Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την λίστα των 109 φαρμάκων που δημοσιοποίησε ο ΕΟΦ, από τα 57 ιδιοσκευάσματα που παρουσιάζουν περιορισμένη διαθεσιμότητα τα 7 χορηγούνται στα νοσοκομεία, και από τα υπόλοιπα 50 που διατίθενται μέσω φαρμακείου:

  • 6 είναι εμβόλια και συγκεκριμένα τα εμβόλια της ηπατίτιδας Α και της ηπατίτιδας Β, το εξαπλό διφθερίτιδας – τετάνου – κοκκύτη – ηπατίτιδας Β – πολυομυελίτιδας και αιμόφιλου ινφλουέντζας Β και δύο είδη του τετραπλού εμβολίου της ιλαράς ερυθράς, παρωτίτιδας και ανεμοβλογιάς, καθώς και το εμβόλιο του έρπη ζωστήρα,
  • 3 είναι σκιαγραφικά για απεικονιστικές εξετάσεις, ενώ
  • τα υπόλοιπα 41 αφορούν αντιβιοτικά, αντιυπερτασικά, ορμόνες, αντιεπιληπτικά, εισπνεόμενα, βιταμινες, ογκολογικά, αντιθρομβωτικά, αντιδιαβητικά, αντιψυχωσικά, αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά, κλπ.

Από τα 52 που βρίσκονται σε μόνιμη έλλειψη και καλύπτονται από έκτακτες εισαγωγές, τα 7 διατίθενται μόνο από τα φαρμακεία των νοσοκομείων, ενώ τα υπόλοιπα είναι φάρμακα που διατίθενται τόσο από τα φαρμακεία, όσο και από τα νοσοκομεία. Για αυτά γίνονται έρευνες για την έκτακτη εισαγωγή τους, με ορισμένα να αναμένονται στο τέλος Δεκεμβρίου ή από την επόμενη χρονιά, για κάποια υπάρχουν προβλήματα παραγωγής, πανευρωπαϊκή έλλειψη, ενώ κάποια δεν είναι διαθέσιμα ή έχουν καταργηθεί.

Επιμένουν οι ελλείψεις σε φάρμακα με προβλήματα ελλείψεων δραστικής ουσίας, παραγωγικής διαδικασίας κλπ.

Παράλληλες εξαγωγές – ΣτΕ

Καθώς οι παράλληλες εξαγωγές σημαντικού αριθμού φαρμάκων έχουν απαγορευθεί, οι φαρμακαποθήκες εξέφρασαν την αντίθεσή τους προς την απόφαση αυτή, προσφεύγοντας στο Συμβούλιο Επικρατείας προκειμένου να ακυρώσουν τις σχετικές αποφάσεις του ΕΟΦ.

Η απόφαση του ΣτΕ όμως, δεν τους δικαίωσε, αντίθετα απέρριψε το αίτημα για ακύρωση της απαγόρευσης των παράλληλων εξαγωγών.

Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ «Οι κάτοχοι άδειας χονδρικής πώλησης φαρμάκων, στο πλαίσιο των υποχρεώσεων δημόσιας υπηρεσίας, οφείλουν να εξασφαλίζουν κατά πάντα χρόνο τον εφοδιασμό με τα κατάλληλα φαρμακευτικά προϊόντα των φαρμακείων και των άλλων προσώπων που διαθέτουν φάρμακα στο κοινό, ώστε να καλύπτονται με επάρκεια οι ανάγκες των ασθενών που βρίσκονται στην Ελληνική επικράτεια».

Και ακόμη ότι: «Η εξαγωγική δραστηριότητα των οικονομικών αυτών φορέων τελεί υπό τον όρο ότι, πάντως, διασφαλίζεται η άμεση διαθεσιμότητα των φαρμάκων στην εγχώρια αγορά, με δυνατότητα πρόσβασης των ασθενών στο κατάλληλο φάρμακο, και ότι δεν δημιουργείται θεραπευτικό κενό προς βλάβη της δημόσιας υγείας».

Όσο για τον ΕΟΦ, το ΣτΕ επισημαίνει ότι έχει τη δυνατότητα «κατ’ εκτίμηση των δεδομένων για τις συνθήκες εφοδιασμού της ελληνικής επικράτειας, να επιβάλλει για περιορισμένο χρονικό διάστημα απαγόρευση των εξαγωγών συγκεκριμένων προϊόντων από την ελληνική επικράτεια είτε προς τρίτες χώρες είτε και στο πλαίσιο της ενδοκοινοτικής διακίνησης». Και διευκρινίζει ότι «οι διατάξεις του νόμου 1316/1983 για την οργάνωση και τις αρμοδιότητες του ΕΟΦ δεν αντίκεινται ούτε στο Σύνταγμα ούτε στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

πηγη in.gr