Στο νοτιοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου, στη χερσόνησο του Αγίου Νικολάου στη Μεσσηνία, στέκεται αγέρωχο το κάστρο της Μεθώνης. Είναι ένα από τα πιο επιβλητικά και ταυτόχρονα εμβληματικά φρούρια της Ελλάδας. Το κάστρο της Μεθώνης έχει ελλειψοειδές σχήμα, με μήκος 700 μέτρα και καλύπτει μια έκταση περίπου 93 στρεμμάτων.
Η στρατηγική θέση του κάστρου της Μεθώνης
Η στρατηγική του θέση, με ένα εξαιρετικό φυσικό λιμάνι, το οποίο κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους αποτελούσε σταθμό στο δρόμο των προσκυνητών για τους Αγίους Τόπους και των εμπορικών πλοίων από τη Δύση στην Ανατολή, το καθιστούσε ανέκαθεν κέντρο ιστορικών εξελίξεων και εμπορικής δραστηριότητας.
Η ιστορία του κάστρου μακραίωνη, ξεκινά από την αρχαιότητα, καθώς η περιοχή κατοικήθηκε από τη μυκηναϊκή εποχή. Η σημερινή του μορφή ωστόσο οφείλεται κυρίως στους Ενετούς, οι οποίοι το κατέλαβαν το 1209 μΧ και μετέτρεψαν το λιμάνι της Μεθώνης σε ένα από τα πιο σημαντικά εμπορικά κέντρα και σταθμούς ανεφοδιασμού των καραβιών τους, δίνοντάς του το προσωνύμιο «το μάτι της Βενετίας».
Η περίοδος ακμής του κάστρου τοποθετείται στην περίοδο της Α΄Ενετοκρατίας (13ος-15ος αιώνας μχ) και διήρκησε μέχρι το 1500, όταν οι Οθωμανοί το κατέλαβαν μετα απο πολύμηνη πολιορκία. Η στρατηγική του σημασία όμως, παρέμεινε αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων. Το κάστρο πέρασε διαδοχικά από τα χέρια των Οθωμανών, των Ενετών, των Γάλλων και τελικά των Ελλήνων, με την απελευθέρωση το 1828, με κάθε περίοδο να αφήνει το δικό της αρχιτεκτονικό αποτύπωμα.
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, οι Έλληνες παρότι το πολιορκούσαν σθεναρά δεν κατάφεραν ποτέ να καταλάβουν το κάστρο της Μεθώνης, το οποίο και παρέμεινε υπό οθωμανική κυριαρχία μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 1828, όταν και παραδόθηκε στις γαλλικές δυνάμεις του στρατηγού Μαιζών, οι οποίες έδρασαν στο πλαίσιο της Συνθήκης του Λονδίνου για την ίδρυση του ελληνικού κράτους.
Διαβάστε περισσότερα στο δημοσίευμα του www.iefimerida.gr πατώντας ΕΔΩ
