την κυβέρνηση, ο κ Τζαβάρας είπε: «Ναι, γιατί από μένα το ακούτε αυτό πρώτη φορά; Από μένα ακούτε ότι πράγματι υπάρχει ζήτημα στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες τώρα, για τον τρόπο που η εκτελεστική εξουσία αντιμετωπίζει τη δικαστική; Είμαι τουλάχιστον 15 χρόνια βουλευτής κι έχω κι άλλα στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι υπάρχει και ένα άλλο είδος αντιμετώπισης, το οποίο είναι αντισυνταγματικό και κατακριτέο από τον τρόπο που η δικαστική εξουσία αντιμετωπίζει την εκτελεστική εξουσία και τη νομοθετική. Έχω μία απόφαση παραδείγματος χάρη του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου εκεί η ολομέλεια περιφρονεί, καταφρονεί μία τροπολογία η οποία κατατέθηκε από ένα βουλευτή γιατί προφανώς εκφράζει την άποψη ότι ο βουλευτής δεν έχει το δικαίωμα να κάνει τροπολογίες ή ότι οι όποιες τροπολογίες κάνει ο βουλευτής είναι μειωμένης αξιοπιστίας ή μειωμένου κύρους σε σχέση με αυτά που θα μπορούσε να κάνει ένας υπουργός όταν φέρνει τροπολογίες ο ίδιος. Αυτά έχουν μέσα τους σπέρματα αμφισβήτησης της ισορροπίας των εξουσιών που επιβάλλει το Σύνταγμα αλλά και η αντίληψη που τους τελευταίους δύο αιώνες καλλιεργείται στο όνομα της νεωτερικότητας.   

Για να έχουμε την ικανοποίηση ότι ζούμε σε μία Πολιτεία ισχυρής δικαιοσύνης που είναι το ζητούμενο, θα πρέπει να έχουμε εξασφαλίσει τη νομιμοποίηση, βάσει διαδικασίας δηλαδή θα πρέπει να είναι τόσο αυστηρά προσδιορισμένες και δομημένες οι διαδικασίες ώστε να μην υπάρχει περιθώριο να γίνεται λόγος ότι οι διάφορες επιλογές και αποφάσεις, αποτελούν προϊόν μιας συγκεκριμένης σχεδίασης ή μεθόδευσης. Αυτή θα πρέπει να είναι η βέλτιστη συνθήκη που να λειτουργούν και να δραστηριοποιούνται οι λειτουργίες και οι εξουσίες του κράτους».

Πηγή: https://www.avgi.gr