Την στιγμή που οι εξελίξεις στη διεθνή σκηνή γίνονται διαδοχικά ανατρεπτικές, η Ελλάδα… απλά παρακολουθεί, όταν άλλοι έχουν πάρει θέση και πλέον ασκούν πολιτικές. Την αδυναμία που αποτυπώνεται στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, και η οποία στοιχίζει, ανέδειξε με τις προσεγγίσεις του ο πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Βαληνάκης. Μιλώντας στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων της τηλεόρασης BEST και στον Θέμη Κανελλόπουλο ο κ. Βαληνάκης παρουσίασε αυτές τις ανησυχητικές προεκτάσεις που κάνουν την Ελλάδα να… τρέχει πίσω από τις εξελίξεις και να… μην φτάνει.
«Δυστυχώς η Τουρκία καλπάζει, καλπάζει με τον αναθεωρητισμό της, ο οποίος συνεχώς διευρύνεται, καλπάζει στρατιωτικά με προσθήκες καινούργιων εξοπλισμών συνεχώς από την πλευρά της, καλπάζει διπλωματικά όταν πολλές χώρες την θεωρούν σημαντικό παράγοντα για την ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια ή ως αναγκαίο μεσολαβητή στις μεγάλες συγκρούσεις του πλανήτη μας. Όλα αυτά γίνονται… Από τη μεριά μας, εμείς κάνουμε βήματα και η Τουρκία κάνει άλματα για να το καταλάβουμε πολύ απλά. Δεν αρκούν τα όσα κάνουμε, τα όσα θετικά γίνονται κατά καιρούς, πρέπει να γίνουν περισσότερα διότι η Τουρκία έχει ανοίξει το βηματισμό της να το πω έτσι, η περπατησιά πολύ μεγάλη και το να παρακολουθούμε απλώς τις κινήσεις της θέτοντας σε εισαγωγικά και κάτω βάζω τα ζητήματα κάθε φορά σε συνόδους κορυφής και εισπράττοντας μερικά καθησυχαστικά λόγια, δεν βοηθάει στην αντιμετώπιση αυτού του αναθεωρητισμού», σημείωσε εμφατικά.
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΒΑΖΕΙ… ΠΟΔΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ !
Ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στάθηκε σε δύο συγκεκριμένα ζητήματα στη συνέχεια που αναδεικνύουν αυτή την ανησυχία, με το πρώτο να έχει να κάνει με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό και τον χάρτη που δημοσίευσε η Τουρκία. «Έχει κάνει ακόμα ένα βήμα προς τα δυτικά, δηλαδή, δεν αρκείται στη μέση γραμμή του Αιγαίου… Νόμιζα πρώτα απ’ όταν δεν άκουσε κανένα να το σχολιάσει διότι δεν διαβάζει κανείς προσεκτικά τους Χάρτες. Εγώ βλέπω σε αυτόν τον Χάρτη ένα τρίγωνο που είναι η ευθεία γραμμή μεταξύ Σαντορίνης, Ηρακλείου και Ανατολικής Κρήτης το οποίο προστέθηκε στο Χάρτη της Γαλάζιας Πατρίδας όπως τον ξέραμε. Δηλαδή δεν υπάρχει καν αντίσταση από ελληνικής πλευράς ούτε κάνει μία αντίδραση επίσημη. Μία αν θέλετε έκφραση δυσαρέσκειας. Είναι προφανές ότι η Τουρκία ενθαρρύνεται να πάει παρακάτω. Και έτσι λοιπόν έχουμε φτάσει τώρα να βάζει πόδι και στο δυτικό Αιγαίο».
ΦΟΒΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Ο κ. Βαληνάκης υπογράμμισε τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε ήδη να έχουμε κινηθεί με μια ολοκληρωμένη στρατηγική που δεν υφίσταται αναφέροντας: «Δεν είναι στρατηγική το να λες -όπως κάναμε με την διακήρυξη των Αθηνών- ότι οι δύο πλευρές με βάση το διεθνές δίκαιο θα λύσουν τα προβλήματα. Η Τουρκία δεν είναι ενδιαφέρεται να χρησιμοποιήσει το διεθνές δίκαιο. Κι όσο εμείς λοιπόν, επιμένουμε στο διεθνές δίκαιο πιστεύοντας ότι είναι ο Άι Βασίλης που θα έρθει από την καμινάδα και θα μας φέρει έτοιμες τις λύσεις, τόσο η Τουρκία αποθρασύνεται και προχωράει επί του πεδίου σε πράξεις», σημειώνοντας επίσης πως από μέρους μας επιδεικνύεται μια φοβική αντιμετώπιση.
ΕΜΕΙΣ… ΧΑΜΟΓΕΛΑΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ
Σε αυτό το πλαίσιο ο πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών στάθηκε στα όσα αποτυπώνονται στις συμφωνίες Τουρκίας- Λιβύης που δείχνουν «πως η Τουρκία αποκτά όλη την Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς η Ελλάδα να βγαίνει παραπέρα από τα έξι ναυτικά μίλια νότια της Κρήτης και νότια της Δωδεκανήσου. Και στο Αιγαίο όπως είπαμε ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός αφήνει στην Ελλάδα μόνο το Δυτικό Αιγαίο και αυτό υπό όρους αν εξαιρέσουμε δηλαδή αυτά που είπαμε προηγουμένως και επίσης με την πονηρή απεικόνιση στο χάρτη με το ίδιο χρώμα των Ελληνικών νησιών και των Τουρκικών και της τουρκικής ηπειρωτικής ακτής. Με άλλα λόγια ότι και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και όχι μόνο ο θαλάσσιος και υποθαλάσσιος χώρος ανήκουν στην Τουρκία κατά την άποψή της και εμείς χαμογελάμε…»
Ο κ. Βαληνάκης αναφέρθηκε και στα όσα ειπώθηκαν από μέρους της Ελλάδας με αποστολή πλοίων για την ανάσχεση των μεταναστευτικών ορών. «Να θυμίσω εδώ για όσους φαίνεται ότι το έχουν ξεχάσει ότι η Λιβύη έχει θεσπίσει μονομερώς μία ζώνη ασφαλείας συνοδεύουσα ζώνη ασφαλείας εδώ και 1,5 χρόνο πέρα από τα 12 μίλια δηλαδή στα 24 μίλια. Άρα, ρωτώ, εμείς εννοούμε ότι θα πάμε να τοποθετηθούμε έξω από τα 12 μίλια, άρα δηλαδή εντός της ζώνης ασφαλείας της Λιβύης την οποία δεν αναγνωρίζουμε; Δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα αυτό. Αρκεί βεβαίως να το έχουμε σκεφτεί γιατί η αντίληψή μου είναι ότι δεν το έχουμε σκεφτεί… Ίσως δεν γνωρίζουμε καν ότι η Λιβύη έχει θεσπίσει αυτή τη ζώνη και μιλούν κάποιοι για άλλα θέματα… Επίσης τι θα κάνουν αυτές οι δύο μονάδες του πολεμικού ναυτικού σε μία τεράστια ζώνη η οποία βρίσκεται απέναντί μας και όταν η πηγή του κακού δηλαδή η μαζική εισβολή όλων αυτών των χιλιάδων μεταναστών και όχι προσφύγων που βρίσκονται στις Λιβυκές ακτές γίνεται με την αόρατη χείρα της Τουρκίας από πίσω; Και βεβαίως με τον νέο σύμμαχο που απέκτησε και χάσαμε την Ανατολική Λιβύη τον στρατάρχη δηλαδή Χάφταρ τον οποίο πανηγυρίζαμε ως σύμμαχο και φίλο προ ετών και ξαφνικά βλέπουμε ότι έχει προσχωρήσει στη πιο σκληρή άποψη της Τουρκίας; Που επιβεβαιώνει για αυτούς πως ισχύει το τουρκολιβικό Μνημόνιο και είναι και η μοναδική ίσως περίπτωση όπου Δυτική και Ανατολική Λιβύη συμφωνούν σε κάτι δηλαδή εναντίον της Ελλάδος και μας απειλούν μάλιστα αν προχωρήσουμε στις έρευνες;»
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΑΣΕ ΜΑΧΕΣ ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ… ΙΕΡΟ
Η Ελλάδα πάντως τρέχει και στην Ευρώπη να βρει άκρη με την Τουρκία να εισχωρεί στο SAFE καθώς «η Ελλάδα αδιαφόρησε για πολλά χρόνια και έχασε μάχες με πιο χαρακτηριστική τη μάχη στην οποία διατυπώθηκαν εν όψει της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Συνεργασίας ποιες είναι οι απειλές έναντι των οποίων προετοιμάζεται αυτή η αμυντική συνεργασία. Εκεί λοιπόν η Ελλάδα απουσίασε εντελώς, καταγράφηκαν απειλές όπως η Ρωσία, η τρομοκρατία και διάφορα άλλα τέτοια θέματα και απουσιάζει προφανώς η Τουρκία η οποία για δύο κράτη μέλη της ΕΕ Κυπριακή Δημοκρατία είναι η κύρια απειλή», όπως τόνισε ο κ. Βαληνάκης με συνέπεια «ο καινούργιος κανονισμός που αναφέρεται σε αυτό το κείμενο της στρατηγικής πυξίδας να μην στρέφεται προφανώς εναντίον της Τουρκίας αλλά αντίθετα λειτουργώντας ως κερκόπορτα να εισάγει πλέον την Τουρκία στην ΕΕ το ιερό της ευρωπαϊκής συνεργασίας. Είναι δηλαδή ο χώρος στον οποίο ποτέ η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα ήθελαν να μπει η Τουρκία. Και όπως βλέπουμε την Τουρκία να μπαίνει σε αυτό το ιερό με διάφορα κόλπα τα οποία της επιτρέπουν να το κάνει και θα αναπτυχθούν και άλλα τέτοια κόλπα στο μέλλον και βλέπουμε επίσης ταυτόχρονα ότι όλη η σχέση με την Ευρώπη λειτουργεί υπέρ της Τουρκίας ως μια σχέση à la carte, μια ειδική σχέση». Ο έμπειρος Καθηγητής σημείωσε πέραν αυτών με τις εξελίξεις που διαμορφώνονται η Τουρκία προχωρά έναν χωρίς προϋποθέσεις σχεδιασμό με την Ελλάδα και την Κύπρο να είναι οι χαμένοι αυτού του παιχνιδιού.
